SCHWERIN, Almanya – Bir tramvay durağı ile bir kebap dükkanı arasında, Almanya’nın kuzeydoğusundaki Schwerin kentindeki gri bina yeterince zararsız görünüyor – ve kiracısı, İklim ve Çevreyi Koruma Vakfı da öyle.
Yine de yerel eyalet hükümeti tarafından 23 ay önce oluşturulan bu bölgesel vakıf, iklim için çok az şey yaptı. Bunun yerine, dünyanın en tartışmalı gaz boru hatlarından biri olan Kuzey Akım 2’yi inşa etmek için Kremlin’e ait enerji şirketi Gazprom’dan en az 165 milyon avroluk bir kanal görevi gördü.
2020’de Amerika Birleşik Devletleri, boru hattı üzerinde çalışan herhangi bir şirkete yaptırım uygulamakla tehdit ediyordu. Buradaki düşünce, şirketleri bir vakfın çatısı altına almanın, Washington’u cezaları uygulamaktan caydıracağı, çünkü bu durumda fiilen bir Alman hükümet organını hedef almış olacağıydı.
Bu nedenle iklim vakfı, şirketlerin bir Rus boru döşeme gemisine hizmet vermek için liman alanı kiralamasına, multimilyon dolarlık bir kaya döşeme gemisi satın almasına ve bir dizi başka işlem için aracılık yapmasına yardımcı oldu.
Vakfın başkanı ve eski bir eyalet valisi olan Erwin Sellering, Ocak ayında web sitesinde boru hattının tamamlanmasını kutlayarak “Görev tamamlandı” diye yazmıştı.
Bununla birlikte, herhangi bir kutlama duygusu, bir ay sonra, Rus birliklerinin Moskova’nın emellerinde Almanya’nın suç ortaklığı konusunda ulusal bir hesaplaşmaya zorlayan bir işgal olan Ukrayna’ya girmesinden sonra sona erdi. İklim vakfı şu anda eyalet parlamentosu tarafından soruşturuluyor ve bazı Alman liderlerin ucuz Rus gazı akışını sürdürmek için ne kadar ileri gitmeye istekli olduklarına dair bir vaka çalışması haline geldi.
Önde gelen bir Alman çevre gözlemcisi olan DUH’den Constantin Zerger, “Bu, olabildiğince çılgınca – Gazprom’un ABD yaptırımları altında olduğu için tamamlayamadığı boru hattını tamamlamak için bir Alman hükümet yetkilisinin Gazprom’dan para alması” dedi.
Almanya’nın Schwerin kentindeki İklim ve Çevreyi Koruma Vakfı’nın iklim için çok az şey yaptığı görülüyor. Kredi… The New York Times için Laetitia Vancon
Onun gibi aktivistler, boru hattının amacını başından beri sorgulamışlardı. Almanya, gaz arzının yüzde 55’ini Rusya’dan gelen başka bir doğrudan boru hattı olan Kuzey Akım 1 üzerinden zaten aldı.
Bugün Kuzey Akım 2 politik olarak neredeyse tamamen öldü ve aynı zamanda Eylül ayında meydana gelen gizemli bir patlamayla hasar gördü. Yine de kısa bir süre önce Alman liderler, Rus gazının stratejik bir ulusal çıkar olduğunu savundular ve ABD, Polonya ve diğer ülkeler tarafından gündeme getirilen boru hattıyla ilgili jeopolitik endişeleri reddettiler. Boru hattı, hem Moskova hem de Berlin için bir öncelikti ve her iki büyük partiden Alman yetkililer hevesli amigo kızlar olarak hareket ediyordu.
Bu, Almanya’nın en fakir eyaletlerinden biri ve her iki boru hattının da karaya çıktığı eski Komünist Doğu’nun önceki bir parçası olan Mecklenburg-Batı Pomeranya’da olduğu kadar hiçbir yerde bu kadar bariz değildi. Oradaki eski nesiller Sovyet kültürüyle büyüdüler ve Amerika’nın düşman, Moskova’nın koruyucu olduğu zamanları hâlâ hatırlıyorlar.
Bay Sellering ve vali olarak halefi Manuela Schwesig, eski Şansölye Gerhard Schröder’in müttefiki, sosyal demokrat, Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin’in yakın arkadaşı ve Rus enerji şirketlerinin lobicisiydi.
Seçim bölgesi Mecklenburg-Batı Pomeranya’da bulunan Bay Schröder’in muhafazakar halefi Angela Merkel, Rusya’nın 2014’te Kırım’ı işgalinden sonra Kuzey Akım 2’yi onayladı ve Moskova’nın Alman Parlamentosu’nu hacklemesinden, Berlin’in merkezinde bir Çeçen isyancıyı öldürmesinden ve ülkeyi zehirlemesinden sonra bile bunu savundu. Rus muhalif Alexei Navalny.
Savaştan önce şimdiki şansölye Olaf Scholz, Kuzey Akım 2’yi “özel sektör projesi” olarak nitelendirdi ve geçen yıl maliye bakanıyken ABD’li meslektaşına yaptırımların durdurulmasını talep etmek için bizzat mektup yazdı. (Ekim ayında Bay Scholz, Bay Putin’in “enerji kaynaklarını bir silah olarak kullanacağından” “her zaman emin olduğunu” iddia etti.)
2011’de Kuzey Akım 1’in açılışını kutlayan Avrupalı ve Rus liderler. Aralarında eski şansölye Gerhard Schröder, en solda; Dönemin başbakanı Angela Merkel; O zamanlar Mecklenburg-Batı Pomeranya valisi olan Erwin Sellering, en sağda, eli vananın üzerinde; ve sağda, omzunun üzerinden Nord Stream AG’den Matthias Warnig. Kredi… John MacDougall/Agence France-Presse — Getty Images
Hem Bay Scholz hem de Bayan Merkel iklim temelini biliyorlardı. Moskova, Mecklenburg-Batı Pomeranya’ya cömertçe yatırım yaptığından ve boru hattını teslim etmek için eski casuslar da dahil olmak üzere Soğuk Savaş ağlarını yeniden etkinleştirdiğinden, hiçbiri buna karşı çıkmadı ve görünüşe göre aldırış etmedi.
Eyaletten bir Yeşil milletvekili olan Claudia Müller, “Mecklenburg-Batı Pomeranya’nın mikro kozmosunda Rusya’nın Avrupa siyaseti üzerindeki etkisini görüyoruz” dedi. “En başarılı örnek.”
Rusya Günü
Ekim 2014’te, Rusya’nın Kırım’ı yasadışı bir şekilde ilhak etmesinden yedi ay sonra, o zamanlar Mecklenburg-Batı Pomeranya valisi olan Bay Selling, eyaletin ilk “Rusya Günü”ne ev sahipliği yaptı.
Gazprom ve Nord Stream’in sponsorluğunda düzenlenen bir ağ kurma şöleni, eski Doğu Alman gizli polisinin merkezi olarak ününden dolayı hâlâ “Stasi oteli” olarak anılan Neptun Oteli’nde düzenlendi.
Konuk listesinde eski casuslar, özellikle de Nord Stream 1’i inşa eden ve işleten Nord Stream AG’nin genel müdürü Matthias Warnig vardı. 1988’de, Batılı casusları işe aldığı hizmetler için bir Stasi madalyası kazandı. Şimdi, ikinci bir Rus boru hattı için Alman destekçileri topluyordu. (İletişim direktörü Steffen Ebert, kod adı “Bull” olan eski bir Stasi muhbiriydi.)
Alman ve Kuzey Akım yetkililerinin Rusya Günü’nü kutladığı Neptun Oteli’nden görüntü. Kredi… The New York Times için Laetitia Vancon
O zaman bile, Bay Putin’in Ukrayna’daki emelleri Kuzey Akım 2’ye gölge düşürdü. Bayan Merkel, Rusya’nın doğalgazını kesmeyi bırakmış olsalar da, Kırım’ı ilhak etmesi nedeniyle o bahar Rusya’ya karşı Batı’nın ilk yaptırımlarına öncülük etti.
O zamanlar Rusya’nın büyükelçi yardımcısı olan Andrey Zverev, o yıl Alman Die Welt gazetesine Berlin ile “rahat bir diyaloğun” imkansız hale geldiğini söyledi. Bunun yerine, Moskova’nın çabalarını “bir seviye aşağıya” odakladığını söyledi.
Verdiği örnek “Rusya Günü” idi.
Lobicilik işe yaradı. 2016’da eyaletin bir sonraki Rusya Günü geldiğinde, Berlin Kuzey Akım 2’yi onaylamıştı. Gemi, Kuzey Akım 1 boru hattının 2011’den beri Rus gazını pompaladığı küçük bir kıyı köyü olan Lubmin’e inecekti. heyecanlı Kuzey Akım zaten köy kasasına yılda 3.000 Euro bağışlıyor ve milyonlarca Euro vergi ödüyordu.
İnşaat başladığında Polonya, Moskova’nın Avrupa’nın gaz arzı üzerindeki kontrolünü silahlandırabileceği konusunda uyardı, bu diğer müttefiklerin de paylaşmaya başladığı bir endişe.
Eylül ayında Lubmin’deki Kuzey Akım 1 gaz boru hattı. Kredi… The New York Times için Laetitia Vancon
2019’da ABD, Gazprom’a ve Kuzey Akım 2 üzerinde çalışan diğer Rus şirketlerine yaptırımlar uyguladı. Ardından Kongre, boru hattını bitirmeye çalışan – Rusya dışında bile – herhangi bir şirketi hedef alan sözde sınır ötesi yaptırımlar fikrini gündeme getirdi.
Hiçbir zaman yasalaşmamış olsa da, yalnızca tehdit yüzde 90 tamamlanmış olan boru hattını tehlikeye atmaya yetti. İsviçre-Hollandalı müteahhit Allseas, boru döşeme gemilerini geri çekti. Proje durma noktasına geldi.
Almanya öfkeliydi ve Mecklenburg-Batı Pomeranya’da duygular özellikle acıydı.
Lubmin’in Rusça öğrenerek büyümüş belediye başkanı Bay Vogt, “Buradaki birçok insan için Amerika zorbaydı” dedi. “Kendi petrolünü ve gazını satmak istiyor.”
ABD tehditleri etrafında çalışmak
Bu görüş, yalnızca 5 Ağustos 2020’de üç güçlü Cumhuriyetçi senatörden gelen bir mektup geldiğinde güçlendi.
Teksas’tan Ted Cruz, Arkansas’tan Tom Cotton ve Wisconsin’den Ron Johnson, yerel Alman şirketlerinin proje üzerinde çalışmaya devam etmesi halinde meşru ve ekonomik yaptırımların ezilmesi konusunda uyarıda bulundu.
Boru hattının inşasına yardım eden devlet merkezlerinden biri olan Mukran limanına ev sahipliği yapan Sassnitz belediye başkanı Frank Kracht, “Bu sadece bir tavsiye değildi,” dedi. “Bu bir tehditti.”
Alman liderler çileden çıktı.
Sassnitz belediye başkanı Frank Kracht, ABD’li senatörlerin mektubunu “tehdit” olarak nitelendirdi. Kredi… The New York Times için Laetitia Vancon
Dönemin şansölyesi olan Bayan Merkel, boru hattının bitirilmesi gerektiğini söyledi. Dönemin maliye bakanı olan Bay Scholz, ABD Hazine Bakanı Steven T. Mnuchin’e bir mektup yazdı ve ABD gazını ithal etmek için terminallere 1 milyar Euro’ya kadar yatırım yapılması karşılığında “Kuzey Akım 2’nin engelsiz inşası ve işletilmesi” teklifinde bulundu. Washington reddetti.
İki haftadan kısa bir süre sonra, şimdiye kadar Kuzey Akım 2’nin genel müdürü olan Bay Warnig, elinde bir buketle Mecklenburg-Batı Pomeranya eyalet binasının önüne geldi. Devletin Parlamento’ya açıklamak zorunda kaldığı toplantıların bir listesine göre, bu, vali Bayan Schwesig ile devam eden ABD yaptırım tehdidine nasıl çözüm bulunabileceği konusunda yapılan birkaç görüşmenin ilkiydi.
Bir ay sonra, Eylül’de eski Şansölye Schröder ile üç saatlik bir akşam yemeği yediler.
O zaman, şirketleri korumanın bir yolu olarak devlet destekli bir vakıf fikri ortaya çıktı.
O zamanlar eyaletin enerji bakanı olan Christian Pegel The New York Times’a verdiği demeçte, “Kuzey Akım 2’nin bir temsilcisiyle olası bir koruyucu şemsiyenin oluşturulup oluşturulamayacağı ve nasıl oluşturulabileceği konusunda sık sık telefon görüşmeleri yapıldı” dedi. “Sonbaharda, bir vakıf fikri kristalleşti.”
Aktivistlerden ve medya kuruluşlarından gelen Bilgi Edinme Özgürlüğü talepleri kapsamında yayınlanan e-postalar, Nord Stream 2’nin kuruluş tüzüğünü birlikte yazdığını, Bayan Schwesig’in hükümetine değişiklikleri dikte ettiğini ve iletişim yönergelerini belirlediğini gösteriyor.
Nord Stream 2 iletişim şefi Bay Ebert’ten gelen bir e-posta, hükümete “vakfı ABD’nin katı davranışına ‘akıllıca bir cevap’ olarak göz kırparak konumlandırmasını” söyledi.
Ancak en önemlisi, açık amacı boru hattını tamamlamak olan vakfın gizli iş koluydu.
Bay Pegel, iş kolunu bir “depo” olarak tanımladı – Alman şirketlerinin Rus gemilerinin boru hattını tamamlamasına yardımcı olmak için ihtiyaç duyduğu malzemeleri satın alıp depolamak ve böylece onları olası yaptırımlardan korumak.
Ancak vakıf bundan daha ileri gitti.
Yakındaki kıyı kenti Rostock’ta vakıf, açık deniz rüzgar enerjisine hizmet vermek için yanaşma alanı kiralayan ancak aslında boru döşemek için kullanılan Rus gemisine hizmet veren bir şirketi finanse etti. İlk olarak Alman gazetesi Welt tarafından yayınlanan belgelere göre, aynı zamanda Blue Ship yük gemisini satın alıp kaya döşeme gemisine dönüştürmek için 18 milyon € harcadı.
Vakfın, Nord Stream 2’nin tamamlanmasına yardımcı olmak için yanaşma alanını finanse ettiği Rostock. Kredi… The New York Times için Laetitia Vancon
Uydu verisi gösteriyor ki Mavi Gemi bu yıl Ocak ayında çalışmalarını tamamladı. Şubat ayında, uluslararası baskı altında ve Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden iki gün önce, Şansölye Scholz projeyi askıya aldı.
Nord Stream 2 hiç kullanılmadı.
‘Boru hattını istedik’
İstila, Almanya için Rusya ile olan bağları konusunda uzun süredir ertelenen bir hesaplaşmaya yol açtı. Ama daha bitmedi.
Almanya’nın diğer bölgelerinde olduğu gibi, Bayan Schwesig’in eyaletinde sıcaklıklar düştükçe ve ısınma maliyetleri yükseldikçe, protestocular her hafta sokağa çıkıyor. Birçoğu, çıkartma ve pankartlarla süslenmiş basit bir savaş narasıyla gelir.
“Kuzey Akım 2’yi yeniden açın.”
Pek çok yetkili de boru hattının yanlış olduğuna ikna olmadı.
Eski vali Bay Sellering, vakfının çalışmasının temelini oluşturan şeyin “Almanya’nın egemenliğine olan inanç” olduğunda ısrar ederek “iğrenç” ABD yaptırımlarına hâlâ öfkeli.
Artan kanuni baskı altında, vakfı, Kuzey Akım 2’den 192 milyon € aldığını açıkladı; bu para, 165 milyon € değerindeki 119 işlemde 80 şirketi içeren boru hattının inşasında aracılık yapmak için kullandı.
Vakıf ayrıca, Nord Stream 2 adına yapılan her işlem için yüzde 10 komisyon kazandığını doğruladı.
Bay Selling, The Times ile röportaj yapmayı reddetti.
Mecklenburg-Batı Pomeranya valisi Manuela Schwesig, “İddiaya göre Ruslar bizi etkiledi” dedi. “Etkilenmedik, boru hattını istedik.” Kredi… The New York Times için Laetitia Vancon
Rusya’nın işgalinden bu yana, Bayan Schwesig boru hattından uzaklaştı. Ancak Moskova tarafından kandırılmış olma fikrini reddediyor.
Bayan Schwesig The Times’a “İddiaya göre Ruslar bizi etkiledi” dedi. “Etkilenmedik, boru hattını istedik.”
Hükümet işlerinden rahatsız olacağını söyleyerek yönetiminden yetkililerle duruşmaları erteledi. Soruşturmaya gönderilen bazı e-postalar eksik görünüyor ve Kuzey Akım 2 ile yapılan bazı eyalet toplantılarında tutanak tutulmuyor.
Eyalet parlamentosunun Yeşiller üyesi Hannes Damm, Ekim ayında Almanya’nın Rostock kentinde. Kredi… The New York Times için Laetitia Vancon
“Hiçbir şeyi belgelemeyen bir hükümetten nasıl hesap sorulabilir?” Soruşturma komitesinde Yeşil Parti eyalet milletvekili Hannes Damm sordu.
Bay Damm ve diğer milletvekilleri, sadece Bayan Schwesig’i değil, iki eski şansölye, Bayan Merkel ve Bay Schröder’i de içerebilecek bir tanık listesi hazırlıyorlar.
Ancak gecikmelerin, soruşturmanın 2026’daki yasama döneminin bitiminden önce sonuçlanmayabileceği anlamına gelmesinden endişe ediyor. Bu olursa, soruşturma otomatik olarak sona erecek.
Christopher F. Schuetze, Berlin’den raporlamaya katkıda bulundu.
-
Yine de yerel eyalet hükümeti tarafından 23 ay önce oluşturulan bu bölgesel vakıf, iklim için çok az şey yaptı. Bunun yerine, dünyanın en tartışmalı gaz boru hatlarından biri olan Kuzey Akım 2’yi inşa etmek için Kremlin’e ait enerji şirketi Gazprom’dan en az 165 milyon avroluk bir kanal görevi gördü.
2020’de Amerika Birleşik Devletleri, boru hattı üzerinde çalışan herhangi bir şirkete yaptırım uygulamakla tehdit ediyordu. Buradaki düşünce, şirketleri bir vakfın çatısı altına almanın, Washington’u cezaları uygulamaktan caydıracağı, çünkü bu durumda fiilen bir Alman hükümet organını hedef almış olacağıydı.
Bu nedenle iklim vakfı, şirketlerin bir Rus boru döşeme gemisine hizmet vermek için liman alanı kiralamasına, multimilyon dolarlık bir kaya döşeme gemisi satın almasına ve bir dizi başka işlem için aracılık yapmasına yardımcı oldu.
Vakfın başkanı ve eski bir eyalet valisi olan Erwin Sellering, Ocak ayında web sitesinde boru hattının tamamlanmasını kutlayarak “Görev tamamlandı” diye yazmıştı.
Bununla birlikte, herhangi bir kutlama duygusu, bir ay sonra, Rus birliklerinin Moskova’nın emellerinde Almanya’nın suç ortaklığı konusunda ulusal bir hesaplaşmaya zorlayan bir işgal olan Ukrayna’ya girmesinden sonra sona erdi. İklim vakfı şu anda eyalet parlamentosu tarafından soruşturuluyor ve bazı Alman liderlerin ucuz Rus gazı akışını sürdürmek için ne kadar ileri gitmeye istekli olduklarına dair bir vaka çalışması haline geldi.
Önde gelen bir Alman çevre gözlemcisi olan DUH’den Constantin Zerger, “Bu, olabildiğince çılgınca – Gazprom’un ABD yaptırımları altında olduğu için tamamlayamadığı boru hattını tamamlamak için bir Alman hükümet yetkilisinin Gazprom’dan para alması” dedi.
Almanya’nın Schwerin kentindeki İklim ve Çevreyi Koruma Vakfı’nın iklim için çok az şey yaptığı görülüyor. Kredi… The New York Times için Laetitia Vancon
Onun gibi aktivistler, boru hattının amacını başından beri sorgulamışlardı. Almanya, gaz arzının yüzde 55’ini Rusya’dan gelen başka bir doğrudan boru hattı olan Kuzey Akım 1 üzerinden zaten aldı.
Bugün Kuzey Akım 2 politik olarak neredeyse tamamen öldü ve aynı zamanda Eylül ayında meydana gelen gizemli bir patlamayla hasar gördü. Yine de kısa bir süre önce Alman liderler, Rus gazının stratejik bir ulusal çıkar olduğunu savundular ve ABD, Polonya ve diğer ülkeler tarafından gündeme getirilen boru hattıyla ilgili jeopolitik endişeleri reddettiler. Boru hattı, hem Moskova hem de Berlin için bir öncelikti ve her iki büyük partiden Alman yetkililer hevesli amigo kızlar olarak hareket ediyordu.
Bu, Almanya’nın en fakir eyaletlerinden biri ve her iki boru hattının da karaya çıktığı eski Komünist Doğu’nun önceki bir parçası olan Mecklenburg-Batı Pomeranya’da olduğu kadar hiçbir yerde bu kadar bariz değildi. Oradaki eski nesiller Sovyet kültürüyle büyüdüler ve Amerika’nın düşman, Moskova’nın koruyucu olduğu zamanları hâlâ hatırlıyorlar.
Bay Sellering ve vali olarak halefi Manuela Schwesig, eski Şansölye Gerhard Schröder’in müttefiki, sosyal demokrat, Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin’in yakın arkadaşı ve Rus enerji şirketlerinin lobicisiydi.
Seçim bölgesi Mecklenburg-Batı Pomeranya’da bulunan Bay Schröder’in muhafazakar halefi Angela Merkel, Rusya’nın 2014’te Kırım’ı işgalinden sonra Kuzey Akım 2’yi onayladı ve Moskova’nın Alman Parlamentosu’nu hacklemesinden, Berlin’in merkezinde bir Çeçen isyancıyı öldürmesinden ve ülkeyi zehirlemesinden sonra bile bunu savundu. Rus muhalif Alexei Navalny.
Savaştan önce şimdiki şansölye Olaf Scholz, Kuzey Akım 2’yi “özel sektör projesi” olarak nitelendirdi ve geçen yıl maliye bakanıyken ABD’li meslektaşına yaptırımların durdurulmasını talep etmek için bizzat mektup yazdı. (Ekim ayında Bay Scholz, Bay Putin’in “enerji kaynaklarını bir silah olarak kullanacağından” “her zaman emin olduğunu” iddia etti.)
2011’de Kuzey Akım 1’in açılışını kutlayan Avrupalı ve Rus liderler. Aralarında eski şansölye Gerhard Schröder, en solda; Dönemin başbakanı Angela Merkel; O zamanlar Mecklenburg-Batı Pomeranya valisi olan Erwin Sellering, en sağda, eli vananın üzerinde; ve sağda, omzunun üzerinden Nord Stream AG’den Matthias Warnig. Kredi… John MacDougall/Agence France-Presse — Getty Images
Hem Bay Scholz hem de Bayan Merkel iklim temelini biliyorlardı. Moskova, Mecklenburg-Batı Pomeranya’ya cömertçe yatırım yaptığından ve boru hattını teslim etmek için eski casuslar da dahil olmak üzere Soğuk Savaş ağlarını yeniden etkinleştirdiğinden, hiçbiri buna karşı çıkmadı ve görünüşe göre aldırış etmedi.
Eyaletten bir Yeşil milletvekili olan Claudia Müller, “Mecklenburg-Batı Pomeranya’nın mikro kozmosunda Rusya’nın Avrupa siyaseti üzerindeki etkisini görüyoruz” dedi. “En başarılı örnek.”
Rusya Günü
Ekim 2014’te, Rusya’nın Kırım’ı yasadışı bir şekilde ilhak etmesinden yedi ay sonra, o zamanlar Mecklenburg-Batı Pomeranya valisi olan Bay Selling, eyaletin ilk “Rusya Günü”ne ev sahipliği yaptı.
Gazprom ve Nord Stream’in sponsorluğunda düzenlenen bir ağ kurma şöleni, eski Doğu Alman gizli polisinin merkezi olarak ününden dolayı hâlâ “Stasi oteli” olarak anılan Neptun Oteli’nde düzenlendi.
Konuk listesinde eski casuslar, özellikle de Nord Stream 1’i inşa eden ve işleten Nord Stream AG’nin genel müdürü Matthias Warnig vardı. 1988’de, Batılı casusları işe aldığı hizmetler için bir Stasi madalyası kazandı. Şimdi, ikinci bir Rus boru hattı için Alman destekçileri topluyordu. (İletişim direktörü Steffen Ebert, kod adı “Bull” olan eski bir Stasi muhbiriydi.)
Alman ve Kuzey Akım yetkililerinin Rusya Günü’nü kutladığı Neptun Oteli’nden görüntü. Kredi… The New York Times için Laetitia Vancon
O zaman bile, Bay Putin’in Ukrayna’daki emelleri Kuzey Akım 2’ye gölge düşürdü. Bayan Merkel, Rusya’nın doğalgazını kesmeyi bırakmış olsalar da, Kırım’ı ilhak etmesi nedeniyle o bahar Rusya’ya karşı Batı’nın ilk yaptırımlarına öncülük etti.
O zamanlar Rusya’nın büyükelçi yardımcısı olan Andrey Zverev, o yıl Alman Die Welt gazetesine Berlin ile “rahat bir diyaloğun” imkansız hale geldiğini söyledi. Bunun yerine, Moskova’nın çabalarını “bir seviye aşağıya” odakladığını söyledi.
Verdiği örnek “Rusya Günü” idi.
Lobicilik işe yaradı. 2016’da eyaletin bir sonraki Rusya Günü geldiğinde, Berlin Kuzey Akım 2’yi onaylamıştı. Gemi, Kuzey Akım 1 boru hattının 2011’den beri Rus gazını pompaladığı küçük bir kıyı köyü olan Lubmin’e inecekti. heyecanlı Kuzey Akım zaten köy kasasına yılda 3.000 Euro bağışlıyor ve milyonlarca Euro vergi ödüyordu.
İnşaat başladığında Polonya, Moskova’nın Avrupa’nın gaz arzı üzerindeki kontrolünü silahlandırabileceği konusunda uyardı, bu diğer müttefiklerin de paylaşmaya başladığı bir endişe.
Eylül ayında Lubmin’deki Kuzey Akım 1 gaz boru hattı. Kredi… The New York Times için Laetitia Vancon
2019’da ABD, Gazprom’a ve Kuzey Akım 2 üzerinde çalışan diğer Rus şirketlerine yaptırımlar uyguladı. Ardından Kongre, boru hattını bitirmeye çalışan – Rusya dışında bile – herhangi bir şirketi hedef alan sözde sınır ötesi yaptırımlar fikrini gündeme getirdi.
Hiçbir zaman yasalaşmamış olsa da, yalnızca tehdit yüzde 90 tamamlanmış olan boru hattını tehlikeye atmaya yetti. İsviçre-Hollandalı müteahhit Allseas, boru döşeme gemilerini geri çekti. Proje durma noktasına geldi.
Almanya öfkeliydi ve Mecklenburg-Batı Pomeranya’da duygular özellikle acıydı.
Lubmin’in Rusça öğrenerek büyümüş belediye başkanı Bay Vogt, “Buradaki birçok insan için Amerika zorbaydı” dedi. “Kendi petrolünü ve gazını satmak istiyor.”
ABD tehditleri etrafında çalışmak
Bu görüş, yalnızca 5 Ağustos 2020’de üç güçlü Cumhuriyetçi senatörden gelen bir mektup geldiğinde güçlendi.
Teksas’tan Ted Cruz, Arkansas’tan Tom Cotton ve Wisconsin’den Ron Johnson, yerel Alman şirketlerinin proje üzerinde çalışmaya devam etmesi halinde meşru ve ekonomik yaptırımların ezilmesi konusunda uyarıda bulundu.
Boru hattının inşasına yardım eden devlet merkezlerinden biri olan Mukran limanına ev sahipliği yapan Sassnitz belediye başkanı Frank Kracht, “Bu sadece bir tavsiye değildi,” dedi. “Bu bir tehditti.”
Alman liderler çileden çıktı.
Sassnitz belediye başkanı Frank Kracht, ABD’li senatörlerin mektubunu “tehdit” olarak nitelendirdi. Kredi… The New York Times için Laetitia Vancon
Dönemin şansölyesi olan Bayan Merkel, boru hattının bitirilmesi gerektiğini söyledi. Dönemin maliye bakanı olan Bay Scholz, ABD Hazine Bakanı Steven T. Mnuchin’e bir mektup yazdı ve ABD gazını ithal etmek için terminallere 1 milyar Euro’ya kadar yatırım yapılması karşılığında “Kuzey Akım 2’nin engelsiz inşası ve işletilmesi” teklifinde bulundu. Washington reddetti.
İki haftadan kısa bir süre sonra, şimdiye kadar Kuzey Akım 2’nin genel müdürü olan Bay Warnig, elinde bir buketle Mecklenburg-Batı Pomeranya eyalet binasının önüne geldi. Devletin Parlamento’ya açıklamak zorunda kaldığı toplantıların bir listesine göre, bu, vali Bayan Schwesig ile devam eden ABD yaptırım tehdidine nasıl çözüm bulunabileceği konusunda yapılan birkaç görüşmenin ilkiydi.
Bir ay sonra, Eylül’de eski Şansölye Schröder ile üç saatlik bir akşam yemeği yediler.
O zaman, şirketleri korumanın bir yolu olarak devlet destekli bir vakıf fikri ortaya çıktı.
O zamanlar eyaletin enerji bakanı olan Christian Pegel The New York Times’a verdiği demeçte, “Kuzey Akım 2’nin bir temsilcisiyle olası bir koruyucu şemsiyenin oluşturulup oluşturulamayacağı ve nasıl oluşturulabileceği konusunda sık sık telefon görüşmeleri yapıldı” dedi. “Sonbaharda, bir vakıf fikri kristalleşti.”
Aktivistlerden ve medya kuruluşlarından gelen Bilgi Edinme Özgürlüğü talepleri kapsamında yayınlanan e-postalar, Nord Stream 2’nin kuruluş tüzüğünü birlikte yazdığını, Bayan Schwesig’in hükümetine değişiklikleri dikte ettiğini ve iletişim yönergelerini belirlediğini gösteriyor.
Nord Stream 2 iletişim şefi Bay Ebert’ten gelen bir e-posta, hükümete “vakfı ABD’nin katı davranışına ‘akıllıca bir cevap’ olarak göz kırparak konumlandırmasını” söyledi.
Ancak en önemlisi, açık amacı boru hattını tamamlamak olan vakfın gizli iş koluydu.
Bay Pegel, iş kolunu bir “depo” olarak tanımladı – Alman şirketlerinin Rus gemilerinin boru hattını tamamlamasına yardımcı olmak için ihtiyaç duyduğu malzemeleri satın alıp depolamak ve böylece onları olası yaptırımlardan korumak.
Ancak vakıf bundan daha ileri gitti.
Yakındaki kıyı kenti Rostock’ta vakıf, açık deniz rüzgar enerjisine hizmet vermek için yanaşma alanı kiralayan ancak aslında boru döşemek için kullanılan Rus gemisine hizmet veren bir şirketi finanse etti. İlk olarak Alman gazetesi Welt tarafından yayınlanan belgelere göre, aynı zamanda Blue Ship yük gemisini satın alıp kaya döşeme gemisine dönüştürmek için 18 milyon € harcadı.
Vakfın, Nord Stream 2’nin tamamlanmasına yardımcı olmak için yanaşma alanını finanse ettiği Rostock. Kredi… The New York Times için Laetitia Vancon
Uydu verisi gösteriyor ki Mavi Gemi bu yıl Ocak ayında çalışmalarını tamamladı. Şubat ayında, uluslararası baskı altında ve Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden iki gün önce, Şansölye Scholz projeyi askıya aldı.
Nord Stream 2 hiç kullanılmadı.
‘Boru hattını istedik’
İstila, Almanya için Rusya ile olan bağları konusunda uzun süredir ertelenen bir hesaplaşmaya yol açtı. Ama daha bitmedi.
Almanya’nın diğer bölgelerinde olduğu gibi, Bayan Schwesig’in eyaletinde sıcaklıklar düştükçe ve ısınma maliyetleri yükseldikçe, protestocular her hafta sokağa çıkıyor. Birçoğu, çıkartma ve pankartlarla süslenmiş basit bir savaş narasıyla gelir.
“Kuzey Akım 2’yi yeniden açın.”
Pek çok yetkili de boru hattının yanlış olduğuna ikna olmadı.
Eski vali Bay Sellering, vakfının çalışmasının temelini oluşturan şeyin “Almanya’nın egemenliğine olan inanç” olduğunda ısrar ederek “iğrenç” ABD yaptırımlarına hâlâ öfkeli.
Artan kanuni baskı altında, vakfı, Kuzey Akım 2’den 192 milyon € aldığını açıkladı; bu para, 165 milyon € değerindeki 119 işlemde 80 şirketi içeren boru hattının inşasında aracılık yapmak için kullandı.
Vakıf ayrıca, Nord Stream 2 adına yapılan her işlem için yüzde 10 komisyon kazandığını doğruladı.
Bay Selling, The Times ile röportaj yapmayı reddetti.
Mecklenburg-Batı Pomeranya valisi Manuela Schwesig, “İddiaya göre Ruslar bizi etkiledi” dedi. “Etkilenmedik, boru hattını istedik.” Kredi… The New York Times için Laetitia Vancon
Rusya’nın işgalinden bu yana, Bayan Schwesig boru hattından uzaklaştı. Ancak Moskova tarafından kandırılmış olma fikrini reddediyor.
Bayan Schwesig The Times’a “İddiaya göre Ruslar bizi etkiledi” dedi. “Etkilenmedik, boru hattını istedik.”
Hükümet işlerinden rahatsız olacağını söyleyerek yönetiminden yetkililerle duruşmaları erteledi. Soruşturmaya gönderilen bazı e-postalar eksik görünüyor ve Kuzey Akım 2 ile yapılan bazı eyalet toplantılarında tutanak tutulmuyor.
Eyalet parlamentosunun Yeşiller üyesi Hannes Damm, Ekim ayında Almanya’nın Rostock kentinde. Kredi… The New York Times için Laetitia Vancon
“Hiçbir şeyi belgelemeyen bir hükümetten nasıl hesap sorulabilir?” Soruşturma komitesinde Yeşil Parti eyalet milletvekili Hannes Damm sordu.
Bay Damm ve diğer milletvekilleri, sadece Bayan Schwesig’i değil, iki eski şansölye, Bayan Merkel ve Bay Schröder’i de içerebilecek bir tanık listesi hazırlıyorlar.
Ancak gecikmelerin, soruşturmanın 2026’daki yasama döneminin bitiminden önce sonuçlanmayabileceği anlamına gelmesinden endişe ediyor. Bu olursa, soruşturma otomatik olarak sona erecek.
Christopher F. Schuetze, Berlin’den raporlamaya katkıda bulundu.
-