Rus deniz kuvvetlerinde kıdemli bir teğmen olan Ivan Kononov yemek yapmayı severdi. Ağabeyi, tarladaki birliği için İtalyan yemeği yaptığını ve Suriye’de hizmet ederken baharatlarla tayın ticareti yaptığını söyledi.
Kardeş, Aleksandr Kononov, onu en son Mart ayında Rusya’nın güneyindeki Rostov-on-Don kentindeki askeri hastane morgunda gördü. Teğmen Kononov, Ukrayna’nın Mariupol liman kentindeki bir çelik fabrikasında çıkan çatışmada hayatını kaybetmişti. 34 yaşındaydı. Morga yürürken Bay Kononov, bir deponun açık kapısını geçtiğini ve yerde sıralanmış düzinelerce siyah ceset torbası gördüğünü hatırladı.
32 yaşındaki Bay Kononov, ancak erkek kardeşinin ölümüyle birlikte bir telefon görüşmesinde, evinden 80 mil uzakta olan savaşa dikkat etmeye başladığını söyledi. Kardeşinin “kimsenin ihtiyacı olmayan” bir savaşta öldüğünü fark etti.
Bir nakliye işletmesinde çalışan Bay Kononov, Rus kamuoyunun geneline atıfta bulunarak, “Herkes her şeyi öğrenirse protestolar olacak” dedi. “Ve bence bu en iyisi olur. Çünkü bu savaş durmalı. Hiç savaş olmamalı.”
Başkan Vladimir V. Putin’in Ukrayna’yı işgalinden altı hafta sonra, birçok Rus, ülkelerinin kayıplarının derinliği – ve katliam ve vahşilik hakkında karanlıkta kalıyor. ordularının kuzeyde geri çekilirken uyguladığı vahşet. Ancak, ölüm bildirimleri ve siyah ceset torbaları geldiğinde, savaşın gerçekliği, sıradan ailelerin hayatlarına giderek daha fazla giriyor ve Bay Kononov gibi bazılarının savaşı sorgulamasına neden oluyor.
Ancak diğerleri için, can kaybıyla ilgili korkunç haberler sadece Ukrayna’yı yenme ve Bay Putin’in Batı ile olan çatışmasını destekleme kararlılığını pekiştiriyor.
Ivan Kononov, Mart ayı başında Ukrayna’dan Rusya’daki annesine gönderdiği bir fotoğrafta. Ölmeden bir hafta önceydi.
“Amerika Ukraynalı Nazilere silah sağlamasaydı, o zaman bizim gençlerimiz ölmeyecekti” Aleksandr Askeri istihbaratta onbaşı olan 22 yaşındaki oğlu Luka Chernykh’i kaybeden Chernykh, bir telefon görüşmesinde söyledi. “Kişisel görüşüm, Amerika’yı nükleer bombayla vurmalıyız ve bu kadar, böylece başka ülkelerin işlerine karışmayı bıraksınlar.”
Savaşın artan kişisel acısının, halkın Kremlin çevresinde toplanma kararlılığını zayıflatıp zayıflatmadığı, çatışmanın geleceğini belirlemeye yardımcı olabilir. İşgalin yalnızca “özel bir askeri operasyon” olduğu ve savaşa asker gönderilmeyeceği konusunda ısrar eden hükümet, Avrupa’nın 1945’ten bu yana en büyük kara savaşının düzenli Ruslardan geniş çapta kişisel fedakarlık talep edeceği izleniminden hâlâ kaçınmaya çalışıyor.
Bağımsız anketör Levada tarafından yakın zamanda yapılan bir anket, Rusların yüzde 35’inin Ukrayna’daki olaylara çok az ilgi gösterdiğini veya hiç ilgilenmediğini; ve devlet televizyonunda Rus askerlerinin ölümlerinden nadiren bahsedilir.
Rusya en son 25 Mart’ta savaşta ölenlerin sayısını açıklayarak 1.351 ölüm olarak belirlemişti. Amerikalı yetkililer geçen ay, muhafazakar bir tahminin Rus ölüm oranını 7.000’den fazla kişiye koyduğunu söyledi. BBC’nin Çarşamba günü Rus servisi, yerel yetkililer veya Rusya genelinde yerel medya tarafından açıklanan 1.083 askeri ölümün sayıldığını söyledi. Ancak bu ölümlerin yüzde 20’si memurlarla ilgiliydi – orantısız bir ücret, çok sayıda düşük rütbeli askerin ölümünün bildirilmediğini gösteriyor.
Kayıplarla ilgili resmi sessizlik Afganistan’daki Sovyet savaşını hatırlatıyor. Belaruslu yazar Svetlana Aleksiyeviç daha sonra bu çatışma hakkında şöyle yazdı: “Yalnızca kırsaldaki kulübelere ölüm bildirimlerinin geldiğine ve prefabrik dairelere çinko tabutların teslim edildiğine dair söylentiler vardı.”
Bu kez, ölümlerle ilgili kısa haberler, yerel makamlar ve üniversiteler tarafından yapılan duyurularda ve eşlerin ve annelerin sosyal medya sayfalarındaki duyurularda Rus kamuoyuna ulaşıyor. Ve geldiğinde, korkunç haberler çoğunlukla savaşın resmi dilinde gizleniyor.
Rusya’nın batısındaki Ryazan bölgesinin valisi kısa süre önce bölgeden dört adamın “suçlu milliyetçi rejime karşı mücadelede” öldüğünü söyledi. Volga Nehri kıyısındaki bir şehir olan Ulyanovsk’ta, 106.
Kırım’ın Sivastopol kentinde 23 Mart’ta Ukrayna’nın Mariupol kentinde öldürülen Karadeniz Filosu komutan yardımcısına saygı duruşunda bulunuldu. Kredi… EPA, Shutterstock
Batıdaki Klintsy kentindeki Endüstriyel Pedagoji Koleji, bu hafta sosyal medya sayfasında 23 yaşındaki yeni mezun Aleksei Prigoda’nın ölümünü ifşa ettiğinde, “Ukrayna Bölgesine Özel Operasyona katılırken öldü” dedi. ‘ Vatana karşı görevini yerine getiriyor.
Ertesi gün kolej bu hafta sonu “Barış İçin! Rusya için! Başkan için!” 10 yerel rock grubuna sahip.
1980’lerde, Afganistan’daki ezici savaş sonunda halkın Sovyet yönetimine karşı olan düş kırıklığını büyüttü. Savaşın sonunda genç erkekleri ordunun tacizinden korumak için kurulan Asker Anneleri Komitesi, devletin sessizliğini delen yeni bir sivil toplumun şekillenmesine yardımcı oldu.
Ancak Afganistan savaşı on yıl sürdü. Moskovalı bir sosyolog olan Anastasia Nikolskaya, Rusları Ukrayna’daki savaşa karşı döndüren savaş alanında ölümlerin olduğuna dair hiçbir kanıt görmediğini söyledi.
Afganistan’dan farklı olarak, Rus kamuoyuna ülkelerinin neden savaştığına dair net bir açıklama yapıldığını söyledi: Batı saldırganlığı ve Nazizm karşısında kendi güvenlikleri için. (Bay Putin, savaşı haklı çıkarmak için Ukrayna hükümetinin Naziler tarafından yönetildiğini yanlış bir şekilde tanımlıyor). Çoğunlukla, Rusların sivil ölüm haberlerinden kaçınmaya çalıştığını söyledi.
“Kendimizi bu tür bilgilerden uzaklaştırmaya çalışıyoruz” dedi. “Bu haberi duymak ve bilmek çok zor. Bu konuda hiçbir şey yapamayız.”
Askerlerin annelerinden oluşan komiteler hâlâ faaliyet gösteriyor, ancak devletin savaşa yönelik muhalefetini bastırması nedeniyle kamuoyunun gözünden uzak durmaya çalışıyor. Rus sosyal ağı VKontakte’deki sayfalarında kanıtlandığı gibi, oğulları ve erkek kardeşleri arayan insanlardan araştırmalar yapıyorlar.
Ukrayna’da savaşırken şehit olan Rus Ordusu askeri Rüstem Zarifulin’in annesi Kara-Balta’da akrabaları tarafından kuşatılmış, Kırgızistan, geçen ay. Kredi… Vladimir Voronin/Associated Press
(
Bir adam, “Kardeşimden bir haftadır haber alamadım” yazdı. “Kiminle temasa geçeceğim? Dün komşuma oğlunun cesedinin birkaç gün içinde alınacağı söylendi.”
Güney Rusya’nın Kuzey Osetya cumhuriyetinde, Oleg Marzoyev adında bir yedek subay, hesaplarından bölgedeki tüm askerlerin ölümlerini takip ediyor. Telegram ve Instagram, hükümet olmadığı için böyle yaptığını yazıyor.
Rusya-Ukrayna Savaşı: Önemli Gelişmeler
Kart 1 / 4
UN toplantısı. Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelensky, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’ne hitaben yaptığı konuşmada, Rus birliklerinin sivilleri öldürmekle suçlandığı Kiev banliyösü Bucha’da gördüğü dehşeti ayrıntılarıyla anlattı ve BM’nin bunu yapmadığına dair güçlü bir iddianame hazırladı. işgali önlemek.
Rus vahşeti. Bucha’daki sivillerin Rus askerleri tarafından kasten ve ayrım gözetmeksizin öldürüldüğüne dair artan kanıtlar, Batılı liderlerin Rusya’yı sorumlu tutma çağrılarına yol açtı.
Daha fazla yaptırım için baskı yapıyor. AB liderleri, Rus kömürü satın alma yasağını ve Avrupa limanlarındaki Rus gemilerine yönelik yasağı tartıyor. Onaylanırsa, önlemler bloğun şimdiye kadar uyguladığı en sert önlemler olacak. ABD’nin ayrıca iki Rus bankasına geniş yaptırımlar getirmesi bekleniyor.
Yerde. Rusya, Kiev çevresinden çekilmesini neredeyse tamamladı ve askeri analistlere göre doğu ve güney Ukrayna’ya yönelik yoğun saldırılara hazırlanıyor. Rus kuvvetleri güneydeki Mariupol şehrini
‘yi bombalamaya devam etti “Bu kararları kim veriyor, ne elde etmeye çalışıyorsunuz? ” geçen ay yazdı. “İnsanların bir sorusu var: Ölülerin anısına karşı neden uygun bir tutum yok?”
Savaşta ölenlerin sayısı arttıkça, Ukrayna’da savaşmanın tehlikeleri kamuoyuna sızıyor ve hatta askerlerin savaştan kaçınmaya çalıştığı vakalar bile oldu.
Güneydeki Krasnodar kentinde avukat olan Mikhail Benyash, Rus askeri ve ulusal muhafız servisi üyelerinden savaşmayı reddetmeleri halinde meşru haklarıyla ilgili 100’den fazla talep aldığını söyledi.
Ukrayna’ya gitme emrini reddettikleri için onları kovma kararını protesto eden üç ulusal muhafızı savunduğunu söyledi. Dokuz kişiye şikayetleri bırakmaları için baskı yapıldığını söyledi.
Savaşmayı reddeden Ruslar için “Kimseyi öldürmekte bir anlam görmüyorlar” dedi. “Ayrıca, öldürülmekte bir anlam görmüyorlar.”
47 yaşındaki Robert Kulumbegov, savaşın ilk gününde Rus birliklerine erzak sağlamak için doğu Ukrayna’ya gitti. Kızı, savaşmak için kaldığını söyledi.
Ancak asker aileleri için devletin propagandası etkisini göstermeye devam ediyor. Oğlu Sibirya’da küçük bir kasabada büyüyen ve binlerce mil batıda, Ukrayna’nın Konotop kasabası yakınlarında ölen Bay Chernykh, televizyon haberlerini izlemediğini söyledi. Ancak Rusya’nın ABD tarafından tedarik edilen Nazilerle savaştığını söyledi ve Ukrayna’da ortaya çıkan vahşetlerden ülkesinin ordusunun sorumlu olabileceği fikrini reddetti.
Sibirya’nın Krasnoyarsk kentinden bir mühendis olan Bay Chernykh, “Rus ruhunu biliyorum ve Rusların sivillere ateş etmediğini biliyorum” dedi. “Bunu sadece Naziler yapabilir.”
Başka bir Sibirya şehrinde, Khanty-Mansiysk’te, Alina adında 38 yaşında bir kadın – tepki korkusuyla soyadının gizli tutulmasını istedi – ayrıca yarbay olan erkek kardeşinin, Nazizmle savaşarak can vermişti.
Gözyaşları içinde, Ukrayna’da küçük bir Nazi grubunun etnik Ruslara kötü muameleyi teşvik ederek sefalete yol açtığını söyledi. Tüm bunların, bazı Ukraynalıların Nazilerle işbirliği yaptığı II. Dünya Savaşı’nın bir yankısı olduğunu söyledi – Rus televizyonunda uzun uzadıya yayılan bir hikaye.
“Bu, daha önce olanların tekrarı” dedi. “Bu, bu tarihin tekrarıdır.”
Birçokları için, kontrolleri dışındaki olayların insafına kalmış olma duygusu vardır. Kuzey Osetya’da 25 yaşındaki Marina Kulumbegova haberleri izlemekten kaçınıyor. 47 yaşındaki babası Robert Kulumbegov, savaşın ilk gününde Rus birliklerine erzak sağlamak için doğu Ukrayna’ya gitti, sonra savaşmak için kaldı, “çünkü orada erkek kardeşimin yaşında erkek çocuklar vardı” dedi – 23.
Vladikavkaz kentinden bir telefon görüşmesinde “Orada gerçekten neler olduğunu bilen tek kişi orada savaşan adamlar” dedi. “Bunun hakkında konuşmanın, fikrini söylemenin kesinlikle hiçbir faydası yok.”
Geçen hafta Ukrayna’nın Trostianets kentindeki morgda Rus askerlerinin cesetleri. Kredi… Tyler Hicks/The New York Times
Anton Troianovski ve Ivan Nechepurenko İstanbul’dan ve Valeriya Safronova Londra’dan bildirdiler. Alina Lobzina İstanbul’dan haberlere katkıda bulundu.
-
Kardeş, Aleksandr Kononov, onu en son Mart ayında Rusya’nın güneyindeki Rostov-on-Don kentindeki askeri hastane morgunda gördü. Teğmen Kononov, Ukrayna’nın Mariupol liman kentindeki bir çelik fabrikasında çıkan çatışmada hayatını kaybetmişti. 34 yaşındaydı. Morga yürürken Bay Kononov, bir deponun açık kapısını geçtiğini ve yerde sıralanmış düzinelerce siyah ceset torbası gördüğünü hatırladı.
32 yaşındaki Bay Kononov, ancak erkek kardeşinin ölümüyle birlikte bir telefon görüşmesinde, evinden 80 mil uzakta olan savaşa dikkat etmeye başladığını söyledi. Kardeşinin “kimsenin ihtiyacı olmayan” bir savaşta öldüğünü fark etti.
Bir nakliye işletmesinde çalışan Bay Kononov, Rus kamuoyunun geneline atıfta bulunarak, “Herkes her şeyi öğrenirse protestolar olacak” dedi. “Ve bence bu en iyisi olur. Çünkü bu savaş durmalı. Hiç savaş olmamalı.”
Başkan Vladimir V. Putin’in Ukrayna’yı işgalinden altı hafta sonra, birçok Rus, ülkelerinin kayıplarının derinliği – ve katliam ve vahşilik hakkında karanlıkta kalıyor. ordularının kuzeyde geri çekilirken uyguladığı vahşet. Ancak, ölüm bildirimleri ve siyah ceset torbaları geldiğinde, savaşın gerçekliği, sıradan ailelerin hayatlarına giderek daha fazla giriyor ve Bay Kononov gibi bazılarının savaşı sorgulamasına neden oluyor.
Ancak diğerleri için, can kaybıyla ilgili korkunç haberler sadece Ukrayna’yı yenme ve Bay Putin’in Batı ile olan çatışmasını destekleme kararlılığını pekiştiriyor.
Ivan Kononov, Mart ayı başında Ukrayna’dan Rusya’daki annesine gönderdiği bir fotoğrafta. Ölmeden bir hafta önceydi.
“Amerika Ukraynalı Nazilere silah sağlamasaydı, o zaman bizim gençlerimiz ölmeyecekti” Aleksandr Askeri istihbaratta onbaşı olan 22 yaşındaki oğlu Luka Chernykh’i kaybeden Chernykh, bir telefon görüşmesinde söyledi. “Kişisel görüşüm, Amerika’yı nükleer bombayla vurmalıyız ve bu kadar, böylece başka ülkelerin işlerine karışmayı bıraksınlar.”
Savaşın artan kişisel acısının, halkın Kremlin çevresinde toplanma kararlılığını zayıflatıp zayıflatmadığı, çatışmanın geleceğini belirlemeye yardımcı olabilir. İşgalin yalnızca “özel bir askeri operasyon” olduğu ve savaşa asker gönderilmeyeceği konusunda ısrar eden hükümet, Avrupa’nın 1945’ten bu yana en büyük kara savaşının düzenli Ruslardan geniş çapta kişisel fedakarlık talep edeceği izleniminden hâlâ kaçınmaya çalışıyor.
Bağımsız anketör Levada tarafından yakın zamanda yapılan bir anket, Rusların yüzde 35’inin Ukrayna’daki olaylara çok az ilgi gösterdiğini veya hiç ilgilenmediğini; ve devlet televizyonunda Rus askerlerinin ölümlerinden nadiren bahsedilir.
Rusya en son 25 Mart’ta savaşta ölenlerin sayısını açıklayarak 1.351 ölüm olarak belirlemişti. Amerikalı yetkililer geçen ay, muhafazakar bir tahminin Rus ölüm oranını 7.000’den fazla kişiye koyduğunu söyledi. BBC’nin Çarşamba günü Rus servisi, yerel yetkililer veya Rusya genelinde yerel medya tarafından açıklanan 1.083 askeri ölümün sayıldığını söyledi. Ancak bu ölümlerin yüzde 20’si memurlarla ilgiliydi – orantısız bir ücret, çok sayıda düşük rütbeli askerin ölümünün bildirilmediğini gösteriyor.
Kayıplarla ilgili resmi sessizlik Afganistan’daki Sovyet savaşını hatırlatıyor. Belaruslu yazar Svetlana Aleksiyeviç daha sonra bu çatışma hakkında şöyle yazdı: “Yalnızca kırsaldaki kulübelere ölüm bildirimlerinin geldiğine ve prefabrik dairelere çinko tabutların teslim edildiğine dair söylentiler vardı.”
Bu kez, ölümlerle ilgili kısa haberler, yerel makamlar ve üniversiteler tarafından yapılan duyurularda ve eşlerin ve annelerin sosyal medya sayfalarındaki duyurularda Rus kamuoyuna ulaşıyor. Ve geldiğinde, korkunç haberler çoğunlukla savaşın resmi dilinde gizleniyor.
Rusya’nın batısındaki Ryazan bölgesinin valisi kısa süre önce bölgeden dört adamın “suçlu milliyetçi rejime karşı mücadelede” öldüğünü söyledi. Volga Nehri kıyısındaki bir şehir olan Ulyanovsk’ta, 106.
Kırım’ın Sivastopol kentinde 23 Mart’ta Ukrayna’nın Mariupol kentinde öldürülen Karadeniz Filosu komutan yardımcısına saygı duruşunda bulunuldu. Kredi… EPA, Shutterstock
Batıdaki Klintsy kentindeki Endüstriyel Pedagoji Koleji, bu hafta sosyal medya sayfasında 23 yaşındaki yeni mezun Aleksei Prigoda’nın ölümünü ifşa ettiğinde, “Ukrayna Bölgesine Özel Operasyona katılırken öldü” dedi. ‘ Vatana karşı görevini yerine getiriyor.
Ertesi gün kolej bu hafta sonu “Barış İçin! Rusya için! Başkan için!” 10 yerel rock grubuna sahip.
1980’lerde, Afganistan’daki ezici savaş sonunda halkın Sovyet yönetimine karşı olan düş kırıklığını büyüttü. Savaşın sonunda genç erkekleri ordunun tacizinden korumak için kurulan Asker Anneleri Komitesi, devletin sessizliğini delen yeni bir sivil toplumun şekillenmesine yardımcı oldu.
Ancak Afganistan savaşı on yıl sürdü. Moskovalı bir sosyolog olan Anastasia Nikolskaya, Rusları Ukrayna’daki savaşa karşı döndüren savaş alanında ölümlerin olduğuna dair hiçbir kanıt görmediğini söyledi.
Afganistan’dan farklı olarak, Rus kamuoyuna ülkelerinin neden savaştığına dair net bir açıklama yapıldığını söyledi: Batı saldırganlığı ve Nazizm karşısında kendi güvenlikleri için. (Bay Putin, savaşı haklı çıkarmak için Ukrayna hükümetinin Naziler tarafından yönetildiğini yanlış bir şekilde tanımlıyor). Çoğunlukla, Rusların sivil ölüm haberlerinden kaçınmaya çalıştığını söyledi.
“Kendimizi bu tür bilgilerden uzaklaştırmaya çalışıyoruz” dedi. “Bu haberi duymak ve bilmek çok zor. Bu konuda hiçbir şey yapamayız.”
Askerlerin annelerinden oluşan komiteler hâlâ faaliyet gösteriyor, ancak devletin savaşa yönelik muhalefetini bastırması nedeniyle kamuoyunun gözünden uzak durmaya çalışıyor. Rus sosyal ağı VKontakte’deki sayfalarında kanıtlandığı gibi, oğulları ve erkek kardeşleri arayan insanlardan araştırmalar yapıyorlar.
Ukrayna’da savaşırken şehit olan Rus Ordusu askeri Rüstem Zarifulin’in annesi Kara-Balta’da akrabaları tarafından kuşatılmış, Kırgızistan, geçen ay. Kredi… Vladimir Voronin/Associated Press
(
Bir adam, “Kardeşimden bir haftadır haber alamadım” yazdı. “Kiminle temasa geçeceğim? Dün komşuma oğlunun cesedinin birkaç gün içinde alınacağı söylendi.”
Güney Rusya’nın Kuzey Osetya cumhuriyetinde, Oleg Marzoyev adında bir yedek subay, hesaplarından bölgedeki tüm askerlerin ölümlerini takip ediyor. Telegram ve Instagram, hükümet olmadığı için böyle yaptığını yazıyor.
Rusya-Ukrayna Savaşı: Önemli Gelişmeler
Kart 1 / 4
UN toplantısı. Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelensky, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’ne hitaben yaptığı konuşmada, Rus birliklerinin sivilleri öldürmekle suçlandığı Kiev banliyösü Bucha’da gördüğü dehşeti ayrıntılarıyla anlattı ve BM’nin bunu yapmadığına dair güçlü bir iddianame hazırladı. işgali önlemek.
Rus vahşeti. Bucha’daki sivillerin Rus askerleri tarafından kasten ve ayrım gözetmeksizin öldürüldüğüne dair artan kanıtlar, Batılı liderlerin Rusya’yı sorumlu tutma çağrılarına yol açtı.
Daha fazla yaptırım için baskı yapıyor. AB liderleri, Rus kömürü satın alma yasağını ve Avrupa limanlarındaki Rus gemilerine yönelik yasağı tartıyor. Onaylanırsa, önlemler bloğun şimdiye kadar uyguladığı en sert önlemler olacak. ABD’nin ayrıca iki Rus bankasına geniş yaptırımlar getirmesi bekleniyor.
Yerde. Rusya, Kiev çevresinden çekilmesini neredeyse tamamladı ve askeri analistlere göre doğu ve güney Ukrayna’ya yönelik yoğun saldırılara hazırlanıyor. Rus kuvvetleri güneydeki Mariupol şehrini
‘yi bombalamaya devam etti “Bu kararları kim veriyor, ne elde etmeye çalışıyorsunuz? ” geçen ay yazdı. “İnsanların bir sorusu var: Ölülerin anısına karşı neden uygun bir tutum yok?”
Savaşta ölenlerin sayısı arttıkça, Ukrayna’da savaşmanın tehlikeleri kamuoyuna sızıyor ve hatta askerlerin savaştan kaçınmaya çalıştığı vakalar bile oldu.
Güneydeki Krasnodar kentinde avukat olan Mikhail Benyash, Rus askeri ve ulusal muhafız servisi üyelerinden savaşmayı reddetmeleri halinde meşru haklarıyla ilgili 100’den fazla talep aldığını söyledi.
Ukrayna’ya gitme emrini reddettikleri için onları kovma kararını protesto eden üç ulusal muhafızı savunduğunu söyledi. Dokuz kişiye şikayetleri bırakmaları için baskı yapıldığını söyledi.
Savaşmayı reddeden Ruslar için “Kimseyi öldürmekte bir anlam görmüyorlar” dedi. “Ayrıca, öldürülmekte bir anlam görmüyorlar.”
47 yaşındaki Robert Kulumbegov, savaşın ilk gününde Rus birliklerine erzak sağlamak için doğu Ukrayna’ya gitti. Kızı, savaşmak için kaldığını söyledi.
Ancak asker aileleri için devletin propagandası etkisini göstermeye devam ediyor. Oğlu Sibirya’da küçük bir kasabada büyüyen ve binlerce mil batıda, Ukrayna’nın Konotop kasabası yakınlarında ölen Bay Chernykh, televizyon haberlerini izlemediğini söyledi. Ancak Rusya’nın ABD tarafından tedarik edilen Nazilerle savaştığını söyledi ve Ukrayna’da ortaya çıkan vahşetlerden ülkesinin ordusunun sorumlu olabileceği fikrini reddetti.
Sibirya’nın Krasnoyarsk kentinden bir mühendis olan Bay Chernykh, “Rus ruhunu biliyorum ve Rusların sivillere ateş etmediğini biliyorum” dedi. “Bunu sadece Naziler yapabilir.”
Başka bir Sibirya şehrinde, Khanty-Mansiysk’te, Alina adında 38 yaşında bir kadın – tepki korkusuyla soyadının gizli tutulmasını istedi – ayrıca yarbay olan erkek kardeşinin, Nazizmle savaşarak can vermişti.
Gözyaşları içinde, Ukrayna’da küçük bir Nazi grubunun etnik Ruslara kötü muameleyi teşvik ederek sefalete yol açtığını söyledi. Tüm bunların, bazı Ukraynalıların Nazilerle işbirliği yaptığı II. Dünya Savaşı’nın bir yankısı olduğunu söyledi – Rus televizyonunda uzun uzadıya yayılan bir hikaye.
“Bu, daha önce olanların tekrarı” dedi. “Bu, bu tarihin tekrarıdır.”
Birçokları için, kontrolleri dışındaki olayların insafına kalmış olma duygusu vardır. Kuzey Osetya’da 25 yaşındaki Marina Kulumbegova haberleri izlemekten kaçınıyor. 47 yaşındaki babası Robert Kulumbegov, savaşın ilk gününde Rus birliklerine erzak sağlamak için doğu Ukrayna’ya gitti, sonra savaşmak için kaldı, “çünkü orada erkek kardeşimin yaşında erkek çocuklar vardı” dedi – 23.
Vladikavkaz kentinden bir telefon görüşmesinde “Orada gerçekten neler olduğunu bilen tek kişi orada savaşan adamlar” dedi. “Bunun hakkında konuşmanın, fikrini söylemenin kesinlikle hiçbir faydası yok.”
Geçen hafta Ukrayna’nın Trostianets kentindeki morgda Rus askerlerinin cesetleri. Kredi… Tyler Hicks/The New York Times
Anton Troianovski ve Ivan Nechepurenko İstanbul’dan ve Valeriya Safronova Londra’dan bildirdiler. Alina Lobzina İstanbul’dan haberlere katkıda bulundu.
-