POLYANYTSYA, Ukrayna — Kabarık kar tulumları içindeki çocuklar, sırıklarına sarılarak telesiyeje binmek için sabırla beklediler. Bazı aileler, sadece serin dağ havasını solumak ve aşağıdaki vadiyi çevreleyen uzun çamların arasında yürümek için zirveye çıktı.
Kırmızı tulumlu kayak eğitmenleri, bu kış Avrupa’da gerçek malzeme kıtlığı nedeniyle, öğrencilere makineler tarafından püskürtülen karla kaplı tavşan yamaçlarından aşağı doğru rehberlik etti. Yakındaki bir buz pateni pistinin buzunda kayarken gençler sevinç çığlıkları attılar.
Ukrayna’nın batısındaki Karpat Dağları’ndaki Bukovel kayak merkezindeki bu pastoral sahnenin, birkaç yüz mil ötedeki ön hatlarda Ukrayna ve Rus güçleri arasında zorlu çatışmaların yaşandığı savaş halindeki bir ülkede ortaya çıktığını unutmak neredeyse kolaydı. .
Kalabalık yamaçlardaki Ukraynalılardan bazıları kuşatma altındaki hayatın stresinden kaçmaya çalışıyordu. Bazıları sadece biraz güvenilir elektrikle çalışacak bir yer bulmaya çalışıyordu.
4 yaşındaki kızı ve kocasıyla birkaç günlüğüne Odesa’dan dağa gelen 30 yaşındaki Yana Chernetska, “Bu, olağan hayatı geri almanın bir yolu”, neredeyse bir meydan okuma, dedi. “Hiçbir füze çocuğum için olağan bir çocukluğu bastırmamalı.”
Ancak diğerleri için savaş alanı hiçbir zaman zihinlerinden uzak olmadı.
Bukovel kayak merkezindeki telesiyej. Bu kış Avrupa’da doğal kar çok az.
Taras Bihus, 29, bir snowboard eğitmeni ve savaşın ön cephesinde beş ay savaşarak geçiren Ukraynalı yedek asker. “Burası cennet gibi” dedi. “Dağa çıktığınızda bulutların önünüzde yuvarlandığını görürsünüz.”
Doğuda asker olarak geçirdiği aylardan dolayı zihinsel ve fiziksel olarak hırpalanmış olan Taras Bihus, tesiste dinlenmeyi ve iyileşmeyi umuyordu.
Savaştan önce dağların onun için bir ev olduğunu söyledi. Kışları burada snowboard yapmayı öğrenerek geçirdi ve sonunda profesyonel olarak yarıştı. Daha sonra Polyanytsya köyündeki Bukovel’de snowboard eğitmeni oldu. Ancak savaş başladığında ordu için gönüllü oldu.
Birkaç aylık eğitimden sonra ilçenin güneydoğu cephesine gönderildi. Gördüklerini anlatmakta zorlandı.
Savaş Durumu
Geçen sonbaharda eski bir snowboard yaralanması alevlenip onu zar zor yürüyecek hale getirdiğinde aktif görevden terhis edildi. Biraz fizik tedaviden sonra, eğitmen olarak çalışmaya devam etmek için Aralık ayında buraya döndü.
29 yaşındaki Bay Bihus, tesiste çalışmakla ilgili olarak, “Bir insanın aklı başında kalması için ihtiyaç duyduğu her şey var,” dedi. “Burası cennet gibi. Dağa çıktığınızda bulutların önünüzde yuvarlandığını görürsünüz.”
Ocak ayı ortasında Bukovel’i ziyaret eden pek çok kişi, ülke kuşatma altındayken burada olmanın karmaşıklığını düşündü.
29 yaşındaki Inna Tiulchenko, aslen Donetsk’li olan çocuklarıyla Bukovel tatil beldesinde.
Bukovel’deki yamaçlarda.
Aslen Odesalı olan ve Ortodoks bayramlarını kutlamak için ailesiyle tatil beldesinde birkaç gün geçiren 31 yaşındaki Kateryna Voloshyna, “Duygularımı açıklamak zor,” dedi. Bayan Voloshyna, iki gün önce, Dnipro kentindeki bir yerleşim bölgesine düzenlenen yıkıcı bir saldırının düzinelerce kişiyi öldürdüğünü ve ziyaretlerine gölge düşürdüğünü söyledi.
Geçen yıl, Şubat ayında savaşın başlamasına yakın bir tarihte, savaş çağındaki çoğu Ukraynalı erkek gibi ülkeyi terk edemeyen kocası dışında iki çocuğuyla birlikte yaşadığı İtalya’ya kaçtı.
“İki yıl önce buradaydım ve tamamen farklıydı” dedi. “Herkes mutluydu, insanlar sıcak şarap içiyordu. Şimdi birçok insan ülke dışına taşındı.”
Bukovel, Ukrayna’nın kayak merkezlerinin en gösterişlisi olsa da, daha rustik alternatif yakınlardaki Dragobrat kayak merkezidir. Buraya yalnızca asfaltsız bir yolla ulaşılabiliyor, birbirini izleyen keskin virajlar dik bir şekilde dağın zirvesine tırmanıyor, ancak en sonunda Ocak ayının başında şiddetli bir şekilde yağan karla birlikte aileler yamaçlarına akın ediyordu.
Dağda bir kayak dükkanı sahibi olan 35 yaşındaki Artem Mitin, müşterilerin değiştiğini söyledi. Doğu Avrupalılar gelmiyordu. Büyük gruplar da değildi. Ve birçok yeni gelen vardı.
“Sadece kayak yapmakla ilgili değil,” dedi ve ekledi, “Buraya unutmaya geldiklerini düşünüyorum.”
Bir sınırda yaşayan 26 yaşındaki Katya Yuskoviç ve Baza Smart Hotel’e taşınan diğer uzak işçiler.
Bukovel beldesinin orta kısmı.
Geçenlerde bir öğleden sonra, ikisi de asker olan karı koca, ikiz oğulları ile kısa bir tatilin son gününde snowboard yapıyorlardı. Gerginliği azaltmanın bir yolu olduğunu söylediler, ancak tekrar ne zaman bir araya geleceklerine dair belirsizlik göz önüne alındığında dağdan ayrılmanın zor olacağını da eklediler.
Savaşın başlangıcında, birçok Ukraynalı, sürekli saldırı tehdidinden uzakta, Karpatlar’ın görece güvenliği ve istikrarı için cephe bölgelerinden kaçtı.
Sonbaharda, ülke genelinde sivil altyapıya yönelik Rus saldırıları, ulusal elektrik şebekesini felç etti ve sakinleri neredeyse sürekli hava saldırısı uyarılarıyla boğuşmaya bıraktı. Hava saldırısı tehdidi, pek çok kişiyi sığınakları bombalamak için düzenli olarak kaçmaya zorladı ve bu da uzaktan çalışmayı zorlaştırdı. Bu, dağlara yeni bir insan dalgası getirdi.
Bölgedeki kayak merkezleri, kar yapmalarına, teleferikleri çalıştırmalarına ve pistleri aydınlatmalarına ve insanların çalışmasına izin veren güçlü jeneratörler kullanarak sürekli elektrik kesintileriyle mücadele etti.
Bukovel’deki Baza Smart Hotel’de, düzinelerce genç yaratıcı tip ve BT uzmanı, derme çatma bir ortak çalışma alanı haline gelen bir restoranda her gün bir araya geliyor. Elektrik, jeneratörler tarafından desteklenmektedir ve kesildiğinde bile, yedek bir uydu internet bağlantısı onların çevrimiçi kalmalarını sağlar. Sirenler nadiren çalar.
Otelde konuklar için bir film gösteriliyor.
Polyanytsya’da diğer snowboardcularla paylaşılan bir evde elektrik kesintisi sırasında kız arkadaşıyla dinlenen bir snowboard eğitmeni.
Haftalardır otelde çalışan bir grafik tasarımcı olan Lera Diachuk, “Bütün bunlar gerçekten bir istikrar adası gibi,” dedi. “Hayatlarımızı yaşamaya ve çalışmak için elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyoruz.”
23 yaşındaki Bayan Diachuk, personeli geçtiğimiz sonbaharda Ukrayna’nın başkenti Kiev’deki ofisinden taşıyan bir eğitim teknolojisi şirketi olan Headway’de çalışıyor. Her çalışanın bir artı bir getirmesine izin verildi, bu yüzden Bayan Diachuk, ailesiyle Herson bölgesinin işgal altındaki bir bölgesindeki evinden kaçan 14 yaşındaki erkek kardeşini getirdi. Aileleri geride kalıyor.
Asker Bay Bihus, diğer snowboardcularla birlikte, dağ yamacına dağılmış sivri ahşap kulübelerden birinde kış için bir oda kiralıyor.
Ancak savaş alanı deneyiminden sonra eski arkadaşlarıyla özdeşleşmekte zorlanır. Onu bir kahraman olarak görüyorlar ama o bu düşünceden rahatsız oluyor.
Bukovel beldesindeki hediyelik eşya dükkanları.
Polyanytsya’da alacakaranlıkta vadi boyunca bir görünüm.
“Aramızda bir boşluk var” dedi.
Bileziğinin tahta boncuklarını küçük bir haç üzerinde durana kadar parmağıyla başparmağı arasında ovalarken, kendini bir kahraman gibi hissetmediğini açıkladı. Savaştan önce çocukluğundan beri namaz kılmadığını, ancak cephede yeniden başladığını söyledi.
Bay Bihus şu anda ordu yedeklerinde, bu nedenle, birçok kişinin tahmin ettiği gibi, baharda tam ölçekli bir Rus saldırısı olursa, yeniden hizmete çağrılabilir.
Ama bunu düşünmemeye çalışıyor. Şimdilik daha basit şeylere odaklanıyor: dağ patikalarında yürüyüş yapmak, soğuk dağ derelerinde yüzmek ve daha çok okumak.
Ortodoks Epifani kutlamalarının öğleden sonra, İsa’nın vaftizini kutlamak için yıllık geleneğe katılmak üzere köyün kenarındaki bir göle yürüdü.
Buz gibi suya yavaşça yürürken haç çıkardı ve tamamen suya dalmadan önce keskin bir nefes aldı. Ağır bir nefes vererek kollarını ve bacaklarını tokatlayarak yüzeye geri fırladı.
Bay Bihus ortaya çıkarken gülerek, “Beden için şifa ve zihin için şifadır” dedi.
-
Kırmızı tulumlu kayak eğitmenleri, bu kış Avrupa’da gerçek malzeme kıtlığı nedeniyle, öğrencilere makineler tarafından püskürtülen karla kaplı tavşan yamaçlarından aşağı doğru rehberlik etti. Yakındaki bir buz pateni pistinin buzunda kayarken gençler sevinç çığlıkları attılar.
Ukrayna’nın batısındaki Karpat Dağları’ndaki Bukovel kayak merkezindeki bu pastoral sahnenin, birkaç yüz mil ötedeki ön hatlarda Ukrayna ve Rus güçleri arasında zorlu çatışmaların yaşandığı savaş halindeki bir ülkede ortaya çıktığını unutmak neredeyse kolaydı. .
Kalabalık yamaçlardaki Ukraynalılardan bazıları kuşatma altındaki hayatın stresinden kaçmaya çalışıyordu. Bazıları sadece biraz güvenilir elektrikle çalışacak bir yer bulmaya çalışıyordu.
4 yaşındaki kızı ve kocasıyla birkaç günlüğüne Odesa’dan dağa gelen 30 yaşındaki Yana Chernetska, “Bu, olağan hayatı geri almanın bir yolu”, neredeyse bir meydan okuma, dedi. “Hiçbir füze çocuğum için olağan bir çocukluğu bastırmamalı.”
Ancak diğerleri için savaş alanı hiçbir zaman zihinlerinden uzak olmadı.
Bukovel kayak merkezindeki telesiyej. Bu kış Avrupa’da doğal kar çok az.
Taras Bihus, 29, bir snowboard eğitmeni ve savaşın ön cephesinde beş ay savaşarak geçiren Ukraynalı yedek asker. “Burası cennet gibi” dedi. “Dağa çıktığınızda bulutların önünüzde yuvarlandığını görürsünüz.”
Doğuda asker olarak geçirdiği aylardan dolayı zihinsel ve fiziksel olarak hırpalanmış olan Taras Bihus, tesiste dinlenmeyi ve iyileşmeyi umuyordu.
Savaştan önce dağların onun için bir ev olduğunu söyledi. Kışları burada snowboard yapmayı öğrenerek geçirdi ve sonunda profesyonel olarak yarıştı. Daha sonra Polyanytsya köyündeki Bukovel’de snowboard eğitmeni oldu. Ancak savaş başladığında ordu için gönüllü oldu.
Birkaç aylık eğitimden sonra ilçenin güneydoğu cephesine gönderildi. Gördüklerini anlatmakta zorlandı.
Savaş Durumu
- AB’nin Kiev Ziyareti: Avrupa Birliği liderleri, Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelensky ile bir araya geldi ve ülkesini hayatta kalma mücadelesi verirken desteklemeye devam etme sözü verdi. Ancak Bay Zelensky’nin çok istediği bir ödülü, hızlandırılmış AB üyeliğini ellerinden aldılar.
- Nükleer Korkular Azalıyor: ABD’li politika yapıcılar ve istihbarat analistleri, Rusya’nın savaşta nükleer silah kullanması konusunda daha az endişeli. Ancak tehdidin yeniden ortaya çıkabileceğini söylüyorlar.
- Yeni Bir Saldırı: Ukraynalı yetkililer haftalardır yeni bir Rus saldırısı için hazırlanıyorlar. Şimdi, kampanyanın devam ettiği konusunda uyarıda bulunuyorlar.
- Doğuda:Rus güçleri, kuşatma altındaki Bakhmut şehri üzerindeki baskıyı artırıyor ve Moskova’nın aylardır ilk önemli savaş zaferini sağlamayı amaçlayan kanlı bir kampanyada Ukrayna’nın direnişini kırmak için savaşçı dalgaları yağdırıyor.
Geçen sonbaharda eski bir snowboard yaralanması alevlenip onu zar zor yürüyecek hale getirdiğinde aktif görevden terhis edildi. Biraz fizik tedaviden sonra, eğitmen olarak çalışmaya devam etmek için Aralık ayında buraya döndü.
29 yaşındaki Bay Bihus, tesiste çalışmakla ilgili olarak, “Bir insanın aklı başında kalması için ihtiyaç duyduğu her şey var,” dedi. “Burası cennet gibi. Dağa çıktığınızda bulutların önünüzde yuvarlandığını görürsünüz.”
Ocak ayı ortasında Bukovel’i ziyaret eden pek çok kişi, ülke kuşatma altındayken burada olmanın karmaşıklığını düşündü.
29 yaşındaki Inna Tiulchenko, aslen Donetsk’li olan çocuklarıyla Bukovel tatil beldesinde.
Bukovel’deki yamaçlarda.
Aslen Odesalı olan ve Ortodoks bayramlarını kutlamak için ailesiyle tatil beldesinde birkaç gün geçiren 31 yaşındaki Kateryna Voloshyna, “Duygularımı açıklamak zor,” dedi. Bayan Voloshyna, iki gün önce, Dnipro kentindeki bir yerleşim bölgesine düzenlenen yıkıcı bir saldırının düzinelerce kişiyi öldürdüğünü ve ziyaretlerine gölge düşürdüğünü söyledi.
Geçen yıl, Şubat ayında savaşın başlamasına yakın bir tarihte, savaş çağındaki çoğu Ukraynalı erkek gibi ülkeyi terk edemeyen kocası dışında iki çocuğuyla birlikte yaşadığı İtalya’ya kaçtı.
“İki yıl önce buradaydım ve tamamen farklıydı” dedi. “Herkes mutluydu, insanlar sıcak şarap içiyordu. Şimdi birçok insan ülke dışına taşındı.”
Bukovel, Ukrayna’nın kayak merkezlerinin en gösterişlisi olsa da, daha rustik alternatif yakınlardaki Dragobrat kayak merkezidir. Buraya yalnızca asfaltsız bir yolla ulaşılabiliyor, birbirini izleyen keskin virajlar dik bir şekilde dağın zirvesine tırmanıyor, ancak en sonunda Ocak ayının başında şiddetli bir şekilde yağan karla birlikte aileler yamaçlarına akın ediyordu.
Dağda bir kayak dükkanı sahibi olan 35 yaşındaki Artem Mitin, müşterilerin değiştiğini söyledi. Doğu Avrupalılar gelmiyordu. Büyük gruplar da değildi. Ve birçok yeni gelen vardı.
“Sadece kayak yapmakla ilgili değil,” dedi ve ekledi, “Buraya unutmaya geldiklerini düşünüyorum.”
Bir sınırda yaşayan 26 yaşındaki Katya Yuskoviç ve Baza Smart Hotel’e taşınan diğer uzak işçiler.
Bukovel beldesinin orta kısmı.
Geçenlerde bir öğleden sonra, ikisi de asker olan karı koca, ikiz oğulları ile kısa bir tatilin son gününde snowboard yapıyorlardı. Gerginliği azaltmanın bir yolu olduğunu söylediler, ancak tekrar ne zaman bir araya geleceklerine dair belirsizlik göz önüne alındığında dağdan ayrılmanın zor olacağını da eklediler.
Savaşın başlangıcında, birçok Ukraynalı, sürekli saldırı tehdidinden uzakta, Karpatlar’ın görece güvenliği ve istikrarı için cephe bölgelerinden kaçtı.
Sonbaharda, ülke genelinde sivil altyapıya yönelik Rus saldırıları, ulusal elektrik şebekesini felç etti ve sakinleri neredeyse sürekli hava saldırısı uyarılarıyla boğuşmaya bıraktı. Hava saldırısı tehdidi, pek çok kişiyi sığınakları bombalamak için düzenli olarak kaçmaya zorladı ve bu da uzaktan çalışmayı zorlaştırdı. Bu, dağlara yeni bir insan dalgası getirdi.
Bölgedeki kayak merkezleri, kar yapmalarına, teleferikleri çalıştırmalarına ve pistleri aydınlatmalarına ve insanların çalışmasına izin veren güçlü jeneratörler kullanarak sürekli elektrik kesintileriyle mücadele etti.
Bukovel’deki Baza Smart Hotel’de, düzinelerce genç yaratıcı tip ve BT uzmanı, derme çatma bir ortak çalışma alanı haline gelen bir restoranda her gün bir araya geliyor. Elektrik, jeneratörler tarafından desteklenmektedir ve kesildiğinde bile, yedek bir uydu internet bağlantısı onların çevrimiçi kalmalarını sağlar. Sirenler nadiren çalar.
Otelde konuklar için bir film gösteriliyor.
Polyanytsya’da diğer snowboardcularla paylaşılan bir evde elektrik kesintisi sırasında kız arkadaşıyla dinlenen bir snowboard eğitmeni.
Haftalardır otelde çalışan bir grafik tasarımcı olan Lera Diachuk, “Bütün bunlar gerçekten bir istikrar adası gibi,” dedi. “Hayatlarımızı yaşamaya ve çalışmak için elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyoruz.”
23 yaşındaki Bayan Diachuk, personeli geçtiğimiz sonbaharda Ukrayna’nın başkenti Kiev’deki ofisinden taşıyan bir eğitim teknolojisi şirketi olan Headway’de çalışıyor. Her çalışanın bir artı bir getirmesine izin verildi, bu yüzden Bayan Diachuk, ailesiyle Herson bölgesinin işgal altındaki bir bölgesindeki evinden kaçan 14 yaşındaki erkek kardeşini getirdi. Aileleri geride kalıyor.
Asker Bay Bihus, diğer snowboardcularla birlikte, dağ yamacına dağılmış sivri ahşap kulübelerden birinde kış için bir oda kiralıyor.
Ancak savaş alanı deneyiminden sonra eski arkadaşlarıyla özdeşleşmekte zorlanır. Onu bir kahraman olarak görüyorlar ama o bu düşünceden rahatsız oluyor.
Bukovel beldesindeki hediyelik eşya dükkanları.
Polyanytsya’da alacakaranlıkta vadi boyunca bir görünüm.
“Aramızda bir boşluk var” dedi.
Bileziğinin tahta boncuklarını küçük bir haç üzerinde durana kadar parmağıyla başparmağı arasında ovalarken, kendini bir kahraman gibi hissetmediğini açıkladı. Savaştan önce çocukluğundan beri namaz kılmadığını, ancak cephede yeniden başladığını söyledi.
Bay Bihus şu anda ordu yedeklerinde, bu nedenle, birçok kişinin tahmin ettiği gibi, baharda tam ölçekli bir Rus saldırısı olursa, yeniden hizmete çağrılabilir.
Ama bunu düşünmemeye çalışıyor. Şimdilik daha basit şeylere odaklanıyor: dağ patikalarında yürüyüş yapmak, soğuk dağ derelerinde yüzmek ve daha çok okumak.
Ortodoks Epifani kutlamalarının öğleden sonra, İsa’nın vaftizini kutlamak için yıllık geleneğe katılmak üzere köyün kenarındaki bir göle yürüdü.
Buz gibi suya yavaşça yürürken haç çıkardı ve tamamen suya dalmadan önce keskin bir nefes aldı. Ağır bir nefes vererek kollarını ve bacaklarını tokatlayarak yüzeye geri fırladı.
Bay Bihus ortaya çıkarken gülerek, “Beden için şifa ve zihin için şifadır” dedi.
-