Çağdaş arka’nın dünyanın en uzun soluklu büyük araştırması olan Venedik Bienali, pandemi nedeniyle bir yıl ertelendikten sonra bu hafta sonu yeniden toplanacak. Cumartesi günü halka açılan ve 27 Kasım’a kadar sürecek olan dünyanın en eski uluslararası sergisinin 59.’su, başka bir koronavirüs dalgası dışında yüz binlerce ziyaretçiyi çekmeli.
Ancak Bienal’in popülaritesi tartışılmaz olsa da, cinsiyet temsili açısından sicili cansızdı. Son 127 yıldır, amiral gemisi sergisi – Uluslararası Arka Sergisi – çoğunlukla erkekler tarafından küratörlüğünü yaptı ve ağırlıklı olarak erkek sanatçı kadrosuna yer verdi. 1995’te Jean Clair’in küratörlüğünde sergilenen 10 sanatçıdan yaklaşık dokuzu erkekti. 2019 yılına kadar, sanat yönetmeni Ralph Rugoff yönetiminde, cinsiyet eşitliği ilk kez sağlanamadı.
Bu yıl erkek-kadın oranı kökten tersine dönüyor. Bienalin İtalyan asıllı sanat yönetmeni, New York High Line Arka’nın yönetmeni ve baş küratörü Cecilia Alemani, merkezi sergi için 213 sanatçı seçti – ve yaklaşık olarak 10’dan 9’u kadın.
Bienalin küratörlüğünü yapan ilk İtalyan kadın Cecilia Alemani, 2022 sergisini rekor sayıda kadın sanatçıyla doldurdu. Kredi… Andrea Avezzù/Venedik Bienali’nin izniyle
Etkinliğin küratörlüğünü yapan ilk İtalyan kadın olan Alemani, sergisini çoğu Bienal’de hiç eser sergilememiş kadın sanatçılarla doldurarak, bir asırdan fazla süredir düşük kadın görünürlüğünü telafi ediyor. Serginin adı olan “Düşlerin Sütü”, İngiltere doğumlu Meksikalı Sürrealist ressam Leonora Carrington’ın (1917-2011) bir kitabından ödünç alındı. .
“Ne yazık ki dramatik bir şekilde kadın sanatçıların eserlerinin üzerini örtüyoruz,” dedi Alemani, yakın zamanda bir görüntülü röportajda.
#MeToo hareketinin son birkaç yılda getirdiği “radikal değişikliklere” rağmen, anavatanı İtalya’nın “çok, çok cinsiyetçi” kaldığını da sözlerine ekledi. Bienal, “artık toplumumuzun bir temsili değil” dedi.
“Bunları dile getirmek önemlidir,” dedi.
Sanat dünyasının içindekiler, Bayan Alemani’nin kadın ağırlıklı Bienali’ni alkışladı.
New York merkezli arka danışman ve Schwartzman&’ın müdürü Allan Schwartzman, “Cesur, akıllı ve gecikmiş bir şey” dedi. “Bir kalıbı kırıyor.”
Feminizmin “savaş sonrası dönemde neredeyse her şeyden çok” arkayı etkilemiş olmasına rağmen resim ve heykele daha samimi bir ölçek ve daha parlak renkler getirerek, “kişisel ve günlük” olanın yolunu açmanın yanı sıra etkisi akademisyenler, müzeler ve arka market tarafından yeterince kabul görmedi. Bu yılki Bienalin kadınların çalışmalarını “biraz farklı bir tarih oluşturuyor” olarak sunmasını umduğunu söyledi.
Venedik’te bu yıl sergi açan erkek sanatçılar, kadın akınına uğradı. Ca”daki Uluslararası Çağdaş Arka Galerisi’nde İtalyan başyapıtlarından ilham alan yeni çalışmalarını sergileyen Londra’da yaşayan Hindistan doğumlu sanatçı Raqib Shaw, “Arka dünyasının yıllar içinde daha açık hale geldiğini görmek beni büyüledi” dedi. Venedik’te Pesaro. “Sanatçıların çoğunluğunun kadın olması harika – gecikmiş bir durum.”
2022 Bienali’nde 80 ulusal pavyon var ve beş ülke ilk kez katılıyor: Kamerun, Namibya, Nepal, Umman ve Uganda. Kredi… The New York Times için Gianni Cipriano
Bienal iki geniş alanda gerçekleşir: Venedik’in halka açık parkı Giardini ve Venedik Cumhuriyeti’ne yüzyıllar boyunca deniz gücünü sağlayan eski tersaneler ve silah depoları Arsenale. Her iki site de temsil ettikleri ülkeler için kültürel karakollar olarak hizmet eden ulusal pavyonlarla bezenmiştir. Bu yıl, beş ülkenin ilk kez katıldığı toplam 80 ulusal pavyon var: Kamerun, Namibya, Nepal, Umman ve Uganda.
Pavyonlar her zaman küresel jeopolitik durumu yansıtıyor ve bu yıl tüm gözler Ukrayna pavyonu ve “Tükenme Çeşmesi” adlı eserinin bir versiyonunu sunacak olan sanatçısı Pavlo Makov’da olacak. 1995’te tasarladığı ancak hiçbir zaman tam olarak gerçekleştiremediği su fışkırtan bronz hunilerin yerleştirilmesi.
Ukrayna’nın 2022 Bienali’ne katılımı, Rusya’nın 24 Şubat’ta ülkeyi işgal etmesiyle neredeyse tehlikeye girdi. Ancak işgalden saatler sonra, Ukrayna pavyonunun küratörü Maria Lanko, kurucusu ve küratörü Maria Lanko Kiev’deki Çıplak Oda galerisi, işin ana bileşenlerini arabasının bagajına yükledi ve Venedik’e uzun bir yolculuğa çıktı.
“O gün yeni bir takvime başladık,” dedi Lanko, bu ay New York’taki Talking Galleries konferansında. “Artık sadece savaş günlerini sayıyoruz.”
Rus pavyonunun Litvanyalı küratörü – ve çalışmalarını sergilemeye hazırlanan sanatçılar – 27 Şubat’ta salonu fiilen kapatarak, işgal Rusya’nın Bienal’e katılımını sona erdirdi. Ertesi gün Bienal, küratör ve sanatçıların istifa ettiğini belirterek, “59. Uluslararası Arka Sergisi’ne katılımın iptal edildiğini” bildirdi.
Diğer ulusal pavyonlar daha sessiz yollarla tarih yazacak. Amerika Birleşik Devletleri ilk kez siyahi bir kadın olan Simone Leigh tarafından temsil edilecek. Birleşik Krallık da ilk kez siyahi bir kadın olan Sonia Boyce tarafından temsil edilecek.
Sonia Boyce, Venedik Bienali’nde Birleşik Krallığı temsil eden ilk Siyah kadındır. Kredi… Cristiano Corte
Boyce övgüyü memnuniyetle karşıladı, bunun karışık bir lütuf olduğunu söyledi.
Bir telefon görüşmesinde “Yaptığım iş için tanınmaktan dolayı çok şanslıyım” dedi. “Ama ilk olma açısından, görsel sanatlarda var olan büyük ölçekli eşitsizliklerden gerçekten bahsediyor.”
Bayan Boyce ayrıca “temsilci” olarak tanımlanma fikrini sorguladı çünkü seçiminin “bireysel değerler değil, temsili değerler” olarak görülebileceğini söyledi.
Son birkaç on yılda, arka pazardaki patlamayla birlikte Venedik, görülmesi ve görülmesi gereken bir yer, son derece önemli insanların ayak bastığı bir yer haline geldi. Parıldayan yatlarını Büyük Kanal’da demirleyen zenginler. Bienal’deki ön gösterim günleri öyle bir zenginlik ve ışıltı geçidine dönüştü ki, Bay Schwartzman gibi bazı arka severler bu günleri tamamen atlıyor.
“Özellikle açılışta Bienal’le birlikte değişen şey, bir arka dünya kadar moda ve ünlüler dünyasına da dönüşmesi” dedi.
Bu yılki etkinlikte sergilenen bazı sanatçılar, Venedik’in etrafında dönen zenginlik ve ihtişamın baş döndürücü olabileceğini kabul etti.
Mekana özgü bir çalışma sergileyecek olan Alman sanatçı Katharina Grosse, “Bir sanatçı olarak, ister Venedik’te ister başka bir yerde olsun, başarı veya büyük parayla baştan çıkmamak için her zaman esneklik ve netlik gerekir” dedi. Venedik’teki Espace Louis Vuitton’un içinde, ellerinin bir örgü metal kumaş üzerine basılmış bir görüntüsünden oluşuyor.
Yine de bir e-postada, Bienal’in bir yüzyıldır sanat için “dinamik ve aydınlatıcı bir ortam” olduğunu yazdı ve öyle olmaya devam ediyor.
“Venedik sadece yatlardaki koleksiyoncularla ilgili olsaydı” diye ekledi, “kimse gelmezdi.”
-
Ancak Bienal’in popülaritesi tartışılmaz olsa da, cinsiyet temsili açısından sicili cansızdı. Son 127 yıldır, amiral gemisi sergisi – Uluslararası Arka Sergisi – çoğunlukla erkekler tarafından küratörlüğünü yaptı ve ağırlıklı olarak erkek sanatçı kadrosuna yer verdi. 1995’te Jean Clair’in küratörlüğünde sergilenen 10 sanatçıdan yaklaşık dokuzu erkekti. 2019 yılına kadar, sanat yönetmeni Ralph Rugoff yönetiminde, cinsiyet eşitliği ilk kez sağlanamadı.
Bu yıl erkek-kadın oranı kökten tersine dönüyor. Bienalin İtalyan asıllı sanat yönetmeni, New York High Line Arka’nın yönetmeni ve baş küratörü Cecilia Alemani, merkezi sergi için 213 sanatçı seçti – ve yaklaşık olarak 10’dan 9’u kadın.
Bienalin küratörlüğünü yapan ilk İtalyan kadın Cecilia Alemani, 2022 sergisini rekor sayıda kadın sanatçıyla doldurdu. Kredi… Andrea Avezzù/Venedik Bienali’nin izniyle
Etkinliğin küratörlüğünü yapan ilk İtalyan kadın olan Alemani, sergisini çoğu Bienal’de hiç eser sergilememiş kadın sanatçılarla doldurarak, bir asırdan fazla süredir düşük kadın görünürlüğünü telafi ediyor. Serginin adı olan “Düşlerin Sütü”, İngiltere doğumlu Meksikalı Sürrealist ressam Leonora Carrington’ın (1917-2011) bir kitabından ödünç alındı. .
“Ne yazık ki dramatik bir şekilde kadın sanatçıların eserlerinin üzerini örtüyoruz,” dedi Alemani, yakın zamanda bir görüntülü röportajda.
#MeToo hareketinin son birkaç yılda getirdiği “radikal değişikliklere” rağmen, anavatanı İtalya’nın “çok, çok cinsiyetçi” kaldığını da sözlerine ekledi. Bienal, “artık toplumumuzun bir temsili değil” dedi.
“Bunları dile getirmek önemlidir,” dedi.
Sanat dünyasının içindekiler, Bayan Alemani’nin kadın ağırlıklı Bienali’ni alkışladı.
New York merkezli arka danışman ve Schwartzman&’ın müdürü Allan Schwartzman, “Cesur, akıllı ve gecikmiş bir şey” dedi. “Bir kalıbı kırıyor.”
Feminizmin “savaş sonrası dönemde neredeyse her şeyden çok” arkayı etkilemiş olmasına rağmen resim ve heykele daha samimi bir ölçek ve daha parlak renkler getirerek, “kişisel ve günlük” olanın yolunu açmanın yanı sıra etkisi akademisyenler, müzeler ve arka market tarafından yeterince kabul görmedi. Bu yılki Bienalin kadınların çalışmalarını “biraz farklı bir tarih oluşturuyor” olarak sunmasını umduğunu söyledi.
Venedik’te bu yıl sergi açan erkek sanatçılar, kadın akınına uğradı. Ca”daki Uluslararası Çağdaş Arka Galerisi’nde İtalyan başyapıtlarından ilham alan yeni çalışmalarını sergileyen Londra’da yaşayan Hindistan doğumlu sanatçı Raqib Shaw, “Arka dünyasının yıllar içinde daha açık hale geldiğini görmek beni büyüledi” dedi. Venedik’te Pesaro. “Sanatçıların çoğunluğunun kadın olması harika – gecikmiş bir durum.”
2022 Bienali’nde 80 ulusal pavyon var ve beş ülke ilk kez katılıyor: Kamerun, Namibya, Nepal, Umman ve Uganda. Kredi… The New York Times için Gianni Cipriano
Bienal iki geniş alanda gerçekleşir: Venedik’in halka açık parkı Giardini ve Venedik Cumhuriyeti’ne yüzyıllar boyunca deniz gücünü sağlayan eski tersaneler ve silah depoları Arsenale. Her iki site de temsil ettikleri ülkeler için kültürel karakollar olarak hizmet eden ulusal pavyonlarla bezenmiştir. Bu yıl, beş ülkenin ilk kez katıldığı toplam 80 ulusal pavyon var: Kamerun, Namibya, Nepal, Umman ve Uganda.
Pavyonlar her zaman küresel jeopolitik durumu yansıtıyor ve bu yıl tüm gözler Ukrayna pavyonu ve “Tükenme Çeşmesi” adlı eserinin bir versiyonunu sunacak olan sanatçısı Pavlo Makov’da olacak. 1995’te tasarladığı ancak hiçbir zaman tam olarak gerçekleştiremediği su fışkırtan bronz hunilerin yerleştirilmesi.
Ukrayna’nın 2022 Bienali’ne katılımı, Rusya’nın 24 Şubat’ta ülkeyi işgal etmesiyle neredeyse tehlikeye girdi. Ancak işgalden saatler sonra, Ukrayna pavyonunun küratörü Maria Lanko, kurucusu ve küratörü Maria Lanko Kiev’deki Çıplak Oda galerisi, işin ana bileşenlerini arabasının bagajına yükledi ve Venedik’e uzun bir yolculuğa çıktı.
“O gün yeni bir takvime başladık,” dedi Lanko, bu ay New York’taki Talking Galleries konferansında. “Artık sadece savaş günlerini sayıyoruz.”
Rus pavyonunun Litvanyalı küratörü – ve çalışmalarını sergilemeye hazırlanan sanatçılar – 27 Şubat’ta salonu fiilen kapatarak, işgal Rusya’nın Bienal’e katılımını sona erdirdi. Ertesi gün Bienal, küratör ve sanatçıların istifa ettiğini belirterek, “59. Uluslararası Arka Sergisi’ne katılımın iptal edildiğini” bildirdi.
Diğer ulusal pavyonlar daha sessiz yollarla tarih yazacak. Amerika Birleşik Devletleri ilk kez siyahi bir kadın olan Simone Leigh tarafından temsil edilecek. Birleşik Krallık da ilk kez siyahi bir kadın olan Sonia Boyce tarafından temsil edilecek.
Sonia Boyce, Venedik Bienali’nde Birleşik Krallığı temsil eden ilk Siyah kadındır. Kredi… Cristiano Corte
Boyce övgüyü memnuniyetle karşıladı, bunun karışık bir lütuf olduğunu söyledi.
Bir telefon görüşmesinde “Yaptığım iş için tanınmaktan dolayı çok şanslıyım” dedi. “Ama ilk olma açısından, görsel sanatlarda var olan büyük ölçekli eşitsizliklerden gerçekten bahsediyor.”
Bayan Boyce ayrıca “temsilci” olarak tanımlanma fikrini sorguladı çünkü seçiminin “bireysel değerler değil, temsili değerler” olarak görülebileceğini söyledi.
Son birkaç on yılda, arka pazardaki patlamayla birlikte Venedik, görülmesi ve görülmesi gereken bir yer, son derece önemli insanların ayak bastığı bir yer haline geldi. Parıldayan yatlarını Büyük Kanal’da demirleyen zenginler. Bienal’deki ön gösterim günleri öyle bir zenginlik ve ışıltı geçidine dönüştü ki, Bay Schwartzman gibi bazı arka severler bu günleri tamamen atlıyor.
“Özellikle açılışta Bienal’le birlikte değişen şey, bir arka dünya kadar moda ve ünlüler dünyasına da dönüşmesi” dedi.
Bu yılki etkinlikte sergilenen bazı sanatçılar, Venedik’in etrafında dönen zenginlik ve ihtişamın baş döndürücü olabileceğini kabul etti.
Mekana özgü bir çalışma sergileyecek olan Alman sanatçı Katharina Grosse, “Bir sanatçı olarak, ister Venedik’te ister başka bir yerde olsun, başarı veya büyük parayla baştan çıkmamak için her zaman esneklik ve netlik gerekir” dedi. Venedik’teki Espace Louis Vuitton’un içinde, ellerinin bir örgü metal kumaş üzerine basılmış bir görüntüsünden oluşuyor.
Yine de bir e-postada, Bienal’in bir yüzyıldır sanat için “dinamik ve aydınlatıcı bir ortam” olduğunu yazdı ve öyle olmaya devam ediyor.
“Venedik sadece yatlardaki koleksiyoncularla ilgili olsaydı” diye ekledi, “kimse gelmezdi.”
-