Netflix’in “firma”dan ayrılan İngiliz kraliyet ailesi üyeleri hakkındaki belgeseli “Harry & Meghan”ın ilk bölümünün ilk bölümünde, Meghan’ın prensle ilk flörtünü anlattığı bir sahne var. Ortak bir arkadaşının Instagram beslemesinde onun palyaçoluk yaptığı bir fotoğrafını görünce başladığını söylüyor. Haz onunla tanışmak istedi, arkadaşı dedi ki: Oyun muydu? Meghan mühlet değildi (önce “Haz”ın kim olduğunu bulması gerekiyordu). Bu yüzden, potansiyel olarak bir kör randevuya ayarlandığında herkesin yapacağı şeyi yaptı: Instagram beslemesini kontrol etti. Ve Afrika’daki tüm vahşi yaşam fotoğrafları tarafından kazanıldı.
Serinin ilk üç bölümünün yayınlanmasından bu yana haber yapan diğer tüm külçeler arasında büyük ölçüde gömülü olan, görünüşte çekici küçük bir şey: bu özel anlatının kötü adamlarının kraliyet ailesi olmadığına dair heyecanlı ifşaatlar (en azından en azından henüz değil), ama eski Diana görüntülerinin yeniden gözden geçirilmesiyle çerçevelenen, ahlaki açıdan iflas etmiş İngiliz tabloidleri; kraliyet ailesinin çift ırklı bir üyesi olan Meghan’a yönelik tutumları şekillendiren sömürgecilik, İngiliz Milletler Topluluğu ve ırkçılık arasındaki ilişkiye bakış; Meghan’ın düğününe gelmek yerine hikayesini gazetelere satmasıyla babasıyla ilişkisinin bozulduğu önerisi; kahramanların birbirlerinden “H” ve “M” olarak bahsetmeleri gerçeği.
Ancak Instagram detayı, bu özel her şeyi anlatmanın amacı hakkında da bir ipucu görevi görüyor; ne geleceği için bir Paskalya yumurtası. Ne de olsa, birçok yorumcunun işaret ettiği gibi, belgeselde yer alan ifşaatlar aslında günah çıkarma veya politik değil – hikayelerinin geniş vuruşları ve Oprah-Winfrey sonrası röportajı nasıl gördükleri, oldukça iyi yayınlandı. En büyük eklemeler görsel: Fragmanda lanse edilen ve yönetmen Liz Garbus’a sağlanan daha önce hiç görülmemiş “arşiv görüntüleri”.
Başka bir deyişle, eski kraliyet çiftini ilişkilerinin her aşamasında anlatan kişisel anlık görüntüler. Harry ve Meghan’ın, belki de çağdaş dünyada monarşinin rolü hakkındaki fikirlerini ortaya çıkarmaktan çok, anlatmak istedikleri yumuşak odaklı hikayeyi anlatıyorlar. İnternette yaşayan bir nesil için özenle hazırlanmış, hayatın renklerinin zevke göre filtrelenebildiği, çerçevelenebildiği ve kontrol edilebildiği bir platform tarafından şekillendirilen bir masal. Etkileyenler çağı için etki dilini konuşuyorlar.
Bir zamanlar tatilde ortalıkta dolaşan çift. Kredi… Prens Harry ve Meg/Netflix’in izniyle
Bu enstantanelerde, henüz uzun mesafe aşamasındayken, okyanusun ötesinden birbirlerine iyi geceler dediklerini görüyoruz; birlikte ilk seyahatlerine çıktıklarında ve bir çift olmak isteyip istemeyeceklerine karar verirken Botsvana çalılıklarında sevinçten zıplayıp kıkırdayarak; uyumlu bereler ve güneş gözlüğü takmak; (belki?) bir fotoğraf kabinini soyarak. Genel olarak gülmek ve sarılmak ve bunun dışında tamamen büyülenmiş gibi davranmak. Daha sonra çocuklarıyla kucaklaştı. Royal Froideur’u birer birer sarılıp yüzünü ezmek.
Meghan’ın California’daki yeni malikanesinde tavukları beslediği veya Harry’nin oğulları Archie’yi bir bavula bindirdiği görüntü parçalarından bile daha çarpıcı ve sevgi dolu ve halkın tüketimi için yapılmış bir aşk hikayesi oluşturuyorlar. İlk fragmanın – ve tanıtım görsellerinin birçoğunun – siyah kravatlı bir olaydan sonra boş bir endüstriyel mutfakta Meghan ve Harry’nin öpüştüğü siyah beyaz bir çekim olması tesadüf değil. Gerçek belgesel çok uzun ve bazen yorucudur ve herkes çeşitli bölümlerin üzerinden geçmek istemeyecektir.
Ancak en çok sahnelenen türden samimiyet vaat eden bu resimler her yerde. Bu, gerçek olmadıkları veya gerçek duyguları aktarmadıkları anlamına gelmez. Onlar yapar. Ama kendi kendilerine bir gündem iletiyorlar.
Gerçekten de serinin mükemmel şekilde çerçevelenmiş canlı röportaj bölümlerinin yaptığı gibi: Meghan, uyumlu ton ton güvercin grisi örgüler içinde, Montecito’daki evlerinde üç devasa kemerli cam pencereyle mükemmel bir şekilde çerçevelenmiş, yumuşak açık gri bir sandalyede oturuyor. , (aynı zamanda filtrelenmiş) güneş ışığının içeri girmesine izin vermek; Ton üstüne ton beyazlar içinde Meghan, uyumlu siyahlar içinde Harry’nin yanında beyaz bir kanepede oturuyor; dekor ve kostüm birlikte rahat bir dinginlik ve en ilham verici türden kolaylığın bir resmini sunuyor. Çift, kısmen eleştirileri önlemek için devam eden ayrıcalıklarını kabul etmeye dikkat ederken, aynı zamanda onun altın parıltısıyla halelenirler, acıları rahat, tüketilebilir, lezzetli hale gelir.
(Bir Hermès battaniyesinin, Meghan’ın gözlerinden bir gözyaşı sildiği sonraki üç bölüm için fragmandaki bir pasajın çerçevesine kayması bir kaza mı? Şüpheli.)
Üçüncü bölümde Meghan, kraliyet ailesinde bulunduğu süre boyunca “ortama uyum sağlamak” için yalnızca bej, krem ve siyah gibi nötr renkleri giymeyi seçtiğini ve kimsenin kendisiyle aynı rengi giymesine izin verilmediğini açıklıyor. halka açık bir ortamda kraliçe veya başka bir kıdemli kraliyet. Bunun anlamı, artık o ve Harry “firmadan” ayrılmış olmalarıydı, gerçek benliğini istediği parlak tüylerle ifade etmekte özgürdü – sinema seçimlerine bakılırsa, görünüşe göre bu daha fazla tarafsızlık anlamına geliyor. Bu da kraliyet gardırobuna iliştirilmiş kurban önerisini baltalarken, sunuma ve onun çeşitli yorumlarına olan duyarlılığının altını çiziyor. Bu da tüm bu kişisel fotoğrafları tekrar gündeme getiriyor.
Çeşitli çekimleri kim yaptı? belirsiz; hepsi özçekim değil. Ama onlardan çok var! İlişki, en başından beri gelecek nesiller için peri masalı biçiminde korunuyordu. Meghan’ın Harry Goop öncesi benzeri yaşam tarzı sitesi The Tig göz önüne alındığında, belki de sürpriz değil. İlişki halka açılınca ve kraliyet protokolü araya girince tabii ki kapatmak zorunda kaldı. Tıpkı Sussex Instagram hesabının belli saray kurallarına uyması gibi. Yapılması gereken çok şey vardı ve belgesel kısmen bu amaca hizmet ediyor. The New York Times tarafından Sussexes’in son kesinti üzerinde onayı olup olmadığı sorulduğunda, Bayan Garbus sadece bunun bir “işbirliği” olduğunu söyleyecekti.
Bununla birlikte, bunu düşünmenin başka bir yolu, sonsuz parşömen için bir görüntü oluşturma alıştırması olarak Buckingham Sarayı’na yöneltilen bir bomba değil.
-
Serinin ilk üç bölümünün yayınlanmasından bu yana haber yapan diğer tüm külçeler arasında büyük ölçüde gömülü olan, görünüşte çekici küçük bir şey: bu özel anlatının kötü adamlarının kraliyet ailesi olmadığına dair heyecanlı ifşaatlar (en azından en azından henüz değil), ama eski Diana görüntülerinin yeniden gözden geçirilmesiyle çerçevelenen, ahlaki açıdan iflas etmiş İngiliz tabloidleri; kraliyet ailesinin çift ırklı bir üyesi olan Meghan’a yönelik tutumları şekillendiren sömürgecilik, İngiliz Milletler Topluluğu ve ırkçılık arasındaki ilişkiye bakış; Meghan’ın düğününe gelmek yerine hikayesini gazetelere satmasıyla babasıyla ilişkisinin bozulduğu önerisi; kahramanların birbirlerinden “H” ve “M” olarak bahsetmeleri gerçeği.
Ancak Instagram detayı, bu özel her şeyi anlatmanın amacı hakkında da bir ipucu görevi görüyor; ne geleceği için bir Paskalya yumurtası. Ne de olsa, birçok yorumcunun işaret ettiği gibi, belgeselde yer alan ifşaatlar aslında günah çıkarma veya politik değil – hikayelerinin geniş vuruşları ve Oprah-Winfrey sonrası röportajı nasıl gördükleri, oldukça iyi yayınlandı. En büyük eklemeler görsel: Fragmanda lanse edilen ve yönetmen Liz Garbus’a sağlanan daha önce hiç görülmemiş “arşiv görüntüleri”.
Başka bir deyişle, eski kraliyet çiftini ilişkilerinin her aşamasında anlatan kişisel anlık görüntüler. Harry ve Meghan’ın, belki de çağdaş dünyada monarşinin rolü hakkındaki fikirlerini ortaya çıkarmaktan çok, anlatmak istedikleri yumuşak odaklı hikayeyi anlatıyorlar. İnternette yaşayan bir nesil için özenle hazırlanmış, hayatın renklerinin zevke göre filtrelenebildiği, çerçevelenebildiği ve kontrol edilebildiği bir platform tarafından şekillendirilen bir masal. Etkileyenler çağı için etki dilini konuşuyorlar.
Bir zamanlar tatilde ortalıkta dolaşan çift. Kredi… Prens Harry ve Meg/Netflix’in izniyle
Bu enstantanelerde, henüz uzun mesafe aşamasındayken, okyanusun ötesinden birbirlerine iyi geceler dediklerini görüyoruz; birlikte ilk seyahatlerine çıktıklarında ve bir çift olmak isteyip istemeyeceklerine karar verirken Botsvana çalılıklarında sevinçten zıplayıp kıkırdayarak; uyumlu bereler ve güneş gözlüğü takmak; (belki?) bir fotoğraf kabinini soyarak. Genel olarak gülmek ve sarılmak ve bunun dışında tamamen büyülenmiş gibi davranmak. Daha sonra çocuklarıyla kucaklaştı. Royal Froideur’u birer birer sarılıp yüzünü ezmek.
Meghan’ın California’daki yeni malikanesinde tavukları beslediği veya Harry’nin oğulları Archie’yi bir bavula bindirdiği görüntü parçalarından bile daha çarpıcı ve sevgi dolu ve halkın tüketimi için yapılmış bir aşk hikayesi oluşturuyorlar. İlk fragmanın – ve tanıtım görsellerinin birçoğunun – siyah kravatlı bir olaydan sonra boş bir endüstriyel mutfakta Meghan ve Harry’nin öpüştüğü siyah beyaz bir çekim olması tesadüf değil. Gerçek belgesel çok uzun ve bazen yorucudur ve herkes çeşitli bölümlerin üzerinden geçmek istemeyecektir.
Ancak en çok sahnelenen türden samimiyet vaat eden bu resimler her yerde. Bu, gerçek olmadıkları veya gerçek duyguları aktarmadıkları anlamına gelmez. Onlar yapar. Ama kendi kendilerine bir gündem iletiyorlar.
Gerçekten de serinin mükemmel şekilde çerçevelenmiş canlı röportaj bölümlerinin yaptığı gibi: Meghan, uyumlu ton ton güvercin grisi örgüler içinde, Montecito’daki evlerinde üç devasa kemerli cam pencereyle mükemmel bir şekilde çerçevelenmiş, yumuşak açık gri bir sandalyede oturuyor. , (aynı zamanda filtrelenmiş) güneş ışığının içeri girmesine izin vermek; Ton üstüne ton beyazlar içinde Meghan, uyumlu siyahlar içinde Harry’nin yanında beyaz bir kanepede oturuyor; dekor ve kostüm birlikte rahat bir dinginlik ve en ilham verici türden kolaylığın bir resmini sunuyor. Çift, kısmen eleştirileri önlemek için devam eden ayrıcalıklarını kabul etmeye dikkat ederken, aynı zamanda onun altın parıltısıyla halelenirler, acıları rahat, tüketilebilir, lezzetli hale gelir.
(Bir Hermès battaniyesinin, Meghan’ın gözlerinden bir gözyaşı sildiği sonraki üç bölüm için fragmandaki bir pasajın çerçevesine kayması bir kaza mı? Şüpheli.)
Üçüncü bölümde Meghan, kraliyet ailesinde bulunduğu süre boyunca “ortama uyum sağlamak” için yalnızca bej, krem ve siyah gibi nötr renkleri giymeyi seçtiğini ve kimsenin kendisiyle aynı rengi giymesine izin verilmediğini açıklıyor. halka açık bir ortamda kraliçe veya başka bir kıdemli kraliyet. Bunun anlamı, artık o ve Harry “firmadan” ayrılmış olmalarıydı, gerçek benliğini istediği parlak tüylerle ifade etmekte özgürdü – sinema seçimlerine bakılırsa, görünüşe göre bu daha fazla tarafsızlık anlamına geliyor. Bu da kraliyet gardırobuna iliştirilmiş kurban önerisini baltalarken, sunuma ve onun çeşitli yorumlarına olan duyarlılığının altını çiziyor. Bu da tüm bu kişisel fotoğrafları tekrar gündeme getiriyor.
Çeşitli çekimleri kim yaptı? belirsiz; hepsi özçekim değil. Ama onlardan çok var! İlişki, en başından beri gelecek nesiller için peri masalı biçiminde korunuyordu. Meghan’ın Harry Goop öncesi benzeri yaşam tarzı sitesi The Tig göz önüne alındığında, belki de sürpriz değil. İlişki halka açılınca ve kraliyet protokolü araya girince tabii ki kapatmak zorunda kaldı. Tıpkı Sussex Instagram hesabının belli saray kurallarına uyması gibi. Yapılması gereken çok şey vardı ve belgesel kısmen bu amaca hizmet ediyor. The New York Times tarafından Sussexes’in son kesinti üzerinde onayı olup olmadığı sorulduğunda, Bayan Garbus sadece bunun bir “işbirliği” olduğunu söyleyecekti.
Bununla birlikte, bunu düşünmenin başka bir yolu, sonsuz parşömen için bir görüntü oluşturma alıştırması olarak Buckingham Sarayı’na yöneltilen bir bomba değil.
-