Hollywood’da büyük başarı elde etmeyi başaran bir avuç yabancı yönetmenden biri olan ve 1981’deki yürek burkan savaş sineması “Das Boot”la altı dalda Oscar’a aday gösterilen ve Almanya’nın en çok hasılat yapan filmlerinden biri olan Wolfgang Petersen, Cuma günü evinde öldü. Los Angeles’ın Brentwood bölümünde. 81 yaşındaydı.
Los Angeles’taki Rogers & Cowan PMK ajansının yayıncısı Michelle Bega’ya göre, neden pankreas kanseriydi. Ölümü Salı günü açıklandı.
Bay Petersen, 1960’lardan 80’lere kadar Batı Almanya’da faaliyet gösteren ve Rainer Werner Fassbinder, Wim Wenders ve Werner Herzog’u içeren film yapımcıları kuşağının ticari açıdan en başarılı üyesiydi. Ama Hollywood’da eşit derecede biliniyordu.
Elli yılı aşkın bir süredir Bay Petersen, memleketi Almanya ile Amerika Birleşik Devletleri arasında geçiş yaptı ve çoğu 1990’ların Clint Eastwood’lu siyasi gerilim filmleri “In the Line of Fire” ve “Air Force One, “Air Force One, gibi gişe rekorları kıran 29 film yönetti. Harrison Ford ile.
Tür film yapımındaki ustalığıyla – aksiyon filmleri başka bir güçlü takımdı – aynı zamanda fantastik “(The NeverEnding Story”), kılıç-and-sandal destanı (“Troy”) ve bilimkurguya da akın etti – hepsi de kayan yazı isimlerini yıldızlara çekerken “Outbreak” filmindeki Dustin Hoffman, “Troy”daki Brad Pitt ve “The Perfect Storm”daki George Clooney gibi.
Jürgen Prochnow, doğru, “Das Boot” da bir U-bot kaptanını oynadı. Şimdiye kadar yapılmış en iyi savaş karşıtı filmler arasında kabul edilir. Kredi… Kolombiya Resimleri
Bununla birlikte, Hollywood’daki tüm başarısına rağmen, II. Dünya Savaşı sırasında bir Alman denizaltısındaki denizcileri konu alan “Das Boot”, Bay Petersen’ın büyük olasılıkla hatırlanacağı eserdir. İngilizce konuşulan dünyada, tek başına sıklıkla yanlış telaffuz edilen (“Boot”, İngilizce “tekne” gibi konuşulur) “The Simpsons” ve diğer TV şovlarına yapılan göndermeler sayesinde bir tür popüler kültür statüsü kazanmıştır.
“’Das Boot’ sadece II. Dünya Savaşı’nı konu alan bir Alman sineması değil; Bu, Batı Almanya’da şimdiden hit olmuş bir Alman deniz macera destanı,” diye yazdı Janet Maslin, sinema 1982 başlarında ABD’de açıldığında The New York Times’daki incelemesinde.
Film, tarihsel doğruluğu ve iç mekan sahnelerinin çoğunu küçük bir el tipi Arriflex kamerayla çeken görüntü yönetmeni Jost Vacano’nun elde ettiği yapışkan, klostrofobik etkisi nedeniyle büyük övgü aldı. Almanya’daki eleştirel tepki, bazıları sinemayı savaşı yüceltmekle suçlayarak bölünmüş olsa da, yurtdışında daha tekdüze olumlu bir tepkiyle karşılaştı. Günümüzde şimdiye kadar yapılmış en iyi savaş karşıtı filmler arasında sayılıyor.
“Das Boot” (İngilizce konuşulan ülkelerde “The Boat” olarak da bilinir) dünya çapında 80 milyon doların üzerinde hasılat elde etti ve bir Akademi Ödülü kazanmamasına rağmen, ikisi Bay Petersen için olmak üzere, yönetmenlik ve senaryo için altı dalda Oscar adaylığı aldı. ve sinematografi için Bay Vacano için bir tane – bir Alman sinema prodüksiyonu için rekor olmaya devam ediyor. (En iyi yabancı dilde film kategorisinde aday gösterilmedi; Batı Almanya’nın o yılki sunumu, Bay Herzog’un Akademi’nin Oscar için kısa listesine girmeyen “Fitzcarraldo”suydu).
Bay Petersen, 1997’de yönetmenin “Das Boot” kurgusuyla. Kredi… Michael Ochs Arşivleri/Getty Images
Bay Petersen, önümüzdeki on buçuk yılda “Das Boot”un çeşitli versiyonlarını hazırladı. 1985’te Alman televizyonu, Bay Petersen’in orijinal vizyonuna daha yakın olduğunu, ancak o sırada ticari olarak mümkün olmadığını iddia ettiği 300 dakikalık bir versiyon yayınladı (tiyatrodaki yayın süresinin iki katı).
“Das Boot”tan sonra, en çok satan Alman çocuk kitabı yazarının 1979 tarihli bir fantastik romanının uyarlaması olan ve İngilizce dilindeki “The NeverEnding Story”nin ortak yapımcılığını yapan acemi stüdyosu Constantin Sinema’nın yapımcısı Bernd Eichinger ile birlikte çalıştı. Michael Ende.
Büyülü bir kitaba giren zorba bir bütçeyi konu alan 1984’te vizyona giren “Bitmeyen Öykü”, Almanya’da ve yurt dışında bir gişe rekoru kırmıştı. Onu “zarafetsiz” ve “mizahsız” olarak nitelendiren Vincent Canby.
Bay Petersen’ın filmin “fazla Avrupalı” olduğunu tebeşirle belirttiği ABD’deki ılık gişe dönüşüne rağmen, “Bitmeyen Öykü”, çetrefilli yapım tasarımı, dağınık özel efektleri ve sentetik ağırlığıyla on yıllar boyunca bir kült favori haline geldi. giorgio moroder tarafından yazılan ve ingiliz pop şarkıcısı limahl tarafından söylenen tema şarkısı.
Sinema çoğunlukla Münih yakınlarındaki Bavaria Sinema Stüdyosu’nda çekildi, burada günümüz ziyaretçileri Bay Canby’nin “pratik bir banyo paspası” ile karşılaştırdığı “şans ejderhası” Falcor’a binebilir. (Stüdyonun tema parkı Bavaria FilmStadt ayrıca “Das Boot”dan denizaltı turları da sunuyor.)
Bay Petersen ve Clint Eastwood, Bay Eastwood’un bir başkanlık suikastını önlemeye çalışan bir Gizli Servis ajanını oynadığı “In the Line of Fire” setinde. Kredi… Getty Images aracılığıyla Bruce McBroom/Sygma
Wolfgang Petersen, 14 Mart 1941’de Kuzey Almanya’da Emden’de doğdu. Babası İkinci Dünya Savaşı’nda deniz teğmeniydi ve daha sonra Hamburg’da bir denizcilik şirketinde çalıştı.
Savaş sonrası dönemde büyüyen genç Bay Petersen, Amerika ve Amerikan filmlerini idolleştirdi. Pazar günleri, Howard Hawks ve John Ford’un yönettiği, Gary Cooper ve John Wayne’in oynadığı westernleri izlemek için yerel sinemadaki çocuklar için matine gösterimlerine giderdi.
Alman Playboy’a 1985 yılında verdiği bir röportajda, geleceğin Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Elfriede Jelinek’e “Sinema medyumunu 8 yaşındayken tanıdım ve hemen heyecanlandım” dedi. “11 yaşındayken sinema yönetmeni olmak istediğime karar verdim.”
1950’de ailesi Hamburg’a taşındı ve Wolfgang 14 yaşındayken babası Noel için ona sekiz milimetrelik bir sinema kamerası verdi.
Liseden mezun olduktan sonra, Bay Petersen, omurga eğriliği nedeniyle zorunlu askerlik hizmetinden muaf tutuldu. 1960’ların başında, Hamburg’daki Junges Tiyatrosu’nda (şimdi Ernst Deutsch Tiyatrosu) yönetmen yardımcısı olarak çalıştı. Daha sonra, 1966’da açılan Batı Almanya’nın ilk sinema okulu olan Alman Sinema ve Televizyon Akademisi Berlin’e kaydolmadan önce birkaç dönem Hamburg ve Berlin’de tiyatro okudu.
1970 yılında mezuniyet sineması “Seni Öldüreceğim Kurt”, Batı Alman televizyonu tarafından alındı ve bu, uzun süredir devam eden Alman suç dizisi “Tatort” için yönetmenlik teklifi aldı.
Bay Petersen, sağda, 1972 tarihli “The Poseidon Adventure” filminin 2006 yılında yeniden çevrimi olan “Poseidon” setinde. Kredi… Claudette Barius/Warner Brothers Resimleri
Sonraki on yıl boyunca, Bay Petersen, 1974’te psikolojik gerilim filmi “Biri ya da Diğerimiz” ile başlayarak hem televizyon hem de büyük ekran için yoğun bir tempoda çalıştı.
Başından beri seyircinin onayı onun için çok önemliydi. Playboy röportajında, belirli bir sinemaya “seyircinin nasıl tepki vereceğini görmek için sinemada çömeldim” diye hatırlıyordu. “Ve ne oldu? İnsanlar sinemadan çıktı. Harap oldum. Çünkü herkes için film yapmaya takıntılıyım.”
Sık sık, zorlu siyasi ve sosyal meseleleri ele alan popüler erken kariyer gerilim filmleriyle başarılı oldu. “Smog” (1972), Kuzeybatı Almanya’daki sanayi bölgesi Ruhr’daki kirliliğin etkilerini ele aldı. “Sonuç” (1977), o zamanlar tabu bir konu olan eşcinselliği dürüstçe tasvir etmesi nedeniyle tartışmalıydı.
1970-1978 yılları arasında Alman aktris Ursula Sieg ile evli kaldı. Daha sonra senaryo süpervizörü olarak çalıştığı “Smog” setinde tanıştığı Maria-Antoinette Borgel ile evlendi.
Eşi ve ilk evliliğinden bir oğlu olan Daniel, bir film yapımcısı ve iki torunu tarafından hayatta kaldı.
Bay Petersen, “Das Boot”u çektiği zaman itibarı ile yaklaşık 20 filmi vardı. Çok az kişinin tahmin edebileceği bir zafer olan film, uluslararası üne kavuştu ve Hollywood’un kapısını açtı.
Petersen, 2004’te Cannes International Sinema Şenlik’te “Troy” filminin kadrosuyla birlikte. Onunla birlikte, soldan Eric Bana; safran yuvaları; Sean fasulyesi; Bay Petersen’in eşi Maria-Antoinette Petersen; Brad Pitt; O sırada Bay Pitt’in karısı olan Jennifer Aniston (filmde değil); Orlando Bloom; ve Diane Kruger. Kredi… Getty Images aracılığıyla Pascal Guyot/AFP
Bay Petersen, otobiyografisi “I Love Big Stories”de (1997, Ulrich Greiwe ile birlikte yazılmıştır), Los Angeles’taki “Das Boot”un ilk Amerikan test gösterimini hatırladı. Başlangıçta, savaş sırasında denizaltılarda 30.000 Alman’ın öldürüldüğü istatistiği ekranda parıldadığında, 1.500 seyirci alkışladı. “Düşündüm ki: Bu bir felaket olacak!” Bay Petersen yazdı. İki buçuk saat sonra sinema büyük bir alkış aldı.
“The NeverEnding Story”den sonra Bay Petersen, her ikisi de düşman bir uzaylı gezegene indikten sonra sürüngen bir düşmanla işbirliği yapmak zorunda kalan bir savaş pilotu hakkında Dennis Quaid’in oynadığı bir bilim kurgu sineması olan “Düşman Madeni”ni (1985) yaptı. Bayan Maslin, filmi “ekrana gelmiş en tuhaf hikaye dizilerinden birine sahip, pahalı, korkunç görünümlü bir bilimkurgu destanı” olarak nitelendirdi.
Bir yıl sonra, Bay Petersen Los Angeles’a taşındı ve burada yirmi yıl kalacak ve bir Gizli Servis hakkında siyasi dramalar “In the Line of Fire” (1993) dahil olmak üzere bir dizi ana akım başarıda büyük yıldızlarla birlikte çalıştı. ajanın bir başkanlık suikastını önleme çabaları ve başkanlık uçağının kaçırılmasıyla ilgili “Air Force One” (1997). Ölümcül bir virüs hakkında “Salgın” (1995), korkunç bir fırtınaya yakalanan ticari New England balıkçıları hakkında “Mükemmel Fırtına” (2000) ve “Poseidon” (2006), “ The Poseidon Adventure,” 1972’de alabora olmuş bir lüks yolcu gemisi hakkında gişe rekorları kıran film.
Bay Petersen, 2007 başlarında Berlin’de “Das Boot”un 25. yıl dönümü kutlaması sırasında alkışları kabul etti. Kredi… Sean Gallup/Getty Images
Bay Petersen’in filmleri, en ticari hallerinde bile, genellikle politik yorumların alt akıntılarına sahipti. Bay Petersen, İlyada’dan esinlenen Truva’yı (2004) tartışırken, Homeros’un destanı ile George W. Bush’un saltanatı arasında paralellikler kurdu. Alman Süddeutsche Zeitung gazetesine verdiği demeçte, “Yeni bir dünya düzeni yaratmak isteyen güce aç Agamemnonlar – bu kesinlikle güncel” dedi.
Sinema kariyeri, Ralph Maloney’nin bir Amerikan romanı olan “The Nixon Recession Caper”den uyarlanan 1976 komedi-soygun sinemasının yeniden çevrimi olan “Vier gegen die Bank” ile 2016 yılında tam bir döngüye girmiş gibiydi. Bay Petersen’in çeyrek yüzyıl önce “Das Boot”dan bu yana ilk Almanca sinema filmiydi.
Kariyeri boyunca, sanatsal değerini sorgulayan eleştirmenler tarafından ilgisiz görünüyordu.
“Biri bana kendimi sanatçı gibi hissedip hissetmediğimi sorsa, içimde tuhaf bir his olur, çünkü gerçekten bilmiyorum” dedi. “Sanatçı nedir? Belki de bir besteci, yazar ya da ressam gibi sinemadan çok daha samimi bir şeyler üreten biri.”
“Benim tutkum,” diye ekledi, “bir hikaye anlatmak.”
-
Los Angeles’taki Rogers & Cowan PMK ajansının yayıncısı Michelle Bega’ya göre, neden pankreas kanseriydi. Ölümü Salı günü açıklandı.
Bay Petersen, 1960’lardan 80’lere kadar Batı Almanya’da faaliyet gösteren ve Rainer Werner Fassbinder, Wim Wenders ve Werner Herzog’u içeren film yapımcıları kuşağının ticari açıdan en başarılı üyesiydi. Ama Hollywood’da eşit derecede biliniyordu.
Elli yılı aşkın bir süredir Bay Petersen, memleketi Almanya ile Amerika Birleşik Devletleri arasında geçiş yaptı ve çoğu 1990’ların Clint Eastwood’lu siyasi gerilim filmleri “In the Line of Fire” ve “Air Force One, “Air Force One, gibi gişe rekorları kıran 29 film yönetti. Harrison Ford ile.
Tür film yapımındaki ustalığıyla – aksiyon filmleri başka bir güçlü takımdı – aynı zamanda fantastik “(The NeverEnding Story”), kılıç-and-sandal destanı (“Troy”) ve bilimkurguya da akın etti – hepsi de kayan yazı isimlerini yıldızlara çekerken “Outbreak” filmindeki Dustin Hoffman, “Troy”daki Brad Pitt ve “The Perfect Storm”daki George Clooney gibi.
Jürgen Prochnow, doğru, “Das Boot” da bir U-bot kaptanını oynadı. Şimdiye kadar yapılmış en iyi savaş karşıtı filmler arasında kabul edilir. Kredi… Kolombiya Resimleri
Bununla birlikte, Hollywood’daki tüm başarısına rağmen, II. Dünya Savaşı sırasında bir Alman denizaltısındaki denizcileri konu alan “Das Boot”, Bay Petersen’ın büyük olasılıkla hatırlanacağı eserdir. İngilizce konuşulan dünyada, tek başına sıklıkla yanlış telaffuz edilen (“Boot”, İngilizce “tekne” gibi konuşulur) “The Simpsons” ve diğer TV şovlarına yapılan göndermeler sayesinde bir tür popüler kültür statüsü kazanmıştır.
“’Das Boot’ sadece II. Dünya Savaşı’nı konu alan bir Alman sineması değil; Bu, Batı Almanya’da şimdiden hit olmuş bir Alman deniz macera destanı,” diye yazdı Janet Maslin, sinema 1982 başlarında ABD’de açıldığında The New York Times’daki incelemesinde.
Film, tarihsel doğruluğu ve iç mekan sahnelerinin çoğunu küçük bir el tipi Arriflex kamerayla çeken görüntü yönetmeni Jost Vacano’nun elde ettiği yapışkan, klostrofobik etkisi nedeniyle büyük övgü aldı. Almanya’daki eleştirel tepki, bazıları sinemayı savaşı yüceltmekle suçlayarak bölünmüş olsa da, yurtdışında daha tekdüze olumlu bir tepkiyle karşılaştı. Günümüzde şimdiye kadar yapılmış en iyi savaş karşıtı filmler arasında sayılıyor.
“Das Boot” (İngilizce konuşulan ülkelerde “The Boat” olarak da bilinir) dünya çapında 80 milyon doların üzerinde hasılat elde etti ve bir Akademi Ödülü kazanmamasına rağmen, ikisi Bay Petersen için olmak üzere, yönetmenlik ve senaryo için altı dalda Oscar adaylığı aldı. ve sinematografi için Bay Vacano için bir tane – bir Alman sinema prodüksiyonu için rekor olmaya devam ediyor. (En iyi yabancı dilde film kategorisinde aday gösterilmedi; Batı Almanya’nın o yılki sunumu, Bay Herzog’un Akademi’nin Oscar için kısa listesine girmeyen “Fitzcarraldo”suydu).
Bay Petersen, 1997’de yönetmenin “Das Boot” kurgusuyla. Kredi… Michael Ochs Arşivleri/Getty Images
Bay Petersen, önümüzdeki on buçuk yılda “Das Boot”un çeşitli versiyonlarını hazırladı. 1985’te Alman televizyonu, Bay Petersen’in orijinal vizyonuna daha yakın olduğunu, ancak o sırada ticari olarak mümkün olmadığını iddia ettiği 300 dakikalık bir versiyon yayınladı (tiyatrodaki yayın süresinin iki katı).
“Das Boot”tan sonra, en çok satan Alman çocuk kitabı yazarının 1979 tarihli bir fantastik romanının uyarlaması olan ve İngilizce dilindeki “The NeverEnding Story”nin ortak yapımcılığını yapan acemi stüdyosu Constantin Sinema’nın yapımcısı Bernd Eichinger ile birlikte çalıştı. Michael Ende.
Büyülü bir kitaba giren zorba bir bütçeyi konu alan 1984’te vizyona giren “Bitmeyen Öykü”, Almanya’da ve yurt dışında bir gişe rekoru kırmıştı. Onu “zarafetsiz” ve “mizahsız” olarak nitelendiren Vincent Canby.
Bay Petersen’ın filmin “fazla Avrupalı” olduğunu tebeşirle belirttiği ABD’deki ılık gişe dönüşüne rağmen, “Bitmeyen Öykü”, çetrefilli yapım tasarımı, dağınık özel efektleri ve sentetik ağırlığıyla on yıllar boyunca bir kült favori haline geldi. giorgio moroder tarafından yazılan ve ingiliz pop şarkıcısı limahl tarafından söylenen tema şarkısı.
Sinema çoğunlukla Münih yakınlarındaki Bavaria Sinema Stüdyosu’nda çekildi, burada günümüz ziyaretçileri Bay Canby’nin “pratik bir banyo paspası” ile karşılaştırdığı “şans ejderhası” Falcor’a binebilir. (Stüdyonun tema parkı Bavaria FilmStadt ayrıca “Das Boot”dan denizaltı turları da sunuyor.)
Bay Petersen ve Clint Eastwood, Bay Eastwood’un bir başkanlık suikastını önlemeye çalışan bir Gizli Servis ajanını oynadığı “In the Line of Fire” setinde. Kredi… Getty Images aracılığıyla Bruce McBroom/Sygma
Wolfgang Petersen, 14 Mart 1941’de Kuzey Almanya’da Emden’de doğdu. Babası İkinci Dünya Savaşı’nda deniz teğmeniydi ve daha sonra Hamburg’da bir denizcilik şirketinde çalıştı.
Savaş sonrası dönemde büyüyen genç Bay Petersen, Amerika ve Amerikan filmlerini idolleştirdi. Pazar günleri, Howard Hawks ve John Ford’un yönettiği, Gary Cooper ve John Wayne’in oynadığı westernleri izlemek için yerel sinemadaki çocuklar için matine gösterimlerine giderdi.
Alman Playboy’a 1985 yılında verdiği bir röportajda, geleceğin Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Elfriede Jelinek’e “Sinema medyumunu 8 yaşındayken tanıdım ve hemen heyecanlandım” dedi. “11 yaşındayken sinema yönetmeni olmak istediğime karar verdim.”
1950’de ailesi Hamburg’a taşındı ve Wolfgang 14 yaşındayken babası Noel için ona sekiz milimetrelik bir sinema kamerası verdi.
Liseden mezun olduktan sonra, Bay Petersen, omurga eğriliği nedeniyle zorunlu askerlik hizmetinden muaf tutuldu. 1960’ların başında, Hamburg’daki Junges Tiyatrosu’nda (şimdi Ernst Deutsch Tiyatrosu) yönetmen yardımcısı olarak çalıştı. Daha sonra, 1966’da açılan Batı Almanya’nın ilk sinema okulu olan Alman Sinema ve Televizyon Akademisi Berlin’e kaydolmadan önce birkaç dönem Hamburg ve Berlin’de tiyatro okudu.
1970 yılında mezuniyet sineması “Seni Öldüreceğim Kurt”, Batı Alman televizyonu tarafından alındı ve bu, uzun süredir devam eden Alman suç dizisi “Tatort” için yönetmenlik teklifi aldı.
Bay Petersen, sağda, 1972 tarihli “The Poseidon Adventure” filminin 2006 yılında yeniden çevrimi olan “Poseidon” setinde. Kredi… Claudette Barius/Warner Brothers Resimleri
Sonraki on yıl boyunca, Bay Petersen, 1974’te psikolojik gerilim filmi “Biri ya da Diğerimiz” ile başlayarak hem televizyon hem de büyük ekran için yoğun bir tempoda çalıştı.
Başından beri seyircinin onayı onun için çok önemliydi. Playboy röportajında, belirli bir sinemaya “seyircinin nasıl tepki vereceğini görmek için sinemada çömeldim” diye hatırlıyordu. “Ve ne oldu? İnsanlar sinemadan çıktı. Harap oldum. Çünkü herkes için film yapmaya takıntılıyım.”
Sık sık, zorlu siyasi ve sosyal meseleleri ele alan popüler erken kariyer gerilim filmleriyle başarılı oldu. “Smog” (1972), Kuzeybatı Almanya’daki sanayi bölgesi Ruhr’daki kirliliğin etkilerini ele aldı. “Sonuç” (1977), o zamanlar tabu bir konu olan eşcinselliği dürüstçe tasvir etmesi nedeniyle tartışmalıydı.
1970-1978 yılları arasında Alman aktris Ursula Sieg ile evli kaldı. Daha sonra senaryo süpervizörü olarak çalıştığı “Smog” setinde tanıştığı Maria-Antoinette Borgel ile evlendi.
Eşi ve ilk evliliğinden bir oğlu olan Daniel, bir film yapımcısı ve iki torunu tarafından hayatta kaldı.
Bay Petersen, “Das Boot”u çektiği zaman itibarı ile yaklaşık 20 filmi vardı. Çok az kişinin tahmin edebileceği bir zafer olan film, uluslararası üne kavuştu ve Hollywood’un kapısını açtı.
Petersen, 2004’te Cannes International Sinema Şenlik’te “Troy” filminin kadrosuyla birlikte. Onunla birlikte, soldan Eric Bana; safran yuvaları; Sean fasulyesi; Bay Petersen’in eşi Maria-Antoinette Petersen; Brad Pitt; O sırada Bay Pitt’in karısı olan Jennifer Aniston (filmde değil); Orlando Bloom; ve Diane Kruger. Kredi… Getty Images aracılığıyla Pascal Guyot/AFP
Bay Petersen, otobiyografisi “I Love Big Stories”de (1997, Ulrich Greiwe ile birlikte yazılmıştır), Los Angeles’taki “Das Boot”un ilk Amerikan test gösterimini hatırladı. Başlangıçta, savaş sırasında denizaltılarda 30.000 Alman’ın öldürüldüğü istatistiği ekranda parıldadığında, 1.500 seyirci alkışladı. “Düşündüm ki: Bu bir felaket olacak!” Bay Petersen yazdı. İki buçuk saat sonra sinema büyük bir alkış aldı.
“The NeverEnding Story”den sonra Bay Petersen, her ikisi de düşman bir uzaylı gezegene indikten sonra sürüngen bir düşmanla işbirliği yapmak zorunda kalan bir savaş pilotu hakkında Dennis Quaid’in oynadığı bir bilim kurgu sineması olan “Düşman Madeni”ni (1985) yaptı. Bayan Maslin, filmi “ekrana gelmiş en tuhaf hikaye dizilerinden birine sahip, pahalı, korkunç görünümlü bir bilimkurgu destanı” olarak nitelendirdi.
Bir yıl sonra, Bay Petersen Los Angeles’a taşındı ve burada yirmi yıl kalacak ve bir Gizli Servis hakkında siyasi dramalar “In the Line of Fire” (1993) dahil olmak üzere bir dizi ana akım başarıda büyük yıldızlarla birlikte çalıştı. ajanın bir başkanlık suikastını önleme çabaları ve başkanlık uçağının kaçırılmasıyla ilgili “Air Force One” (1997). Ölümcül bir virüs hakkında “Salgın” (1995), korkunç bir fırtınaya yakalanan ticari New England balıkçıları hakkında “Mükemmel Fırtına” (2000) ve “Poseidon” (2006), “ The Poseidon Adventure,” 1972’de alabora olmuş bir lüks yolcu gemisi hakkında gişe rekorları kıran film.
Bay Petersen, 2007 başlarında Berlin’de “Das Boot”un 25. yıl dönümü kutlaması sırasında alkışları kabul etti. Kredi… Sean Gallup/Getty Images
Bay Petersen’in filmleri, en ticari hallerinde bile, genellikle politik yorumların alt akıntılarına sahipti. Bay Petersen, İlyada’dan esinlenen Truva’yı (2004) tartışırken, Homeros’un destanı ile George W. Bush’un saltanatı arasında paralellikler kurdu. Alman Süddeutsche Zeitung gazetesine verdiği demeçte, “Yeni bir dünya düzeni yaratmak isteyen güce aç Agamemnonlar – bu kesinlikle güncel” dedi.
Sinema kariyeri, Ralph Maloney’nin bir Amerikan romanı olan “The Nixon Recession Caper”den uyarlanan 1976 komedi-soygun sinemasının yeniden çevrimi olan “Vier gegen die Bank” ile 2016 yılında tam bir döngüye girmiş gibiydi. Bay Petersen’in çeyrek yüzyıl önce “Das Boot”dan bu yana ilk Almanca sinema filmiydi.
Kariyeri boyunca, sanatsal değerini sorgulayan eleştirmenler tarafından ilgisiz görünüyordu.
“Biri bana kendimi sanatçı gibi hissedip hissetmediğimi sorsa, içimde tuhaf bir his olur, çünkü gerçekten bilmiyorum” dedi. “Sanatçı nedir? Belki de bir besteci, yazar ya da ressam gibi sinemadan çok daha samimi bir şeyler üreten biri.”
“Benim tutkum,” diye ekledi, “bir hikaye anlatmak.”
-