Birçok Amerikalı hiçbir zaman hızlı enflasyon yaşamadı ve bunu nasıl evcilleştirecekleri konusunda tarihten dersler arıyorlar.
Bu nedenle, 1970’lerin sonu ve 1980’lerin başı, politika yapıcılar arasında giderek daha popüler bir tartışma konusu, özellikle de o yıllarda yüksek enflasyonu agresif oran artışlarıyla bozan eski Federal Rezerv başkanı Paul Volcker’ın deneyimi. Sürekli artan fiyatlarla mücadele etmek için bu hafta oranları artırmaya başlayan Federal Rezerv’in şu anki başkanı Jerome H. Powell, kısa süre önce Bay Volcker’ı “çağının en büyük kamu görevlilerinden biri” olarak nitelendirdi.
Son zamanlardaki enflasyonun, tedarik zinciri kesintilerinin geçici bir belirtisi ve acil durum hükümet teşviklerinde trilyonlarca dolar olarak açıklanması giderek zorlaşıyor. Ve şu anda Rusya’nın özellikle enerji fiyatlarını yukarı çeken Ukrayna’yı işgali tarafından körükleniyor.
Savaş her zaman enflasyonu hecelemiştir. Ve daha geriye – çok daha ileriye – tarihe bakmak, onu nasıl kontrol altına alacağına dair bazı fikirleri kışkırtır.
Amerikan İç Savaşı sırasında, Birlik ve Konfederasyon hükümetlerinin her biri muazzam meblağlar harcadı. Her iki taraftaki liderler, kaçak enflasyon olasılığı konusunda derinden endişe duyuyorlardı. Ancak bunu ele alma biçimleri ve sonuçları da tamamen farklıydı.
Birlik’te, savaş boyunca enflasyon yüzde 80’i buldu. Bu, çalışan aileler için ciddi bir yüktü – şimdi olduğu gibi o zaman da ücretler ayak uyduramadı. Yine de enflasyon koşullara göre makul sınırlar içinde tutuldu ve ekonomide istikrarı bozmadı.
Konfederasyon çok daha kötü durumdaydı. Savaşın sonunda, 1865’te, Güney’in genel enflasyon oranının anlaşılmaz bir yüzde 9,000 olduğu tahmin ediliyor.
ABD’de Enflasyonu Anlayın
Ancak, Başkan Biden iddialı ve hala tamamlanmamış bir harcama programını yürürlüğe koyarken, açıklar konusunda artan endişenin gösterdiği gibi, maliye politikası da bir faktördür. İç Savaş sırasında, Kuzey ve Güney’in maliye politikaları belirgin bir şekilde birbirinden ayrıldı.
Yukarı Kuzey
Birlik’teki yıllık harcama, savaş öncesi bütçesinin 16 katı gibi şaşırtıcı bir düzeye ulaştı. Fon ihtiyacına rağmen, Amerikalıların vergiye karşı iyi bilinen antipatisi nedeniyle Kongre’de vergileri artırma konusunda büyük bir korku vardı.
Ancak mali açıdan muhafazakar Hazine sekreteri Salmon P. Chase, enflasyondan ölümüne korkuyordu. Gelir olmadan hükümetin matbaaya başvurmak zorunda kalacağını kabul etti. Güney eyaletlerinin ayrılmasından sonra, ülkenin borcundaki faiz oranları yükseldi ve yabancılar borç vermeyi reddetti.
House Ways and Means Komitesinin başkanı Thaddeus Stevens, tamamen yeni bir vergi kanunu icat ederek Bay Chase’in hayal ettiğinden daha ileri gitti. Daha önce Birlik, birkaç kez artırdığı dış ticaret tarifeleriyle kendisini finanse etmişti. Bunun yanı sıra, kişisel gelirden yaprak tütüne, liköre, kesilen domuzlara ve müzayedeci ücretlerine kadar her şey için bir “iç vergi” sistemi oluşturdu. Kongre ayrıca vergi toplamak için yeni bir büro kurdu, bu büro gelirleri bu şekilde artırma taahhüdünün altını çizerek İç Gelir Servisi’nin öncüsü oldu.
Bay Stevens, vergilerin ne kadar gelir artıracağını veya insanların bunları ödeyip ödemeyeceğini bilmiyordu. Bir Ohio’lu (“Yeryüzü üzerindeki ve dünya üzerindeki her şey ve altındaki her şey vergilendirilecek,” diye homurdandı.) Ancak 1865’te Hazine gümrük ve iç vergilerden 300 milyon dolar netleştirdi – savaş öncesi vergi gelirinin altı katı.
Bu gelir, savaşın bedelini ödemek için para olarak dolaşan “dolar” ihracıyla yaratılan enflasyonu yumuşatmaya yardımcı oldu. Ülkenin kredisi iyileşti ve Bay Chase muazzam meblağlar ödünç aldı. Nihayetinde, Birlik’teki enflasyon, takip eden yüzyıldaki iki Dünya Savaşındakinden daha büyük değildi.
Aşağı Güney
Konfederasyon benzer mali zorluklarla karşı karşıya kaldı. Almanya doğumlu Hazine sekreteri Christopher Memminger, banknot basmanın “tüm para toplama yöntemlerinin en tehlikelisi” olduğu konusunda uyardı. Ancak Güney, ideolojik olarak, özellikle merkezi hükümet tarafından vergilendirmeye karşıydı.
Enflasyon SSS
Kart 1 / 6
Enflasyon nedir? Enflasyon zamanla satın alma gücü kaybıdır, yani dolarınız yarın bugün olduğu kadar ileri gitmeyecektir. Genellikle gıda, mobilya, giyim, ulaşım ve oyuncak gibi günlük mal ve hizmetlerin fiyatlarındaki yıllık değişim olarak ifade edilir.
Enflasyonun nedeni nedir? Artan tüketici talebinin sonucu olabilir. Ancak enflasyon, sınırlı petrol üretimi ve tedarik zinciri sorunları gibi ekonomik koşullarla pek ilgisi olmayan gelişmelere bağlı olarak da yükselebilir ve düşebilir.
Enflasyon nereye gidiyor? Yetkililer, fiyatlar çok hızlı yükselse bile, hızlı enflasyonun ekonomik ortamın kalıcı bir özelliği haline geldiğine dair henüz kanıt görmediklerini söylüyorlar. Enflasyon patlamasının azalacağına inanmak için pek çok neden var, ancak bazı endişe verici işaretler bunun sürebileceğini gösteriyor.
Enflasyon kötü mü? Koşullara bağlıdır. Hızlı fiyat artışları sorun yaratır, ancak ılımlı fiyat artışları daha yüksek ücretlere ve iş büyümesine yol açabilir.
Enflasyon yoksulları nasıl etkiler? Bütçelerinin daha büyük bir bölümünü gıda, barınma ve gaz gibi ihtiyaçlara harcadıkları için, yoksul haneler için enflasyonu omuzlamak özellikle zor olabilir.
Enflasyon borsayı etkileyebilir mi? Hızlı enflasyon genellikle hisse senetleri için sorun yaratır. Genel olarak finansal varlıklar, enflasyon patlamaları sırasında tarihsel olarak kötü bir performans sergilerken, evler gibi maddi varlıklar değerlerini daha iyi korudu.
Güney çok mütevazı bir vergiyi onayladı (gayrimenkul üzerinden yüzde yarım), ancak tahsilat eyaletlere bırakıldı ve çok azı denendi toplamak için. Avrupa’ya yapılan pamuk sevkiyatlarının Birlik ablukası nedeniyle sıkışmasıyla, Bay Memminger çok geçmeden savaşın maliyetini karşılamak için notlar basmaktan başka seçeneğinin olmadığını fark etti. Bunlar feci bir oranda şişirildi.
Richmond’un askeri valisi fiyat kontrolleri uyguladı – son zamanlarda yeniden dikkat çeken eski bir fikir – ancak çiftçiler gıdaları öngörülen fiyatlarda satmayı reddetti ve kontroller düşürüldüler.
1863’ün ilk dokuz ayında, Konfederasyon 600 milyon dolar gelir bildirdi, bunun sadece 5 milyon doları vergilerden elde edildi. (Geri kalanların çoğu basılı notlardı.) Hükümet geç de olsa gelir ihtiyacını kabul ettiğinde, örneğin çiftçilerden mahsul almak gibi son derece popüler olmayan sözde ayni vergilere döndü.
Güney sonunda 1864’te toprak, köleler ve diğer mülklere yüzde 5’lik bir vergi koydu, ancak çok geç değildi. Hükümet o kadar çok not bastı ki, sarf malzemeleri tükendi ve duvar kağıdına bastı. Savaş sona ererken, insanlar arabalar dolusu banknotu sokaklarda dolaştırmak yerine mal ve hizmet karşılığında pamuk, domuz pastırması ve tuzlu domuz eti takas etti; onların parası değersizdi.
İç Savaşın ekonomik deneyimi, bugün Amerika Birleşik Devletleri’nin karşı karşıya olduğu her şeyin çok ötesine geçti. Hükümet harcamalarına, ticaret kesintilerine ve savaşa rağmen Fed’in kararlı adımları enflasyonu soğutabilir. Vergilerin artırılması siyasi olarak popüler değil, ancak tarihin dersleri gösteriyor ki enflasyon rahatsız edici bir şekilde yükseldiğinde ülkenin mali görevlilerinin oynayacak önemli bir rolü var.
Roger Lowenstein, son olarak “Ways and Means: Lincoln and His Cabinet and the Financing of the Civil War” adlı yedi kitabın yazarıdır. The New York Times Magazine’e katkıda bulunan eski bir yazar ve The Wall Street Journal için eski bir muhabirdir. Aynı zamanda Sequoia Fonu’nun direktörüdür. Düzenli olarak burada yazıyor.
Ne düşünüyorsun? Bugün enflasyonla mücadeleyle ilgili tarihten başka dersler var mı? Bize bildirin: [email protected].
Bu nedenle, 1970’lerin sonu ve 1980’lerin başı, politika yapıcılar arasında giderek daha popüler bir tartışma konusu, özellikle de o yıllarda yüksek enflasyonu agresif oran artışlarıyla bozan eski Federal Rezerv başkanı Paul Volcker’ın deneyimi. Sürekli artan fiyatlarla mücadele etmek için bu hafta oranları artırmaya başlayan Federal Rezerv’in şu anki başkanı Jerome H. Powell, kısa süre önce Bay Volcker’ı “çağının en büyük kamu görevlilerinden biri” olarak nitelendirdi.
Son zamanlardaki enflasyonun, tedarik zinciri kesintilerinin geçici bir belirtisi ve acil durum hükümet teşviklerinde trilyonlarca dolar olarak açıklanması giderek zorlaşıyor. Ve şu anda Rusya’nın özellikle enerji fiyatlarını yukarı çeken Ukrayna’yı işgali tarafından körükleniyor.
Savaş her zaman enflasyonu hecelemiştir. Ve daha geriye – çok daha ileriye – tarihe bakmak, onu nasıl kontrol altına alacağına dair bazı fikirleri kışkırtır.
Amerikan İç Savaşı sırasında, Birlik ve Konfederasyon hükümetlerinin her biri muazzam meblağlar harcadı. Her iki taraftaki liderler, kaçak enflasyon olasılığı konusunda derinden endişe duyuyorlardı. Ancak bunu ele alma biçimleri ve sonuçları da tamamen farklıydı.
Birlik’te, savaş boyunca enflasyon yüzde 80’i buldu. Bu, çalışan aileler için ciddi bir yüktü – şimdi olduğu gibi o zaman da ücretler ayak uyduramadı. Yine de enflasyon koşullara göre makul sınırlar içinde tutuldu ve ekonomide istikrarı bozmadı.
Konfederasyon çok daha kötü durumdaydı. Savaşın sonunda, 1865’te, Güney’in genel enflasyon oranının anlaşılmaz bir yüzde 9,000 olduğu tahmin ediliyor.
ABD’de Enflasyonu Anlayın
- Enflasyon 101: Enflasyon nedir, neden? kalkıyor ve kime zarar veriyor? Rehberimiz her şeyi açıklıyor.
- Sorularınız, Cevaplandı : Times okuyucuları yükselen fiyatlar hakkındaki sorularını bize gönderdi. En iyi uzmanlar ve ekonomistler ağırlığını koydu.
- Amerikalılar Nasıl Hissediyor: 2.200 kişiye enflasyonu nerede fark ettiklerini sorduk. Birçoğu yiyecek ve gaz gibi temel ihtiyaçlardan bahsetti.
- Tedarik Zincirinin Rolü : Artan enflasyondaki kilit faktör, küresel tedarik zincirinde devam eden çalkantıdır. İşte krizin nasıl ortaya çıktığı.
Ancak, Başkan Biden iddialı ve hala tamamlanmamış bir harcama programını yürürlüğe koyarken, açıklar konusunda artan endişenin gösterdiği gibi, maliye politikası da bir faktördür. İç Savaş sırasında, Kuzey ve Güney’in maliye politikaları belirgin bir şekilde birbirinden ayrıldı.
Yukarı Kuzey
Birlik’teki yıllık harcama, savaş öncesi bütçesinin 16 katı gibi şaşırtıcı bir düzeye ulaştı. Fon ihtiyacına rağmen, Amerikalıların vergiye karşı iyi bilinen antipatisi nedeniyle Kongre’de vergileri artırma konusunda büyük bir korku vardı.
Ancak mali açıdan muhafazakar Hazine sekreteri Salmon P. Chase, enflasyondan ölümüne korkuyordu. Gelir olmadan hükümetin matbaaya başvurmak zorunda kalacağını kabul etti. Güney eyaletlerinin ayrılmasından sonra, ülkenin borcundaki faiz oranları yükseldi ve yabancılar borç vermeyi reddetti.
House Ways and Means Komitesinin başkanı Thaddeus Stevens, tamamen yeni bir vergi kanunu icat ederek Bay Chase’in hayal ettiğinden daha ileri gitti. Daha önce Birlik, birkaç kez artırdığı dış ticaret tarifeleriyle kendisini finanse etmişti. Bunun yanı sıra, kişisel gelirden yaprak tütüne, liköre, kesilen domuzlara ve müzayedeci ücretlerine kadar her şey için bir “iç vergi” sistemi oluşturdu. Kongre ayrıca vergi toplamak için yeni bir büro kurdu, bu büro gelirleri bu şekilde artırma taahhüdünün altını çizerek İç Gelir Servisi’nin öncüsü oldu.
Bay Stevens, vergilerin ne kadar gelir artıracağını veya insanların bunları ödeyip ödemeyeceğini bilmiyordu. Bir Ohio’lu (“Yeryüzü üzerindeki ve dünya üzerindeki her şey ve altındaki her şey vergilendirilecek,” diye homurdandı.) Ancak 1865’te Hazine gümrük ve iç vergilerden 300 milyon dolar netleştirdi – savaş öncesi vergi gelirinin altı katı.
Bu gelir, savaşın bedelini ödemek için para olarak dolaşan “dolar” ihracıyla yaratılan enflasyonu yumuşatmaya yardımcı oldu. Ülkenin kredisi iyileşti ve Bay Chase muazzam meblağlar ödünç aldı. Nihayetinde, Birlik’teki enflasyon, takip eden yüzyıldaki iki Dünya Savaşındakinden daha büyük değildi.
Aşağı Güney
Konfederasyon benzer mali zorluklarla karşı karşıya kaldı. Almanya doğumlu Hazine sekreteri Christopher Memminger, banknot basmanın “tüm para toplama yöntemlerinin en tehlikelisi” olduğu konusunda uyardı. Ancak Güney, ideolojik olarak, özellikle merkezi hükümet tarafından vergilendirmeye karşıydı.
Enflasyon SSS
Kart 1 / 6
Enflasyon nedir? Enflasyon zamanla satın alma gücü kaybıdır, yani dolarınız yarın bugün olduğu kadar ileri gitmeyecektir. Genellikle gıda, mobilya, giyim, ulaşım ve oyuncak gibi günlük mal ve hizmetlerin fiyatlarındaki yıllık değişim olarak ifade edilir.
Enflasyonun nedeni nedir? Artan tüketici talebinin sonucu olabilir. Ancak enflasyon, sınırlı petrol üretimi ve tedarik zinciri sorunları gibi ekonomik koşullarla pek ilgisi olmayan gelişmelere bağlı olarak da yükselebilir ve düşebilir.
Enflasyon nereye gidiyor? Yetkililer, fiyatlar çok hızlı yükselse bile, hızlı enflasyonun ekonomik ortamın kalıcı bir özelliği haline geldiğine dair henüz kanıt görmediklerini söylüyorlar. Enflasyon patlamasının azalacağına inanmak için pek çok neden var, ancak bazı endişe verici işaretler bunun sürebileceğini gösteriyor.
Enflasyon kötü mü? Koşullara bağlıdır. Hızlı fiyat artışları sorun yaratır, ancak ılımlı fiyat artışları daha yüksek ücretlere ve iş büyümesine yol açabilir.
Enflasyon yoksulları nasıl etkiler? Bütçelerinin daha büyük bir bölümünü gıda, barınma ve gaz gibi ihtiyaçlara harcadıkları için, yoksul haneler için enflasyonu omuzlamak özellikle zor olabilir.
Enflasyon borsayı etkileyebilir mi? Hızlı enflasyon genellikle hisse senetleri için sorun yaratır. Genel olarak finansal varlıklar, enflasyon patlamaları sırasında tarihsel olarak kötü bir performans sergilerken, evler gibi maddi varlıklar değerlerini daha iyi korudu.
Güney çok mütevazı bir vergiyi onayladı (gayrimenkul üzerinden yüzde yarım), ancak tahsilat eyaletlere bırakıldı ve çok azı denendi toplamak için. Avrupa’ya yapılan pamuk sevkiyatlarının Birlik ablukası nedeniyle sıkışmasıyla, Bay Memminger çok geçmeden savaşın maliyetini karşılamak için notlar basmaktan başka seçeneğinin olmadığını fark etti. Bunlar feci bir oranda şişirildi.
Richmond’un askeri valisi fiyat kontrolleri uyguladı – son zamanlarda yeniden dikkat çeken eski bir fikir – ancak çiftçiler gıdaları öngörülen fiyatlarda satmayı reddetti ve kontroller düşürüldüler.
1863’ün ilk dokuz ayında, Konfederasyon 600 milyon dolar gelir bildirdi, bunun sadece 5 milyon doları vergilerden elde edildi. (Geri kalanların çoğu basılı notlardı.) Hükümet geç de olsa gelir ihtiyacını kabul ettiğinde, örneğin çiftçilerden mahsul almak gibi son derece popüler olmayan sözde ayni vergilere döndü.
Güney sonunda 1864’te toprak, köleler ve diğer mülklere yüzde 5’lik bir vergi koydu, ancak çok geç değildi. Hükümet o kadar çok not bastı ki, sarf malzemeleri tükendi ve duvar kağıdına bastı. Savaş sona ererken, insanlar arabalar dolusu banknotu sokaklarda dolaştırmak yerine mal ve hizmet karşılığında pamuk, domuz pastırması ve tuzlu domuz eti takas etti; onların parası değersizdi.
İç Savaşın ekonomik deneyimi, bugün Amerika Birleşik Devletleri’nin karşı karşıya olduğu her şeyin çok ötesine geçti. Hükümet harcamalarına, ticaret kesintilerine ve savaşa rağmen Fed’in kararlı adımları enflasyonu soğutabilir. Vergilerin artırılması siyasi olarak popüler değil, ancak tarihin dersleri gösteriyor ki enflasyon rahatsız edici bir şekilde yükseldiğinde ülkenin mali görevlilerinin oynayacak önemli bir rolü var.
Roger Lowenstein, son olarak “Ways and Means: Lincoln and His Cabinet and the Financing of the Civil War” adlı yedi kitabın yazarıdır. The New York Times Magazine’e katkıda bulunan eski bir yazar ve The Wall Street Journal için eski bir muhabirdir. Aynı zamanda Sequoia Fonu’nun direktörüdür. Düzenli olarak burada yazıyor.
Ne düşünüyorsun? Bugün enflasyonla mücadeleyle ilgili tarihten başka dersler var mı? Bize bildirin: [email protected].