BRÜKSEL – Ukrayna’daki savaş bir gün bitecek. Nasıl ve ne zaman kehanet alanı kalır. Ancak en önemli sorulardan biri, Ukrayna’nın gelecekteki güvenliğinin nasıl ve kim tarafından sağlanacağı olacaktır.
Olası cevaplar kolay değildir ve savaşın sonucuna bağlı olacaktır. Ancak net görünen şey, Rusya’nın çökmesi ve yenilgiye uğraması ve Ukrayna’nın tüm topraklarını geri kazanması dışında, herhangi bir güvenlik garantisinin hem kısmi hem de kırılgan olması muhtemeldir.
Ancak yetkililer ve analistler, hiçbir şey olmadan, ülkeyi yeniden inşa etmek için yatırımcıların Ukrayna’ya akın ettiğini veya gelecekte başka bir savaşın alevlenmeyeceğini hayal etmenin zor olduğunu öne sürüyorlar.
Çoğu, Ukrayna’yı korumak isteyen ancak bunun için savaşmak istemediğini ve Rusya ile doğrudan bir askeri çatışma istemediğini gösteren Batı’nın tereddütlerinde dönüyor. Bunun yerine, Rusya’yı caydırmakla kışkırtmamak arasında bir yol izlemeye çalıştı.
Roma’daki Uluslararası İlişkiler Enstitüsü Direktörü Nathalie Tocci, “Avrupa ve Atlantik ötesi birlik için köşede pek çok risk olacak” dedi. Ukrayna geçen yıl Rusya’nın işgalinden bu yana kaybettiği toprakları bile geri kazanmayı başarırsa, o zaman Avrupa ve Washington’da “Sivil ve askeri devam eden maliyetlere bakın – hey, uzlaşma” diyen sesler yükselecek dedi.
Ancak Ukrayna’nın karşılığında sağlam güvenlik taahhütleri isteyeceğini ve bunun Batı’yı bölebileceğini söyledi – Orta ve Doğu Avrupa ülkeleri Ukrayna için NATO üyeliği talep ederken ve Batı Avrupalı müttefikler reddediyor.
NATO ve Avrupa Birliği Ukrayna’ya üyelik sözü vermiş olsa da, herhangi bir son tarih yok ve bu taahhütlerin yerine getirilip getirilmeyeceği de kesin değil. Batı’nın Ukrayna’yı kucaklaması, Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin’in ilk etapta işgali için gösterdiği sebeplerden biriydi.
Toprak ihtilafları devam ettiği sürece, Rusya ile bir tür ateşkes anlaşması imzalamış bir Ukrayna’nın bile her iki kuruma da katılmak için gereken oybirliğiyle desteği kazanması pek mümkün değil.
Ukrayna’nın yeniden inşasıyla ilgili çetrefilli meseleleri detaylandıran bir makalenin yazılmasına yardım eden Thomas Kleine-Brockhoff, savaşın nasıl sona ereceğinin çok önemli olacağını söyledi.
Geçen yılki işgalden önce bile, Ukrayna’nın egemenliğinin Rusya’nın Kırım’ı ilhak etmesiyle zaten tehlikeye girdiğini kaydetti. Şu an için en net sonuç, Ukrayna’nın kaybettiği tüm toprakları geri kazanması olacaktır, ancak bu kesin olmaktan uzaktır.
Savaş Durumu
Ukraynalı bir mekanize piyade tugayı, geçen ay Ukrayna’nın doğusundaki Donbass bölgesinde ön cephede. Kredi… Tyler Hicks
Rusya’nın, Bay Putin ve çevresini baltalayabilecek olan tam bir yenilgi olasılığı, Başkan Biden dahil birçok NATO ülke liderinin riske atmaya isteksiz göründüğü Rusya’nın tırmanışa geçmesi risklerini bünyesinde barındırıyor.
Bay Putin’in liderliğinin çökmesi durumunda, Fransa ve Almanya gibi önemli Avrupa devletleri, kaotik, nükleer silahlı bir Rusya’nın nelere işaret edebileceğinden ve hatta Rusya’nın “sorunlar zamanına”, kanunsuzluk, iç çatışma ve anarşi yıllarına dönüş konusunda endişeleniyor. 17. yüzyılın başlarında yaşanmıştır.
Ancak NATO üyeliğinin dışında herhangi bir şey, Kiev’in zaten boş gördüğü vaatleri içerecektir. Bunlar daha önce, 1994 yılında, ABD, İngiltere ve Rusya’nın, Budapeşte Muhtırası adı verilen bir anlaşma kapsamında Sovyet dönemi nükleer silahlarından vazgeçmesi karşılığında Ukrayna’ya toprak bütünlüğü ve güvenlik “garantileri” sözü verdiğinde denenmişti.
Bu güvenceler hiçbir taahhütte bulunmadan geldi -elbette Rusya’dan ama aynı zamanda Washington ve Londra’dan- ve değersiz olduğu ortaya çıktı.
Eski bir NATO genel sekreteri olan Anders Fogh Rasmussen, kendisinin ve meslektaşlarının sonbaharda Ukrayna cumhurbaşkanı Volodymyr Zelensky’nin özel kalem başkanı Andriy Yermak ile birlikte hazırladığı bir öneri olan “Kiev Güvenlik Anlaşması”nda çemberi eşitlemeye çalıştı.
1994’ün içi boş güvenceleri ile tam NATO ve AB üyeliği arasında uygulanabilir bir şey sağlamayı amaçlıyor. Temel tavsiye, Ukrayna’nın müttefiklerinin ülkeyi bir tür kirpi ya da kirpiye dönüştürmesi ve öyle iyi silahlanmış ki Rusya’nın onu bir daha yutmaya çalışmaması.
Oraya ulaşmak için, Ukrayna’yı zaptedilemez ve kendi savunmasını yapabilir hale getirmek için “yıllarca sürecek bir çaba” için Ukrayna ile önemli Batı ülkeleri arasında ikili bazda bir “stratejik ortaklık” çağrısında bulunuyor.
Bay Rasmussen, teklifini ABD ile İsrail arasındaki pek çok savunma işbirliğine sahip ancak resmi bir savunma anlaşması olmayan ilişkiye benzetiyor.
Özünde, teklif üyeliksiz bir ittifak, Ukrayna için bir güvenlik garantisi olmaktan çok Moskova için büyük bir caydırıcı.
Bay Kleine-Brockhoff, “İroni şu ki, NATO’ya üye olmamanın Batı için üyelikten daha fazlasını ve daha uzun süreyi gerektirmesi,” dedi.
Diğerleri, ABD, İngiltere, Fransa, Almanya ve Polonya da dahil olmak üzere bireysel müttefiklerin, NATO’nun Rusya sınırındaki NATO üyesi devletlere ileri üslenmiş çok uluslu tugayları yerleştirme yöntemi gibi, savaş sonrasında Ukrayna’ya kendi birliklerini yerleştirdiklerini öne sürüyor.
Ancak NATO üyesi olmayan bir ülkedeki önemli asker varlığı, Rusya’nın NATO’nun Ukrayna’yı Rusya’nın alanından koparmaya çalıştığına dair anlatısına uyacak daha fazla provokasyon ve daha fazla kanıt olarak Moskova’da görülecektir.
ABD Ordusu Avrupa’ya komuta eden emekli bir general olan Ben Hodges’ın işaret ettiği gibi, ABD, Kanada ve diğer ülkelerin Ukrayna’da askerleri vardı ve Rusya’nın işgaline kadar Ukrayna ordusunu eğitiyorlardı. yüzleşme “Görevleri ne olurdu?” O sordu.
Ukrayna askerleri, Ukrayna’nın Ekim ayında Rus güçlerinden kurtardığı Lyman bölgesindeki bir bölgede. Kredi… Tyler Hicks/New York Times
Bay Hodges, şu anda isteksiz olan Washington’dan doğru uzun menzilli silahlara sahip olan Ukrayna’nın, Ağustos ayı sonuna kadar Rusya’yı yenebileceğine ve Kırım da dahil olmak üzere işgal altındaki tüm toprakları geri alabileceğine inanıyor.
Rusya Kırım’ı kontrol ettiği sürece Ukrayna’nın güvende ve emniyette olmasının hiçbir yolu yok” dedi. Kırım, Rusya’nın Azak Denizi’ni bloke etmesine, Mariupol’u tecrit etmesine, Odesa’yı vurmasına ve Karadeniz’e hakim olmasına izin verirken, Kırım çevresinde münhasır bir ekonomik bölge talep ederek balıkçılık ve gaz aramalarını sınırladığını söyledi.
Bay Hodges, Ukrayna için tek gerçek güvenlik garantisinin nihai NATO üyeliği olduğunu savundu. Ancak sonuç ne olursa olsun, “Rusya’nın mecbur kalmadıkça buna saygı duymayacağı varsayımına dayanmalı” dedi.
“Rusya ödüllendirilemez ve yaptıklarının toprak kazanımı veya kaldıraçla sonuçlandığını düşünemez” dedi.
Ancak, şimdi Avrupa Dış İlişkiler Konseyi’nde görev yapan eski bir NATO genel sekreter yardımcısı olan Camille Grand gibi birçokları için, savaşın Rusya’nın “kısmi hedeflere ulaşması” ile sona ermesi muhtemel. Rusya ve Ukrayna’nın NATO’ya katılmasının tam bir yenilgisi “sadece bir senaryo ve iyimser bir senaryo” dedi.
NATO üyeliği dışında herhangi bir şeyi “Ukraynalılara satmak zor olsa da” Rusya, savaş planlarında, İsveç ve Finlandiya ile her zaman yaptığı gibi, Ukrayna’nın fiilen NATO’nun bir parçası olacağını varsayacağını söyledi.
Çatışma sonrası bir Ukrayna, “NATO’ya Avrupa’nın en iyi donanımlı, en iyi eğitimli ve en yetenekli ordusunu sağlayacak – bir şekilde NATO güvenlik garantileri sağlayacak” dedi, tersi değil.
Rusya’daki eski bir İtalyan diplomatı ve eski NATO büyükelçisi Stefano Stefanini, bir bakıma güvenlik garantileri fikrinin modasının geçtiğini söyledi.
Ukrayna güvenliğinin tek gerçek garantisinin, ne kadar karmaşık olursa olsun, NATO üyeliği olduğunu söyledi. Büyük ülkelerden gelecek güvenlik garantilerinin her halükarda NATO üyeliği ile eşdeğer olacağını ve teste tabi tutulduğunda kaçınılmaz olarak riskler taşıyacağını söyledi.
Şu anda bile, tek tek NATO ülkeleri Ukrayna’ya askeri yardım için asker göndermeyi reddediyor, peki gelecekte bunu neden yapsınlar? O sordu.
Şimdi Ukrayna’nın topraklarının bir kısmını kaybettiği ve daha sonraki bir Kiev hükümetinin Rusya’yı geri almak için kışkırttığı ve ardından bu garantörleri bir çatışmaya sürüklediği bir çözüm hayal edilebilir. O zaman ne yapacaklardı?
Stefanini, “Ukrayna NATO üyeliğini kazansa bile, bu bir savunma ittifakıdır ve kısıtlamalarla birlikte gelir” dedi.
Yine de diplomatların alaycı yaratıcılığını hafife almanın hata olacağını söyledi. Güvenlik garantileriyle ilgili bir dille müzakerelerin Ukrayna’nın tarafsızlığı için bir taahhüt ürettiği, ancak silahsızlanma olmadığı bir noktaya gelinebilir, “politikacı olmayan biri onları gerçekçi bulmasa bile” dedi.
Bosna savaşını sona erdiren Dayton Anlaşmaları ile “yalnızca savaşı sona erdirmeye hizmet eden garip bir akrobatik mimari” ile karşılaştırma yaptı. Bu savaş bile bitecek, dedi ve muhtemelen müzakerelerde.
“Herkes için tam bir zafer olası görünmüyor” dedi. Dolayısıyla bir noktada diplomatlar yaratıcı olmak zorunda kalacaklar ve Ukrayna’ya müttefikleri tarafından bir şekilde garanti altına alınmış sağlam bir barış ve güvenlik umudu sağlayacaklar.
-
Olası cevaplar kolay değildir ve savaşın sonucuna bağlı olacaktır. Ancak net görünen şey, Rusya’nın çökmesi ve yenilgiye uğraması ve Ukrayna’nın tüm topraklarını geri kazanması dışında, herhangi bir güvenlik garantisinin hem kısmi hem de kırılgan olması muhtemeldir.
Ancak yetkililer ve analistler, hiçbir şey olmadan, ülkeyi yeniden inşa etmek için yatırımcıların Ukrayna’ya akın ettiğini veya gelecekte başka bir savaşın alevlenmeyeceğini hayal etmenin zor olduğunu öne sürüyorlar.
Çoğu, Ukrayna’yı korumak isteyen ancak bunun için savaşmak istemediğini ve Rusya ile doğrudan bir askeri çatışma istemediğini gösteren Batı’nın tereddütlerinde dönüyor. Bunun yerine, Rusya’yı caydırmakla kışkırtmamak arasında bir yol izlemeye çalıştı.
Roma’daki Uluslararası İlişkiler Enstitüsü Direktörü Nathalie Tocci, “Avrupa ve Atlantik ötesi birlik için köşede pek çok risk olacak” dedi. Ukrayna geçen yıl Rusya’nın işgalinden bu yana kaybettiği toprakları bile geri kazanmayı başarırsa, o zaman Avrupa ve Washington’da “Sivil ve askeri devam eden maliyetlere bakın – hey, uzlaşma” diyen sesler yükselecek dedi.
Ancak Ukrayna’nın karşılığında sağlam güvenlik taahhütleri isteyeceğini ve bunun Batı’yı bölebileceğini söyledi – Orta ve Doğu Avrupa ülkeleri Ukrayna için NATO üyeliği talep ederken ve Batı Avrupalı müttefikler reddediyor.
NATO ve Avrupa Birliği Ukrayna’ya üyelik sözü vermiş olsa da, herhangi bir son tarih yok ve bu taahhütlerin yerine getirilip getirilmeyeceği de kesin değil. Batı’nın Ukrayna’yı kucaklaması, Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin’in ilk etapta işgali için gösterdiği sebeplerden biriydi.
Toprak ihtilafları devam ettiği sürece, Rusya ile bir tür ateşkes anlaşması imzalamış bir Ukrayna’nın bile her iki kuruma da katılmak için gereken oybirliğiyle desteği kazanması pek mümkün değil.
Ukrayna’nın yeniden inşasıyla ilgili çetrefilli meseleleri detaylandıran bir makalenin yazılmasına yardım eden Thomas Kleine-Brockhoff, savaşın nasıl sona ereceğinin çok önemli olacağını söyledi.
Geçen yılki işgalden önce bile, Ukrayna’nın egemenliğinin Rusya’nın Kırım’ı ilhak etmesiyle zaten tehlikeye girdiğini kaydetti. Şu an için en net sonuç, Ukrayna’nın kaybettiği tüm toprakları geri kazanması olacaktır, ancak bu kesin olmaktan uzaktır.
Savaş Durumu
- Bakhmut için mücadele: Ukrayna ve Rusya, doğudaki kilit şehirde baş başa olacak. Bu, Ukrayna’nın doğrudan çatışmalardan kaçınarak başarılı olduğu cephe hattı boyunca başka yerlerdeki stratejisiyle çelişiyor.
- Yeni ekipman:Batılı müttefiklerin Ukrayna’ya piyade savaş araçları sağlaması, önümüzdeki aylarda yeni saldırılara desteklerinin sinyalini veriyor.
- Cinsel Suçlar:Aylarca süren bürokratik ve siyasi gecikmelerin ardından Ukraynalı yetkililer, savaş sırasında Rus kuvvetleri tarafından işlenen cinsel suçları belgeleme çalışmalarını hızlandırıyor.
- Hayatta Kalmaya Uyum Sağlamak: Savaş, Ukrayna ekonomisine ciddi zarar verdi. Ama aynı zamanda Ukraynalıları ekonominin bazı kısımlarını yıldırım hızında yeniden yapılandırmaya itti.
Ukraynalı bir mekanize piyade tugayı, geçen ay Ukrayna’nın doğusundaki Donbass bölgesinde ön cephede. Kredi… Tyler Hicks
Rusya’nın, Bay Putin ve çevresini baltalayabilecek olan tam bir yenilgi olasılığı, Başkan Biden dahil birçok NATO ülke liderinin riske atmaya isteksiz göründüğü Rusya’nın tırmanışa geçmesi risklerini bünyesinde barındırıyor.
Bay Putin’in liderliğinin çökmesi durumunda, Fransa ve Almanya gibi önemli Avrupa devletleri, kaotik, nükleer silahlı bir Rusya’nın nelere işaret edebileceğinden ve hatta Rusya’nın “sorunlar zamanına”, kanunsuzluk, iç çatışma ve anarşi yıllarına dönüş konusunda endişeleniyor. 17. yüzyılın başlarında yaşanmıştır.
Ancak NATO üyeliğinin dışında herhangi bir şey, Kiev’in zaten boş gördüğü vaatleri içerecektir. Bunlar daha önce, 1994 yılında, ABD, İngiltere ve Rusya’nın, Budapeşte Muhtırası adı verilen bir anlaşma kapsamında Sovyet dönemi nükleer silahlarından vazgeçmesi karşılığında Ukrayna’ya toprak bütünlüğü ve güvenlik “garantileri” sözü verdiğinde denenmişti.
Bu güvenceler hiçbir taahhütte bulunmadan geldi -elbette Rusya’dan ama aynı zamanda Washington ve Londra’dan- ve değersiz olduğu ortaya çıktı.
Eski bir NATO genel sekreteri olan Anders Fogh Rasmussen, kendisinin ve meslektaşlarının sonbaharda Ukrayna cumhurbaşkanı Volodymyr Zelensky’nin özel kalem başkanı Andriy Yermak ile birlikte hazırladığı bir öneri olan “Kiev Güvenlik Anlaşması”nda çemberi eşitlemeye çalıştı.
1994’ün içi boş güvenceleri ile tam NATO ve AB üyeliği arasında uygulanabilir bir şey sağlamayı amaçlıyor. Temel tavsiye, Ukrayna’nın müttefiklerinin ülkeyi bir tür kirpi ya da kirpiye dönüştürmesi ve öyle iyi silahlanmış ki Rusya’nın onu bir daha yutmaya çalışmaması.
Oraya ulaşmak için, Ukrayna’yı zaptedilemez ve kendi savunmasını yapabilir hale getirmek için “yıllarca sürecek bir çaba” için Ukrayna ile önemli Batı ülkeleri arasında ikili bazda bir “stratejik ortaklık” çağrısında bulunuyor.
Bay Rasmussen, teklifini ABD ile İsrail arasındaki pek çok savunma işbirliğine sahip ancak resmi bir savunma anlaşması olmayan ilişkiye benzetiyor.
Özünde, teklif üyeliksiz bir ittifak, Ukrayna için bir güvenlik garantisi olmaktan çok Moskova için büyük bir caydırıcı.
Bay Kleine-Brockhoff, “İroni şu ki, NATO’ya üye olmamanın Batı için üyelikten daha fazlasını ve daha uzun süreyi gerektirmesi,” dedi.
Diğerleri, ABD, İngiltere, Fransa, Almanya ve Polonya da dahil olmak üzere bireysel müttefiklerin, NATO’nun Rusya sınırındaki NATO üyesi devletlere ileri üslenmiş çok uluslu tugayları yerleştirme yöntemi gibi, savaş sonrasında Ukrayna’ya kendi birliklerini yerleştirdiklerini öne sürüyor.
Ancak NATO üyesi olmayan bir ülkedeki önemli asker varlığı, Rusya’nın NATO’nun Ukrayna’yı Rusya’nın alanından koparmaya çalıştığına dair anlatısına uyacak daha fazla provokasyon ve daha fazla kanıt olarak Moskova’da görülecektir.
ABD Ordusu Avrupa’ya komuta eden emekli bir general olan Ben Hodges’ın işaret ettiği gibi, ABD, Kanada ve diğer ülkelerin Ukrayna’da askerleri vardı ve Rusya’nın işgaline kadar Ukrayna ordusunu eğitiyorlardı. yüzleşme “Görevleri ne olurdu?” O sordu.
Ukrayna askerleri, Ukrayna’nın Ekim ayında Rus güçlerinden kurtardığı Lyman bölgesindeki bir bölgede. Kredi… Tyler Hicks/New York Times
Bay Hodges, şu anda isteksiz olan Washington’dan doğru uzun menzilli silahlara sahip olan Ukrayna’nın, Ağustos ayı sonuna kadar Rusya’yı yenebileceğine ve Kırım da dahil olmak üzere işgal altındaki tüm toprakları geri alabileceğine inanıyor.
Rusya Kırım’ı kontrol ettiği sürece Ukrayna’nın güvende ve emniyette olmasının hiçbir yolu yok” dedi. Kırım, Rusya’nın Azak Denizi’ni bloke etmesine, Mariupol’u tecrit etmesine, Odesa’yı vurmasına ve Karadeniz’e hakim olmasına izin verirken, Kırım çevresinde münhasır bir ekonomik bölge talep ederek balıkçılık ve gaz aramalarını sınırladığını söyledi.
Bay Hodges, Ukrayna için tek gerçek güvenlik garantisinin nihai NATO üyeliği olduğunu savundu. Ancak sonuç ne olursa olsun, “Rusya’nın mecbur kalmadıkça buna saygı duymayacağı varsayımına dayanmalı” dedi.
“Rusya ödüllendirilemez ve yaptıklarının toprak kazanımı veya kaldıraçla sonuçlandığını düşünemez” dedi.
Ancak, şimdi Avrupa Dış İlişkiler Konseyi’nde görev yapan eski bir NATO genel sekreter yardımcısı olan Camille Grand gibi birçokları için, savaşın Rusya’nın “kısmi hedeflere ulaşması” ile sona ermesi muhtemel. Rusya ve Ukrayna’nın NATO’ya katılmasının tam bir yenilgisi “sadece bir senaryo ve iyimser bir senaryo” dedi.
NATO üyeliği dışında herhangi bir şeyi “Ukraynalılara satmak zor olsa da” Rusya, savaş planlarında, İsveç ve Finlandiya ile her zaman yaptığı gibi, Ukrayna’nın fiilen NATO’nun bir parçası olacağını varsayacağını söyledi.
Çatışma sonrası bir Ukrayna, “NATO’ya Avrupa’nın en iyi donanımlı, en iyi eğitimli ve en yetenekli ordusunu sağlayacak – bir şekilde NATO güvenlik garantileri sağlayacak” dedi, tersi değil.
Rusya’daki eski bir İtalyan diplomatı ve eski NATO büyükelçisi Stefano Stefanini, bir bakıma güvenlik garantileri fikrinin modasının geçtiğini söyledi.
Ukrayna güvenliğinin tek gerçek garantisinin, ne kadar karmaşık olursa olsun, NATO üyeliği olduğunu söyledi. Büyük ülkelerden gelecek güvenlik garantilerinin her halükarda NATO üyeliği ile eşdeğer olacağını ve teste tabi tutulduğunda kaçınılmaz olarak riskler taşıyacağını söyledi.
Şu anda bile, tek tek NATO ülkeleri Ukrayna’ya askeri yardım için asker göndermeyi reddediyor, peki gelecekte bunu neden yapsınlar? O sordu.
Şimdi Ukrayna’nın topraklarının bir kısmını kaybettiği ve daha sonraki bir Kiev hükümetinin Rusya’yı geri almak için kışkırttığı ve ardından bu garantörleri bir çatışmaya sürüklediği bir çözüm hayal edilebilir. O zaman ne yapacaklardı?
Stefanini, “Ukrayna NATO üyeliğini kazansa bile, bu bir savunma ittifakıdır ve kısıtlamalarla birlikte gelir” dedi.
Yine de diplomatların alaycı yaratıcılığını hafife almanın hata olacağını söyledi. Güvenlik garantileriyle ilgili bir dille müzakerelerin Ukrayna’nın tarafsızlığı için bir taahhüt ürettiği, ancak silahsızlanma olmadığı bir noktaya gelinebilir, “politikacı olmayan biri onları gerçekçi bulmasa bile” dedi.
Bosna savaşını sona erdiren Dayton Anlaşmaları ile “yalnızca savaşı sona erdirmeye hizmet eden garip bir akrobatik mimari” ile karşılaştırma yaptı. Bu savaş bile bitecek, dedi ve muhtemelen müzakerelerde.
“Herkes için tam bir zafer olası görünmüyor” dedi. Dolayısıyla bir noktada diplomatlar yaratıcı olmak zorunda kalacaklar ve Ukrayna’ya müttefikleri tarafından bir şekilde garanti altına alınmış sağlam bir barış ve güvenlik umudu sağlayacaklar.
-