BRÜKSEL — Marine Le Pen, anketlerin yanlış olduğunu kanıtlar ve Pazar günü Fransa başkanlığını kazanırsa, hem Avrupa Birliği hem de NATO için derhal ciddi bir tehlike oluşturacaktır.
Fransa, Avrupa Birliği’nin en büyük ikinci ekonomisi, tek nükleer gücü ve Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nin tek daimi üyesidir. Avrupa finans ve güvenlik politikasının merkezinde yer alır ve NATO’nun önemli bir üyesidir.
Fransa’nın kraliyet başkanı olarak Devlet Başkanı Vladimir V. Putin ile yakın bağları olan aşırı sağcı bir popülist olması yeterince istikrarsızlaştırıcı olurdu, ancak Rusya’nın Ukrayna’ya karşı kışkırtılmamış savaşının ortasında bir deprem olurdu.
Fransa’da, cumhurbaşkanı dış ve savunma politikasında baş aktördür, bu nedenle partisi Haziran’daki yasama seçimlerinde kötü bir performans gösterse bile, Bayan Le Pen yine de niyetlerinin çoğunu gerçekleştirebilecektir. .
Bu hedefler, NATO’nun entegre askeri komutanlığından ayrılmayı, sınır kontrollerini eski haline getirmeyi ve Fransız hukukunun Avrupa hukuku üzerindeki üstünlüğünü teyit etmeyi içerir. Avrupa Birliği ve Fransa’yı Avrupa hukukunun önceliğini sorgulama konusunda Macaristan ve Polonya ile aynı kefeye koydu.
“Le Pen seçilirse, Avrupa Birliği ve NATO anında zayıflar – hatta bazıları ‘çöküş’ten bahseder – ve bu, Rusya’nın Fransa’nın aşırı sağına verdiği desteğin doruk noktasını temsil eder” diyor Marc Pierini. Eski AB diplomatı, Carnegie Europe için yazdı. “Bu aynı zamanda Putin’in NATO ve AB’ye karşı en büyük stratejik zaferini, Rusya’nın 2015’ten bu yana Akdeniz bölgesinde genişletilmiş askeri konuşlandırmasını ve 2019’da Türkiye’ye S-400 füzelerini teslim etmesini temsil edecek.”
Onun zaferi aynı zamanda Bay Macron’un en önemli politika hedeflerinden birine karşı bir tepki olacaktır: finans ve savunma açısından Avrupa entegrasyonunu artırmak. Ve ikisine de zarar verir.
Avrupa Birliği’nde oybirliği ihtiyacı göz önüne alındığında, Avrupa’nın Rusya’ya karşı ekonomik yaptırımlar oluşturma ve sürdürme kabiliyetini sona erdirmese de baltalayacaktır.
Le Pen zaferi olasılığı, pek olası olmasa da, Almanya, Portekiz ve İspanya’nın liderlerinin – Şansölye Olaf Scholz, Başbakan António Costa ve Başbakan Pedro Sánchez – son derece olağandışı ve diplomatik olmayan bir tavır takınması için yeterince gerçek. Le Monde’da Fransız seçmenleri Bayan Le Pen’i reddetmeye zımnen çağıran bir fikir makalesine adım atın.
Diğer ülkelerin iç siyasetine karışmak normalde hayır-hayırdır, ancak açıkça tehlikenin ciddi olduğunu düşündüler.
“Fransa cumhurbaşkanlığı seçiminin ikinci turu bizim için diğerleri gibi bir seçim değil” diye yazdılar. “Fransız halkının karşı karşıya olduğu seçim, Fransa ve Avrupa’daki hepimiz için çok önemlidir.”
Fransızları doğrudan Bay Macron’a ve Bayan Le Pen’e karşı oy kullanmaya çağırmadan, nerede durdukları konusunda hiçbir şüphe bırakmadılar.
“Fransa’nın güçlü ve özerk bir Avrupa Birliği’nde daha güçlü olduğuna inanan demokratik bir aday ile özgürlüğümüze ve demokrasimize saldıranların açıkça yanında yer alan aşırı sağcı bir aday arasındaki seçimdir — doğrudan Fransız Aydınlanmasından gelen temel değerler” diye yazdılar.
Bu tür müdahaleler her zaman iyi sonuçlanmaz. Başkan Barack Obama, İngiltere’nin Avrupa Birliği’nden ayrılması durumunda ülkenin Washington ile bir ticaret anlaşması için “sıranın gerisinde” olacağını önermek için 2016 referandumundan önce Brexit tartışmasına müdahale etti.
Yorumlarının oyu önemli ölçüde etkilemesi pek olası olmasa da, bunlar büyük bir tartışma ve eleştiri konusuydu ve seçmenler nihayetinde onun isteklerini göz ardı etti.
-
Fransa, Avrupa Birliği’nin en büyük ikinci ekonomisi, tek nükleer gücü ve Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nin tek daimi üyesidir. Avrupa finans ve güvenlik politikasının merkezinde yer alır ve NATO’nun önemli bir üyesidir.
Fransa’nın kraliyet başkanı olarak Devlet Başkanı Vladimir V. Putin ile yakın bağları olan aşırı sağcı bir popülist olması yeterince istikrarsızlaştırıcı olurdu, ancak Rusya’nın Ukrayna’ya karşı kışkırtılmamış savaşının ortasında bir deprem olurdu.
Fransa’da, cumhurbaşkanı dış ve savunma politikasında baş aktördür, bu nedenle partisi Haziran’daki yasama seçimlerinde kötü bir performans gösterse bile, Bayan Le Pen yine de niyetlerinin çoğunu gerçekleştirebilecektir. .
Bu hedefler, NATO’nun entegre askeri komutanlığından ayrılmayı, sınır kontrollerini eski haline getirmeyi ve Fransız hukukunun Avrupa hukuku üzerindeki üstünlüğünü teyit etmeyi içerir. Avrupa Birliği ve Fransa’yı Avrupa hukukunun önceliğini sorgulama konusunda Macaristan ve Polonya ile aynı kefeye koydu.
“Le Pen seçilirse, Avrupa Birliği ve NATO anında zayıflar – hatta bazıları ‘çöküş’ten bahseder – ve bu, Rusya’nın Fransa’nın aşırı sağına verdiği desteğin doruk noktasını temsil eder” diyor Marc Pierini. Eski AB diplomatı, Carnegie Europe için yazdı. “Bu aynı zamanda Putin’in NATO ve AB’ye karşı en büyük stratejik zaferini, Rusya’nın 2015’ten bu yana Akdeniz bölgesinde genişletilmiş askeri konuşlandırmasını ve 2019’da Türkiye’ye S-400 füzelerini teslim etmesini temsil edecek.”
Onun zaferi aynı zamanda Bay Macron’un en önemli politika hedeflerinden birine karşı bir tepki olacaktır: finans ve savunma açısından Avrupa entegrasyonunu artırmak. Ve ikisine de zarar verir.
Avrupa Birliği’nde oybirliği ihtiyacı göz önüne alındığında, Avrupa’nın Rusya’ya karşı ekonomik yaptırımlar oluşturma ve sürdürme kabiliyetini sona erdirmese de baltalayacaktır.
Le Pen zaferi olasılığı, pek olası olmasa da, Almanya, Portekiz ve İspanya’nın liderlerinin – Şansölye Olaf Scholz, Başbakan António Costa ve Başbakan Pedro Sánchez – son derece olağandışı ve diplomatik olmayan bir tavır takınması için yeterince gerçek. Le Monde’da Fransız seçmenleri Bayan Le Pen’i reddetmeye zımnen çağıran bir fikir makalesine adım atın.
Diğer ülkelerin iç siyasetine karışmak normalde hayır-hayırdır, ancak açıkça tehlikenin ciddi olduğunu düşündüler.
“Fransa cumhurbaşkanlığı seçiminin ikinci turu bizim için diğerleri gibi bir seçim değil” diye yazdılar. “Fransız halkının karşı karşıya olduğu seçim, Fransa ve Avrupa’daki hepimiz için çok önemlidir.”
Fransızları doğrudan Bay Macron’a ve Bayan Le Pen’e karşı oy kullanmaya çağırmadan, nerede durdukları konusunda hiçbir şüphe bırakmadılar.
“Fransa’nın güçlü ve özerk bir Avrupa Birliği’nde daha güçlü olduğuna inanan demokratik bir aday ile özgürlüğümüze ve demokrasimize saldıranların açıkça yanında yer alan aşırı sağcı bir aday arasındaki seçimdir — doğrudan Fransız Aydınlanmasından gelen temel değerler” diye yazdılar.
Bu tür müdahaleler her zaman iyi sonuçlanmaz. Başkan Barack Obama, İngiltere’nin Avrupa Birliği’nden ayrılması durumunda ülkenin Washington ile bir ticaret anlaşması için “sıranın gerisinde” olacağını önermek için 2016 referandumundan önce Brexit tartışmasına müdahale etti.
Yorumlarının oyu önemli ölçüde etkilemesi pek olası olmasa da, bunlar büyük bir tartışma ve eleştiri konusuydu ve seçmenler nihayetinde onun isteklerini göz ardı etti.
-