Araştırmamda bir adım öne çıkıyorum
Padua Üniversitesi’nden araştırmacı Gianluca Amadei, “Bu, ilginç perspektiflerin önünü açan, ileriye doğru atılmış önemli bir adım” diyor. “Bu, açıkça mükemmel olmayan bir ilk fizibilite testi, ancak insan hücrelerinin hayatta kalmasını sağlayacak bir yolun bulunması gerçeği bir başarıyı temsil ediyor. Artık bu organlarla insan organları arasındaki farkları anlamak ilginç olurdu” diye devam ediyor Amadei: ve gelişme devam ettikçe bunların özellikleri ve özellikleri nelerdir?”
Çin araştırması
Liangxue Lai’nin koordine ettiği araştırmacılar, DNA’nın “moleküler makası” olan Crispr tekniğini kullanarak, böbreklerin gelişiminden sorumlu iki geni ortadan kaldırarak tek hücreden oluşan domuz embriyolarını değiştirdiler. Kök hücrelerden elde edilen insan embriyonik hücreleri bile, çoğalmayı teşvik eden ve kendi kendini yok etmeyi önleyen genler eklenerek değiştirilmiştir. İtalyan araştırmacı, “Bunlar iki önemli adımdır, çünkü aksi takdirde insan hücreleri domuz embriyosundaki domuz hücreleriyle rekabet edemez” diye açıklıyor.
Son olarak, farklı ihtiyaçları olan hem insan hem de domuz hücreleri için en uygun koşulları sağlamak amacıyla kimera embriyoları ilk olarak laboratuvarda büyütüldü. Taşıyıcı annelere transfer edildikten sonra embriyolar, gelişimlerini değerlendirmek için 25 veya 28 gün sonra çıkarıldı. Beş kimera embriyosundan elde edilen veriler, doğru şekilde gelişmiş böbreklerin %50-60’ı insan hücrelerinden oluştuğunu, embriyonun geri kalanının ise neredeyse tamamen domuz hücrelerinden oluştuğunu gösterdi. Amadei, araştırmacıların “sinir sistemini oluşturan kısımda bazı insan hücreleri bulduğunu ancak üreme sistemini oluşturan kısımda hiçbir hücre bulamadığını” söylüyor.
Bir sonraki adım: İnsan nakli
Araştırmanın yazarlarına göre bir sonraki adım böbreklerin daha da gelişmesini sağlamak ve benzer yaklaşımı pankreas ve kalp gibi diğer organlarda da denemek olacak. Uzun vadeli hedef, bu tekniği insan organ nakli için optimize etmektir, ancak araştırmacılar bunun karmaşık bir iş olduğunun ve uzun yıllar sürebileceğinin farkındadır: bir domuzda tamamen işlevsel, insanlaştırılmış bir organ yetiştirmek birkaç yıl alacaktır. Ek adımlar, çünkü organlar birden fazla hücre ve doku türünden oluşur.
Padua Üniversitesi’nden araştırmacı Gianluca Amadei, “Bu, ilginç perspektiflerin önünü açan, ileriye doğru atılmış önemli bir adım” diyor. “Bu, açıkça mükemmel olmayan bir ilk fizibilite testi, ancak insan hücrelerinin hayatta kalmasını sağlayacak bir yolun bulunması gerçeği bir başarıyı temsil ediyor. Artık bu organlarla insan organları arasındaki farkları anlamak ilginç olurdu” diye devam ediyor Amadei: ve gelişme devam ettikçe bunların özellikleri ve özellikleri nelerdir?”
Çin araştırması
Liangxue Lai’nin koordine ettiği araştırmacılar, DNA’nın “moleküler makası” olan Crispr tekniğini kullanarak, böbreklerin gelişiminden sorumlu iki geni ortadan kaldırarak tek hücreden oluşan domuz embriyolarını değiştirdiler. Kök hücrelerden elde edilen insan embriyonik hücreleri bile, çoğalmayı teşvik eden ve kendi kendini yok etmeyi önleyen genler eklenerek değiştirilmiştir. İtalyan araştırmacı, “Bunlar iki önemli adımdır, çünkü aksi takdirde insan hücreleri domuz embriyosundaki domuz hücreleriyle rekabet edemez” diye açıklıyor.
Son olarak, farklı ihtiyaçları olan hem insan hem de domuz hücreleri için en uygun koşulları sağlamak amacıyla kimera embriyoları ilk olarak laboratuvarda büyütüldü. Taşıyıcı annelere transfer edildikten sonra embriyolar, gelişimlerini değerlendirmek için 25 veya 28 gün sonra çıkarıldı. Beş kimera embriyosundan elde edilen veriler, doğru şekilde gelişmiş böbreklerin %50-60’ı insan hücrelerinden oluştuğunu, embriyonun geri kalanının ise neredeyse tamamen domuz hücrelerinden oluştuğunu gösterdi. Amadei, araştırmacıların “sinir sistemini oluşturan kısımda bazı insan hücreleri bulduğunu ancak üreme sistemini oluşturan kısımda hiçbir hücre bulamadığını” söylüyor.
Bir sonraki adım: İnsan nakli
Araştırmanın yazarlarına göre bir sonraki adım böbreklerin daha da gelişmesini sağlamak ve benzer yaklaşımı pankreas ve kalp gibi diğer organlarda da denemek olacak. Uzun vadeli hedef, bu tekniği insan organ nakli için optimize etmektir, ancak araştırmacılar bunun karmaşık bir iş olduğunun ve uzun yıllar sürebileceğinin farkındadır: bir domuzda tamamen işlevsel, insanlaştırılmış bir organ yetiştirmek birkaç yıl alacaktır. Ek adımlar, çünkü organlar birden fazla hücre ve doku türünden oluşur.