ahmetbeyler
New member
Psikologlara bakılırsa, toplumsal medyada yaşadığı asıl hayatı göstermeyip kendini daima daha mükemmel gösterenler örnek sendromunu yaşıyor.
Onları takip eden beşerler mutlaka bu şahısların yaşantılarının iç yüzünü bilmiyor. Ki aslına bakarsanız bu bireyler, ”beni anlamazlar” diye düşünerek öbür insanlara kendilerini açmak istemiyor. Bu sendromla ilgili ayrıntılara gelin birlikte bakalım.
Aslında bireyler, hayatlarını eksiksiz göstermek için görünenin bilakis epey gayret harcıyor.
Görsel: Penguin Books
Sosyal medyada başkasının beğenisi almak için yapılanlar, görünenin bilakis büyük bir efor gerektiriyor. İşte bu tıpkı suyun derininde yüzgeçlerini hareket ettiren bir ördeğe benziyor. Lakin ördekler, suyun üzerinde rahat bir biçimde kayıp gittiği için kimse onların derinlerdeki uğraşını görmüyor. Bu sendrom, birinci vakit içinderda Standford Üniversitesi öğrencilerinde görülüyor. Uzmanlara gore öğrenciler, okuldayken akademisyenler, stajlar, toplumsal projeler ve diğer sorumluluklar ile büyük çabalar veriyor. Velhasıl Standford üzere muvaffakiyet odaklı bir üniversitede, bu yüksek başarı beklentisinin altına eziliyorlar üzere düşünebilirsiniz.
Görsel: Harvard Business Review
Öğrenciler aslında yaşadıkları içsel depresyonu ve gereğince uygun olmadıklarını düşünme durumunu, başkalarından sakladıkları için bu tarif ortaya çıkmıştır. Zira bu gibi her insanın başarılı olduğu kurumlarda, başarısızlık hakkında konuşmak bile güzel karşılanmayabiliyor. Ki bunların konuşulması için uygun ortamın yaratılmadığını düşünen öğrenciler, bu sendromun tesiri altına girmeye mecbur kalabiliyor. Bu sendrom, ruhsal bozuklukların tanısal ve istatistiksel el kitabı olan DSM’nin beşinci (DSM-5) baskısında çabucak hemen teşhis almış patolojilerden değildir. O niçinle bu husus ile ilgili datalar, psikoloji alanındaki uzmanların görüşlerine ve yaptıkları çalışmalara dayanıyor.
Kişi, kendisini diğerleriyle epey fazla kıyaslayabiliyor.
Görsel: Reset
Ördek sendromu yaşayan kişiyi en çok etkileyen ayrıntı psikologlara göre ‘başkalarıdır’. Bu şahıslar, oburlarının kendilerinden daima daha uygun olduğunu düşünüyor. Bu durumdan muzdarip olanlar psikologların müşahedelerine göre, eleştirilme korkusuna da sahiptir. Çalıştıkları ortamlarda ötekiler tarafınca sürekli bir performans imtihanına tabi tutulduklarını düşünürler. ömrün yükü daima omuzlarındaymış ve bu niçinle devamlı zorlanıyorlarmış üzere hissedebilirler.
Bu sendrom, kişide anksiyete ve depresyon var ise bunları daha fazlaca tetikleyebiliyor.
Görsel: The Economist
Bu sorunu deneyimleyen kişiler, erken çocukluk devirlerinde muvaffakiyete çok takıntılı diyebileceğimiz bir aile ortamında büyümüş olabilir. Psikologlara nazaran ebeveynlerden yahut bakım verenlerden birinin çok esirgeyici olma ihtimali de yüksektir. bu biçimdece şahısta muvaffakiyete epey fazla değer yükleme durumu görülebilir.
Sosyal medya, her şeyin gayretsiz ve uğraşsız elde edildiği izlenimini vermek için uygun bir ortam.
Görsel: Brides
Sosyal medyada gezinirken, gece geç saatlere kadar kütüphanede ders çalıştıklarını iddia eden kişilerin görsellerini nazaranbilirsiniz. Lakin tahminen bu bireyler imtihandan pek düşük not almış ve bunu telafi etmek için kütüphanede sabahlıyor olabilir. Yani her vakit gördükleriniz o şahısların epeyce başarılı bireyler oldukları manasına gelmiyor.
Kimse başarısızlıklarını övünülecek bir durum olarak görmediği için toplumsal medyada paylaşmayabiliyor. Bu da başarısızlıkları filtreden geçirip o biçimde başkalarına gösterme gereksinimi doğuruyor. bu biçimdece psikologlara gore, diğerlerine bakıp kendinizi yetersiz ve boşa kürek çekiyormuş üzere hissetmeniz, aslında toplumsal medyanın, gerçeği filtreleme özelliğinden geliyor.
İşte yapılan bilimsel çalışmaların bu mevzuda söylemiş oldukleri…
Görsel: Medium
Araştırmalara nazaran bipolar bozukluk, anksiyete bozukluğu ve şizofreni kimlik gelişmeninin ağır olduğu genç yaşlarda daha sık ortaya çıkabiliyor. Bu bakımdan uzmanlar, üniversitenin ruh sıhhati için yüksek riskli bir periyot olduğunu söz ediyor. Zira bu vakitte, daha yeni yeni kendi benliklerini bulmaya başlayan gençlerin, akademisyen baskısı, alkol veya madde kullanması ve yeni toplumsallaşma ortamları içerisinde psikolojilerinin bozulmaya daha eğilimli olduğu görülüyor.
2020’de COVID-19’un ruh sıhhatine yaptığı tesir üzerine yürütülen bir araştırmada, 500 lisans öğrencisiyle görüşülüyor. Akabinde öğrencilerin %85’inin, bu vakitte ağır kaygı ve gerilim yaşadıklarını belirttikleri görülüyor. Kısacası ankete katılan öğrencilerin yalnızca %21’inin psikolojik takviye almak için efor gösterdiği anlaşılıyor.
Görsel: Humu
2015 yılında yapılan, gençlerin psikolojisini ölçen başka bir çalışmada da 80.000 öğrencinin, %86’sının çok bunalmış hissettiği ve %32’sinin de ortasında bulunduğu depresyon niçiniyle derslerine odaklanamadığı tespit ediliyor. Aslında gençlerin destek aramamalarının arkasındaki toplumsal niye, çağdaş periyotla birlikte inşa edilen bireyselcilik algısına dayanıyor olabilir. İnsanların ferdi olarak kuvvetli, başarılı, akıllı ve özerk olmaları bekleniyor. Ayrıca da onlardan bu özellikleri kuşanarak kapitalist sistem içerisinde uğraş etmeleri isteniyor. bu biçimdece beşerler, yaşadıkları meselelerle da tek başlarına çaba etmenin daha yeterli olacağını düşünebiliyor.
Öğrencilerden, yapılan imtihanlardan en yüksek dereceyle geçmeleri ve birbirleriyle müsabakaları bekleniyor. bu biçimdece bu gençler, gösterdikleri gayret niçiniyle yaşadıkları ruhsal çöküşün, öbürleri tarafınca başarısızlık olarak isimlendirilmemesi için içlerine kapanmayı tercih edebiliyor. Bu noktada psikoloji alanındaki uzmanların, dayanağa muhtaçlığı olan insanlara, destek aramaktan çekinmemeyi aşılayacak daha fazla çalışma yapması gerekiyor. Pekala siz hiç sosyal medyada kendinizi olduğunuzdan farklı göstermeye çalıştınız mı? Bu stil bir tecrübeniz varsa yorumlarda bizimle paylaşabilirsiniz.
Kaynaklar: Psych Central, Psych News, Aline Better
Onları takip eden beşerler mutlaka bu şahısların yaşantılarının iç yüzünü bilmiyor. Ki aslına bakarsanız bu bireyler, ”beni anlamazlar” diye düşünerek öbür insanlara kendilerini açmak istemiyor. Bu sendromla ilgili ayrıntılara gelin birlikte bakalım.
Aslında bireyler, hayatlarını eksiksiz göstermek için görünenin bilakis epey gayret harcıyor.
Görsel: Penguin Books
Sosyal medyada başkasının beğenisi almak için yapılanlar, görünenin bilakis büyük bir efor gerektiriyor. İşte bu tıpkı suyun derininde yüzgeçlerini hareket ettiren bir ördeğe benziyor. Lakin ördekler, suyun üzerinde rahat bir biçimde kayıp gittiği için kimse onların derinlerdeki uğraşını görmüyor. Bu sendrom, birinci vakit içinderda Standford Üniversitesi öğrencilerinde görülüyor. Uzmanlara gore öğrenciler, okuldayken akademisyenler, stajlar, toplumsal projeler ve diğer sorumluluklar ile büyük çabalar veriyor. Velhasıl Standford üzere muvaffakiyet odaklı bir üniversitede, bu yüksek başarı beklentisinin altına eziliyorlar üzere düşünebilirsiniz.
Görsel: Harvard Business Review
Öğrenciler aslında yaşadıkları içsel depresyonu ve gereğince uygun olmadıklarını düşünme durumunu, başkalarından sakladıkları için bu tarif ortaya çıkmıştır. Zira bu gibi her insanın başarılı olduğu kurumlarda, başarısızlık hakkında konuşmak bile güzel karşılanmayabiliyor. Ki bunların konuşulması için uygun ortamın yaratılmadığını düşünen öğrenciler, bu sendromun tesiri altına girmeye mecbur kalabiliyor. Bu sendrom, ruhsal bozuklukların tanısal ve istatistiksel el kitabı olan DSM’nin beşinci (DSM-5) baskısında çabucak hemen teşhis almış patolojilerden değildir. O niçinle bu husus ile ilgili datalar, psikoloji alanındaki uzmanların görüşlerine ve yaptıkları çalışmalara dayanıyor.
Kişi, kendisini diğerleriyle epey fazla kıyaslayabiliyor.
Görsel: Reset
Ördek sendromu yaşayan kişiyi en çok etkileyen ayrıntı psikologlara göre ‘başkalarıdır’. Bu şahıslar, oburlarının kendilerinden daima daha uygun olduğunu düşünüyor. Bu durumdan muzdarip olanlar psikologların müşahedelerine göre, eleştirilme korkusuna da sahiptir. Çalıştıkları ortamlarda ötekiler tarafınca sürekli bir performans imtihanına tabi tutulduklarını düşünürler. ömrün yükü daima omuzlarındaymış ve bu niçinle devamlı zorlanıyorlarmış üzere hissedebilirler.
Bu sendrom, kişide anksiyete ve depresyon var ise bunları daha fazlaca tetikleyebiliyor.
Görsel: The Economist
Bu sorunu deneyimleyen kişiler, erken çocukluk devirlerinde muvaffakiyete çok takıntılı diyebileceğimiz bir aile ortamında büyümüş olabilir. Psikologlara nazaran ebeveynlerden yahut bakım verenlerden birinin çok esirgeyici olma ihtimali de yüksektir. bu biçimdece şahısta muvaffakiyete epey fazla değer yükleme durumu görülebilir.
Sosyal medya, her şeyin gayretsiz ve uğraşsız elde edildiği izlenimini vermek için uygun bir ortam.
Görsel: Brides
Sosyal medyada gezinirken, gece geç saatlere kadar kütüphanede ders çalıştıklarını iddia eden kişilerin görsellerini nazaranbilirsiniz. Lakin tahminen bu bireyler imtihandan pek düşük not almış ve bunu telafi etmek için kütüphanede sabahlıyor olabilir. Yani her vakit gördükleriniz o şahısların epeyce başarılı bireyler oldukları manasına gelmiyor.
Kimse başarısızlıklarını övünülecek bir durum olarak görmediği için toplumsal medyada paylaşmayabiliyor. Bu da başarısızlıkları filtreden geçirip o biçimde başkalarına gösterme gereksinimi doğuruyor. bu biçimdece psikologlara gore, diğerlerine bakıp kendinizi yetersiz ve boşa kürek çekiyormuş üzere hissetmeniz, aslında toplumsal medyanın, gerçeği filtreleme özelliğinden geliyor.
İşte yapılan bilimsel çalışmaların bu mevzuda söylemiş oldukleri…
Görsel: Medium
Araştırmalara nazaran bipolar bozukluk, anksiyete bozukluğu ve şizofreni kimlik gelişmeninin ağır olduğu genç yaşlarda daha sık ortaya çıkabiliyor. Bu bakımdan uzmanlar, üniversitenin ruh sıhhati için yüksek riskli bir periyot olduğunu söz ediyor. Zira bu vakitte, daha yeni yeni kendi benliklerini bulmaya başlayan gençlerin, akademisyen baskısı, alkol veya madde kullanması ve yeni toplumsallaşma ortamları içerisinde psikolojilerinin bozulmaya daha eğilimli olduğu görülüyor.
2020’de COVID-19’un ruh sıhhatine yaptığı tesir üzerine yürütülen bir araştırmada, 500 lisans öğrencisiyle görüşülüyor. Akabinde öğrencilerin %85’inin, bu vakitte ağır kaygı ve gerilim yaşadıklarını belirttikleri görülüyor. Kısacası ankete katılan öğrencilerin yalnızca %21’inin psikolojik takviye almak için efor gösterdiği anlaşılıyor.
Görsel: Humu
2015 yılında yapılan, gençlerin psikolojisini ölçen başka bir çalışmada da 80.000 öğrencinin, %86’sının çok bunalmış hissettiği ve %32’sinin de ortasında bulunduğu depresyon niçiniyle derslerine odaklanamadığı tespit ediliyor. Aslında gençlerin destek aramamalarının arkasındaki toplumsal niye, çağdaş periyotla birlikte inşa edilen bireyselcilik algısına dayanıyor olabilir. İnsanların ferdi olarak kuvvetli, başarılı, akıllı ve özerk olmaları bekleniyor. Ayrıca da onlardan bu özellikleri kuşanarak kapitalist sistem içerisinde uğraş etmeleri isteniyor. bu biçimdece beşerler, yaşadıkları meselelerle da tek başlarına çaba etmenin daha yeterli olacağını düşünebiliyor.
Öğrencilerden, yapılan imtihanlardan en yüksek dereceyle geçmeleri ve birbirleriyle müsabakaları bekleniyor. bu biçimdece bu gençler, gösterdikleri gayret niçiniyle yaşadıkları ruhsal çöküşün, öbürleri tarafınca başarısızlık olarak isimlendirilmemesi için içlerine kapanmayı tercih edebiliyor. Bu noktada psikoloji alanındaki uzmanların, dayanağa muhtaçlığı olan insanlara, destek aramaktan çekinmemeyi aşılayacak daha fazla çalışma yapması gerekiyor. Pekala siz hiç sosyal medyada kendinizi olduğunuzdan farklı göstermeye çalıştınız mı? Bu stil bir tecrübeniz varsa yorumlarda bizimle paylaşabilirsiniz.
Kaynaklar: Psych Central, Psych News, Aline Better